Źródła oporu wobec zmian 23.04.13

1. niejasno określone cele zmiany

2. niejasno określone oczekiwania

3. niechęć do rezygnacji z dotychczasowych przywilejów

4. poczucie zagrożenia, strach

5. świadomość słabych stron proponowanych zmian

6. poczucie braku kontroli nad sytuacją

7. obawy przed nadmiernym wysiłkiem

8. negatywne doświadczenia z przeszłości

Formy oporu wobec zmiany

1. konformizm – „robię to co mi kazano”

2. wycofanie się – „to mnie nie dotyczy”

3. rytualizm – „udaję, że robię to co jest wymagane”

4. odrzucenie – „sprzeciwimy się, nie mamy zamiaru tego robić”

5. akceptacja – „robię to ale po swojemu”

Sposoby przezwyciężania oporu

1. wyjaśnianie i komunikowanie się – zmiana powinna być jasno określona i uzasadniona, należy wyraźnie określić jej skutki

2. uczestnictwo i zaangażowanie – współpracowanie promotorów zmiany w jej wprowadzania zmniejsza opory

3. ułatwianie i poparcie

4. negocjacje i uzgodnienia – z przeciwnikami zmiany

5. manipulacje – np. ingracjacje

Czynniki sprzyjające zmianom

1. odwracalność zmiany

2. zakres innowacji

3. prestiż naukowy

4. coś co się już sprawdziło – możliwość odwołania się do czyichś doświadczeń

Planowanie zmiany – jak wprowadzać zmiany TRÓJFAZOWY MODEL ZMAINY

1. Inicjacja – zaplanowanie zmiany

2. Implementacja – wdrażanie zmiany

3. Instytucjonalizacja – zmiana wchodzi w życie

4. Jeśli na drugim etapie coś jest nie tak to następuje Odrzucenie

Żeby zmiana zakończyła się sukcesem na etapie inicjacji musi zaspokajać potrzeby, musi mieć miejsce aktywne promowanie zmiany, nie może być utajona, ludzie muszą o niej wiedzieć.

Na etapie drugim – zapewnienie zasobów materialnych, docenianie aktywności, zaangażowania, branie pod uwagę potrzeb, oczekiwań, niepokojów, angażowanie wprowadzających zmiany

Na trzecim etapie – monitorowanie, wspieranie ludzi, docenianie ich, ich efektów.

Model zmiany w postaci pytań

1. Gdzie jesteśmy

2. Co chcemy osiągnąć

3. Jak się tam dostaniemy – czas, terminy, osoby odpowiedzialne, kto pomaga, skład będziemy wiedzieć ze jus się tam dostaliśmy – co uznamy za sukces, kto będzie oceniał zmianę

Na te pytania musimy znać odpowiedź na etapie inicjacji, zanim zaczniemy wprowadzać zmianę w życie.

Podsumowanie

1. zmiana jest procesem nieuniknionym

2. zmiana jest procesem a nie zdarzeniem

3. zmiana jest skomplikowana, trudna o wprowadzenia, nie zawsze możliwa

4. ludzie chętnie wprowadzają zmianę, gdy widzą jej potrzeby, jak się ją wprowadza, gdy czują się bezpiecznie

5. Skuteczne wprowadzenie zmiany wymaga informacji, komunikacji, poczucia własności zmiany, dłuższego czasu niż się to wydaje, wytrwałości i dbałości o proces.