Izabela Kołodziej gr. 7

Sprawozdanie

Spawanie – to proces technologiczny, w którym uzyskuje się trwałe połączenie metali przez ich stopienie w miejscu gdzie mają być złączone. W procesie spawania następuje całkowite roztopienie metalu spoiwa i nieraz bardzo głębokie nadtopienie metalu spawanego w miejscu układanie spoiny.

W sprawozdaniu opiszę 3 rodzaje spawania:

- łukiem elektrycznym

- gazowe

- zgrzewanie elektryczne oporowe

Spawanie łukiem elektrycznym.

Do tego rodzaju spawania może być wykorzystywany prąd stały lub zmienny. Spawarka utrzymuje łuk o możliwie stałym natężeniu pomimo zmiennych oporów w łuku.

Łuk elektryczny wytwarzany jest pomiędzy elektrodą węglową i spawanym przedmiotem. Przy spawaniu elektrodą węglową stosuje się wyłącznie prąd stały i elektrodę podłącza się do bieguna ujemnego, a przedmiot spawany do bieguna dodatniego. W wysokiej temperaturze łuku elektrycznego, utrzymującego się pomiędzy elektrodą i spawanym elementem, topi się elektroda i element spawany. Ze stopionej elektrody tworzy się spoina. Elektrodą może być goły drut lub drut w otulinie. Wadą drutu nieosłoniętego jest zjawisko jego utleniania w czasie spawanie, co powoduje osłabienie spoiny z powodu wprowadzenia do niej tlenków metalu, z którego wykonana jest elektroda.

Zadania jakie spełnia otulina to:

-wytworzenie osłony gazowej oddzielającej roztopiony metal od dostępu tlenu;

- wytworzenie warstwy żużla opóźniającej proces krzepnięcia i stygnięcia spoiny;

- stabilizacja łuku

- odtlenienie i odgazowanie spoiny

- uszlachetnienie spoiny

Spawanie gazowe

Do spawania gazowego są stosowane: tlen, acetylen, wodór, gaz koksowniczy i gaz świetlny, propan, butan. Stosuje się spoiwa w postaci stalowych drutów i prętów o różnym składzie chemicznym w celu dobrania ich do spawanych elementów. Najczęściej stosowane w spawalnictwie gazy sprężone są przechowywane w odpowiednich butlach. Wysoką temperaturę potrzebną do stopienia metali w czasie procesu spawania gazowego utrzymuje się dzięki płomieniowi spalonej mieszanki acetylenu i tlenu.

Dobra jakość spoiny zależy od właściwego ustawienia proporcji tych gazów. Zbyt duża ilość acetylenu, który nie ma warunków zapewniających prawidłowe spalanie może doprowadzić do nawęglenia stali w miejscu spawania. Natomiast zbyt duża ilość tlenu powoduje utlenianie spawanego metalu.

Zgrzewanie elektryczne oporowe

Odmiany zgrzewania oporowego:

1. Zwarciowe – części łączone stykają się ze sobą w miejscu łączenia przez cały czas przepływu prądu. Po nagrzaniu przez dociśnięcie tych części do siebie uzyskuje się połączenie na stałe.

2. Iskrowe – obie łączone części po włączeniu prądu kilkakrotnie są zbliżane do siebie i oddalane. Łuk powstający za każdym razem w miejscu ich styku, a charakteryzujący się snopek iskier, nadtapia z lekka przekroje łączone. Następnie części łączone zostają do siebie dociśnięte.

3. Punktowe – cienkie blachy łączy się za zakładkę zgrzewając je w odpowiednio rozmieszczonych punktach. Blachy dociska się wzajemnie za pomocą dwóch elektrod kołowych, które przewodzą prąd.

4. Liniowe – blachy łączone są przesuwane między dwoma elektrodami krążkowymi, przewodzącymi prąd, dociskanymi do blach. W miejscu ściśnięcia materiał blach na skutek przepływu prądu rozgrzewa się i łączy ze sobą wzdłuż linii zgrzewania.