Kiedy i po co powstała pedagogika kulturowa

Kiedy i po co powstała pedagogika kulturowa

Nie jest nurtem jednolitym. Powstała w Niemczech w środowisku humanistów na początku XX w. pod wpływem recepcji filozoficznych Wilhelma Diltheya. On pierwszy stwierdził, że człowieka zrozumieć można nie przez psychologiczne eksperymenty, lecz przez historię i kulturę, która zaspokaja potrzeby duchowe.
Jej przedstawicielami byli także Eduard Spranger, Teodor Litt, Herman Nohl.

HASŁA GŁOSZONE PRZEZ PERSONALISTÓW-

RÓŻNICE POMIĘDZY ANTYPADEGOGIKA A P. ANTYAUTORYTARNĄ:

Pedagogika antyautorytarna antypedagogiczna

paktycznie wszystkie dzieci są źle wychowywane, gdyż tylko nieliczne z nich wyrastają w rodzinie, która gwarantowałaby im wolność, możliwość bycia sobą, wyrażanie własnych przeżyć i doznań bez agresji wobec innych osób. Przesłaniem Neilla nie jest narzucanie dzieciom dorosłej wizji świata, ale wbudowanie ich w harmonię wzajemnych stosunków. Dziecko powinno rozwijać się wg własnych postaw, powinno mieć prawo do swobodnego rozwoju.


Nauczyciel nie powinien wykorzystywać swojej instytucjonalnej przewagi nad uczniami, a jedynie zapewnić swobodny rozwój

nauczyciel nie manipuluje dzieckiem ale chce dawać mu wolność dzięki temu dzieci mogły robić wszystko co sprawia im radość. Dziecko miało prawo do własności prywatnej

swoboda dla dzieci

indywidualność

nawiązuje do pajdocentryzmu i nowego wychowania

pedagogika miłości i tolerancji

przeciwna przemocy

relacje partnerskie

wychowanie – podmiot życia

oświecenie seksualizmu

*wychowawca i wychowanek — mają takie same prawa, a rola pedagoga polega nie na wychowywaniu, ale na życzliwym wspieraniu dziecka w jego samodzielnych poszukiwaniach i wyborach. podstawą takiego współdziałania jest wzajemny szacunek i zaufanie.

radykalna zmiana w postrzeganiu dobrze znanych spraw, zwiększenie progu wrażliwości ludzi na różne problemy i poszerzenie horyzontów umysłowych człowieka.

Prawem każdego człowieka - a więc i dziecka - jest prawo do samostanowienia - i o nie przede wszystkim upominają się antypedagodzy.

Żaden człowiek nie potrzebuje wychowania

Nie istnieje odpowiedzialność za innych ale za samego siebie

Wychowawca- małe morderstwo

Dziecko same dokonuje wyborów

Związek pomiędzy rodzicem a dzieckiem oparty na przyjaźni

Idea wychowania- wróg moralności

Hasło: „żadne dziecko nie potrzebuje wychowania”

Alice Miller – przedstawicielka uważała, że wychowanie ma niszczycielską role

Krytykowano adultyzm czyli władze rodziców nad dziećmi

ETAPY SPECYFICZNEGO MYŚLENIA DEWEYA

John Dewey założył szkołe pracy której:

Pracowano bez odgórnie narzuconego programu,

Uczniów dzielono na grupy ze względu na zainteresowania

Szkoła dla uczniów do 14 r. ż

Nie stosowano kar, ocen , klasyfikacji

Wielka swoboda – uczniowie nie byli zmuszani

Zajęcia odbywały się w różnych środowiskach szkolne (kuchnia, ogród, laboratoria – doświadczenie)

Pozaszkolne (las, łąka, teatr- praktyka)

Dewey wyodrębnił etapy myślenia prowadzące do rozwiązania problemu:

odczucie trudności

określenie trudności – sformułowanie problemu

szukanie rozwiązań – formułowanie hipotez

wyprowadzenie drogą rozumowania wniosków z rozwiązań – logiczna weryfikacja hipotez

dalsze obserwacje prowadzące do przyjęcia lub odrzucenia hipotezy – empiryczna weryfikacja hipotezy.

UNIWERSALIZM FREINETA:

Nie ma podziału na dydaktyke i wychowanie

Szkoła nie może selekcjonowac uczniów na dzieci lepsze i gorsze, pracować z dziećmi o różnych możliwościach intelektualnych,

W pracy pedagoga najważniejszy rozwój osobowośći,

Pedagogika oparta na prawach dziecka, szacunku do drugiej osoby

W rozwoju nauczyciela bardzo ważna wymiana doświadczeń

Nauczyciel powinien realizowac techniki ułatwiające mu prace

Oceny opisowe, co poniedziałek ustalany plan zajęc

Szkoła ma stwarzać warunki bezpieczeństwa maksymalnego rozwoju

Nauka żywa – nie kuć na pamięć nauka przez praktykę

hasła głoszące przez Bosko

METODY INTEGRACJI W SZKOLE WALFDORSKIEJ

Kolejną, osobliwą dominantą szkoły Waldorf,, a zarazem jej "sercem" są organizowane prze uczniów, rodziców i nauczycieli różnego rodzaju uroczystości, festyny święta przestawienia itp. Ze stałą konsekwencją,  co miesiac, klasy pokazują sobie wzajemnie czesto także rodzicom bądź zaproszonym gościom to czego nauzyły się w ciągu tego okresu. Są to wiersze pieśni małe lub duże formy teatralne itp. Uczniowie klas starszych przygotowują  raz w roku przedstawienie teatralne dla calej społeczności szkolnej. Dzięki temu wszyscy się w tej szkole czują dobrze, radośnie i co ważne bezpiecznie :D i to według mnie jest integracja ze co miesiąc się spotykają współnie to robią itp

A.ZAMOŃSKI i jego aksjomaty czy są wciąż obecne

Na czym polega instrumentalizm J. Deweya-

Dewey oparł swój system pedagogiczny na instrumentalizmie, kierunku pragmatyzmu zapoczątkowanym przez Charlesa Peirce’a, a rozpowszechnionym przez Williama Jamesa. Kolejną, osobliwą dominantą szkoły Waldorf,, a zarazem jej "sercem" są organizowane prze uczniów, rodziców i nauczycieli różnego rodzaju uroczystości, festyny święta przestawienia itp. Ze stałą konsekwencją,  co miesiac, klasy pokazują sobie wzajemnie czesto także rodzicom bądź zaproszonym gościom to czego nauzyły się w ciągu tego okresu. Są to wiersze pieśni małe lub duże formy teatralne itp. Uczniowie klas starszych przygotowują  raz w roku przedstawienie teatralne dla calej społeczności szkolnej. Dzięki temu wszyscy się w tej szkole czują dobrze, radośnie i co ważne bezpiecznie :D i to według mnie jest integracja ze co miesiąc się spotykają współnie to robią itp

Polegał on na rozumieniu doświadczenia jako istoty prawdy – prawdziwe jest to co sprawdza się w działaniu jako prawdziwe. Doświadczenie jest źródłem zdobywania i weryfikowania wiedzy, stąd w jego szkole pracy rozwijane było hasło: uczenie się przez działanie. Szkoła ta powstała na wzór samowystarczalnego gospodarstwa domowego, gdzie dzieci wykonywały różne zajęcia rzemieślnicze i gospodarcze. Akcent położony był na aktywność praktyczną i manualną. Głównym celem szkoły było pobudzanie wrodzonych zdolności dzieci, zainteresowań, wzbogacanie doświadczeń, samodzielna praca, natomiast wiedzę zdobywało się niejako przy okazji.
W szkole nie było lekcji i przedmiotów, ośrodkiem był problem, który napotykało dziecko w codziennym życiu i jego rozwiązanie mające doprowadzić do nabywania wiadomości, dlatego zadaniem szkoły było stwarzanie sytuacji będących źródłem owych problemów.

METODY C. FREINETA

Techniki swobodnego tekstu- dzieci same wybierały temat, na który chciały pisać, dzieci prezentują swoje teksty i wybierają och zdaniem najlepszy. Autor wybranego tekstu czyta go głośno na forum klasy tekst następnie przepisany jest na tablice poprawiony przez całą grupę sam go drukuję i wywiesza na gablotę

Fiszki autokreatywne- są to kartoniki z zadaniem dla ucznia i z prawidłowa odp. Każdy uczen pracuje samodzielnie bierze ejdno zadanie i wykonuje je w specjalnym zeszycie. Po wykonaniu zadania uczeń odnosi zadanie i bierze kartonik z odpowiedzią. Uczeń sam spr poprawność wykonania poprawia błędy. Jest to nauka samokontroli. Nauczyciel nie ocenia nie kontroluje uczniów.

Korespondencja miedzyszkolna, doświadczenia poszukujące, swobodna ekspresja plastyczna, muzyczna i teatralna

ROLA WYCHOWAWCY W PEDAGOGICE MARII MONTESORI

Nauczyciel ma obowiązek materialnego porządku: precyzyjnie pielęgnować otoczenie tak, by zawsze było ono czyste i uporządkowane.
2. Nauczyciel powinien uczyć korzystania z pomocy dydaktycznych. Zapraszająco pokazywać, jak wykonuje się ćwiczenia praktyczne z życia codziennego.
3. Nauczyciel jest „aktywny”, kiedy zaznajamia dziecko z otoczeniem, „pasywny”, kiedy to zaznajomienie nastąpiło.
4. Powinien obserwować uczniów, by ich siły nie marnowały się na takie błahostki, jak szukanie potrzebnych pomocy dydaktycznych, lub prośba pomocy.
5. Musi spieszyć pomocą tam, gdzie jest potrzebny.
6. Powinien słuchać i opowiadać, kiedy jest do tego zapraszany.
7. Ma respektować pracujące dziecko bez przerywania mu.
8. Powinien akceptować ucznia, który popełnił błąd, bez poprawiania go.
9. Powinien akceptować dziecko akurat odpoczywające lub obserwujące pracę innych bez przymuszania go do działania.
10. Powinien takiemu dziecku pomóc, proponując mu przedmioty, które ono już raz odrzuciło, sugerując, czego jeszcze nie zrobiło, oraz gdzie popełniło błąd.
11. Dziecku poszukującemu, nauczyciel powinien dać odczuć swoją obecność, natomiast temu, które zajęło się konkretną pracą, nie może przeszkadzać.
12. Nauczyciel ukazuje dziecku, że jego praca jest zakończona, że dobrowolnie wyczerpał swoje siły i milcząco ofiaruje mu swoją duszę jak duchowy przedmiot.

AMO ERGO SUM – kocham więc jestem

Celem pedagogiki serca wg Łopatkowskiej powinno być takie wychowanie człowieka dobrego, który urzeczywistniając miłość mógłby powiedzieć o sobie : „ amo ergo sum - kocham, więc jestem ”.

GŁÓWNE HASŁA PEDAGOGIKI EGZYSTENCJONALNEJ?

Dialog egzystencjalny- należy rozróżnić metodę, proces i postawę dialogu metoda dialogu to sposób komunikacji, w której podmioty dążą do wzajemnego zrozumienia

KIM BYLI Z ZAWODU PERSONALIŚCI

Z JAKĄ PEDAGOGIKA MOŻNA POWIĄZAĆ PSYCHOLOGIZM – Z pedagogika pozytywistyczną


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pedagogika międzykulturowa powstała w Niemczech na początku lat siedemdziesiątych, PEDAGOGIKA, pedag
Po co chodzisz..., Studia PEDAGOGIKA, Kreowanie aktywności wolnoczasowej w rodzinie
Po co nam socjologia
I PO CO BIERZMOWANIE
Czy należy być logicznym i po co
po co zyjesz
Pedagogika kultur2, pedagogika porównawcza(1)
Pedagogika-Kultury, PEDAGOGIKA
Laboratoryjna ocena jak się ją wykonuje i po co
Po co się uczyć
Po co się tworzy parki narodowe
,rośliny użytkowe, Po co używa się przypraw
Pedagogika kultury
PEDAGOGIKA KULTURY
po co żyję, Słomiany zapał, Słomiany zapał / 14 marzec 2008
po co żyję, Ciało w mózgu, Ciało w mózgu / 16 kwiecień 2008

więcej podobnych podstron