Polskie radio zamilkło 27 września 1939r. przestała funkcjonowoać ostatnia polska radiofonia, przestała działać Warszawa druga. Była ona usytuowana w forcie mokotowskim w Warszawie. Trzeci dyrektor Płk. Konrad Libicki opuścił Warszawę w nocy z 6 na 7 września 1939r. przed wojskami niemieckimi. Polskie radio nie było przygotowane do wojny została zatem w Warszawie grupa dziennikarzy radiowych, która postanowiła działać w konspiracji, na czele tej grupy stanął Edmund Rudnicki. Przed wojną był kierownikiem redakcji muzycznej Polskiego Radia. Głównym zadaniem grupy konspiracyjnej była rejestracja sprzętu radiowego technicznego. Opracowano dokumentację tego sprzętu technicznego w latach 1941-1942 po walkach konspiracyjnych okupacyjnych będą działały obok siebie dwa segmenty radiowe. Segment cywilny tworzył Edmund Rudnicki, drugi segment stricte wojskowy związany z armią krajową przygotowujący się do Powstania Warszawskiego. Obie rozgłośnie wojskowa i cywilna będą wchodziły w strukturę dowództwa armii krajowej – Departamentu Informacji i Prasy Delegatury Rządu na Kraj. Zatem Rudnicki stworzył zespół redakcyjny, bardzo starannie dobrał pracowników w składzie, który przygotował programy na czas powstania. Spikerem radia cywilnego był Jeremi Przybora. (…) Polskie Radio Warszawa przez następne dni powstańcze emitowało stały program kilka razy w ciągu dnia w zależności od sytuacji. Nadawano na przemian program w języku polskim w języku angielskim i języku niemieckim. Ważną role miało to radio dla zachodu, kontaktowało się z radiem BBC, z radiem Watykan. Program informował o aktualnej sytuacji w Warszawie ale też stać ich było na komentarze polityczne szczególnie związane z perspektywą wolności, zatem było to radio, które politycznie było krytycznie nastawione wobec ZSRR. Sytuacja medialna: słychać odbiór dwóch rozgłośni zachodnich w wersji polskiej, zatem mogą mieszkańcy wysłuchać serwisów informacyjnych sekcji polskiej radia BBC oraz radia Watykan. W tym czasie już w Chełmie w Lublinie, w sierpniu tego samego roku 1944r. Przestrzeń zatem wypełniają już cztery elementy. Piąty elementy medialny tworzy powstańcze radio „błyskawica”. Stacja działałą w dniach o 8 sierpnia do 4 października 1944r. radio błyskawica nadawała 4 razy dziennie bez względu na okoliczności; informacje ze świata, nasłuchiwane z radiostacji niemieckich. Była to formacja inteligencka, program ten był wypełniony też audycjami muzycznymi, artystycznymi, literackimi. W trzech wersjach emitowane (polskim, niemieckim, angielskim). Radio błyskawica miał bezpośredni kontakt z Radiem BBC i Radiem Watykańskim. Spikerem błyskawicy był Zbigniew Świętochowski. Po wojnie będzie kontynuował swoją działalność. Charakterystycznym Jinglem tej stacji była melodia warszawianki, od której zaczynałą się każda audycja. Działąlność radia konspiracyjnego błyskawica nie była działalności regularna (była związana tylko z powstaniem Warszawskim). Sytuacja była dramatyczna, za wisłą były gotowe zastępy dziennikarzy, którzy wprowadzili zupełnie inne rozgłośnie.
Historia radia Watykan sekcji Polskiej: rozpoczęła działalność w listopadzie 1938r. na niespełna rok przed wojną. Twórcą tego radia był Ojciec Jezuita Feliks Lasoń. Pomagał mu ksiądz prałat Młodochowski. Stworzyli oni sekcje Polską radia watykan. Regularna współpracę Polskie Radio miało już wcześniej od 1931r. (kiedy to powstalo radio Watykan). W 1938r. powstała sekcja Polska z własnym programem. Lasoń pozostając na emigracji w Rzymie będzie autorem znakomitych akcji medialnych, np. akcja poszukiwania rodzin rozbitych przez wojnę. Był to pierwszy cykl audycji z myślą o integrowaniu Polaków po wojnie. Druga to akcja charytatywna. Trzecia to audycja „czy warto wracać do Polski”. Zatem Polskie Radio wojenne rozwijało się tak jak sytuacja wojenna w europie. W listopadzie 1939r. rozpoczyna działalność regularna radio polskie na falach radia francuskiegSzefem radia paryskiego, polskiego zostaje znany pisarz Zygmunt Nowakowski przed wojną był dziennikarzem lokalnego regionalnego radia kraków, miał duże doświadczenie medialne. Dobierał dziennikarzy ze stażem wojennym – Zenon Kosilowski. W 1937r. wyniesiony za zasługi dla dziennikarstwa do funkcji kierownika II Programu Radia Warszawskiego. Radio francuskie było bardzo aktywne w napiętej sytuacji militarnej, wojskowej. Nadawano 7 audycji dziennie. Było to możliwe nie tylko dzięki pomocy francuzów ale także znakomitych współpracowników, byli to wybitni poeci przedwojenni, którzy uciekali na zachód – Lechoń, Słonimski, Tuwim. Niestety w czerwcu 1944r. Niemcy zajmują Francję, którzy stali się kolaborantami powstaje rząd Vichy Petaih. Grupa dziennikarzy ucieka po raz kolejny do Wielkiej Brytanii. Tam na wyspach Brytyjskich przeżyją wojne Tuwim, Słonimski, Lechoń. W Londynie działa już sekcja Polska Radia BBC rozpoczęła swoją działalność. Franciszek Bauer-Czarnomsky urzędnik ambasady Rzeczpospolitej w Londynie dobrał sobie korespondentów m.in. Konrad Syrop (był korespondentem brytyjskim w warszawie). Kolejnym współpracownikiem był Zbigniew Grabowski. 6 września 1939r. w szóstym dniu wojny rozpoczyna Polska sekcja BBC działalność regularną wojenną, po raz pierwszy popłynęły polskie słowa otuchy. Zatem struktura programu Polskiej sekcji była podpatrywana u Anglików. Program ten tworzyłą następująca struktura treśćiowa: serwis informacyjny, aktualne komentarze, wystąpienia najwybitniejszych politków brytyjskich. Pierwszym szefem sekcji polskiej został anglik Michael Winch. Nadawano codziennie 6 programów w języku polskim. Występował gen. W. Sikorski. Sekcja Polska była jedną z 43 sekcji jakimi BBC dysponowała, tworzyło to potęgę serwisu BBC.
Sytuacja Polskich rozgłośni na bliskim wschodzie, w Afryce:
Pierwsze Polskie Radio Kair w maju 1941r. powstało w Kairze w bardoz konkretnej sytuacji wojskowej. Toczyłą się wielka bitwa o afrykę. Wśród żołnierzy angielskich byli polacy, polscy uciekinierzy. Sekcja polska na wzór londyńskiej tworzyła strukturę radia BBC. Organizatorem tej rozgłośni był Fryling przeznaczony był dla samodzielnej brygady strzelców karpackich w Egipcie. Fyling był multiinstrumentalistą medialnym, spikerem, redaktorem później w miare upływu miesięcy ściągał do tej sekcji polskiej poszczególnych oficerów stworzono program już bardziej złożony ozdobą tego programu był teatr żołnierski. Ta kampania trwała 1,5 roku.
Sytuacja medialna, która powstała w wyniku opuszczenia wojsk polskich. Armia Andersa wyszłą ze związku radzieckiego w momencie bardzo dramatycznym dla Rosjan. W tych wszystkich miastach tworzyły się rozgłośnie radiowe, które przeszły do historii radia w ogóle. Radiostacja Polska w Jerozolimie Palestynie. W grudniu 1940r. rozpoczęła działalność polska sekcja miejscowego radia. Regularne audycje rozpoczęły się w momencie przyjścia Wojsk Andersa. Jedna audycja została nagrana, szefem tego radia jest Władysław Kański. Był on na codzien odpowiedzialny za służby informacyjne na bliskim Wschodzie. Zorganizowal on regularną działalność Polskiego Radia w Jerozolimie. W Wigilię 1944r. ta rozgłośnia nadała z Jerozolimy nadała audycję Wigilijną z groty narodzenia Pańskiego w Betlejem.
17 września 1939r. Rosjanie współpracują z Niemcami, zajmuje wschodnia czesc Polski zatem przejmuje rozglośnie radiowe Wilno, Lwów, Baranowicze. 22 czerwca 1941r. Hitler uderza na ZSRR, okazuje się, że Rosjanie nie są przygotowani do takiej ofensywy nieoczekiwanie ten dzień satał się początkiem historii Polskiego Radia. Radzieccy komuniści od propagandy zorientowali się, że niezbędne będą komunikaty i komentarze w jęzku Polskim. Zaczęto szukać odpowiednich ludzi, którzy potrafili wygłaszać komunikaty radiowe w języku Polskim i Rosyjskim. Trafiono na dwie redaktorki: Maria Rozwadowska i Henryka Krzyżanowska. Tłumaczyły tekst oświadczenia Stalina, rząu radzieckiego. Radio Moskiewskie miało określony charakter, Rosjanie w miare upływu Wojny i sytuacji na froncie rozbudowywali (…) Wilchelm Billig w Polsce PRL był pierwszym dyrektorem Polskiego Radia. Dziennikarze Polscy pochodzenia żydowskiego uczyli się zawodu dziennikarskiego, radiowego w warunkach radzieckich, zatem uczyli się radia poliytycznego, ideologicznego i z myślą, że kiedyś będą dziennikarzami w Polsce. Byli przed wojną aktywnymi komunistami. O wszystkim decydowala jedna postać – Wanda Wasilewska, ona stworzyła Związek Patriotów Polskich na terytorium ZSRR. W1945r. Polska była wyniszczona, zginęło 200 tyś ludzi. Inteligencja Polska ginęła w obozach. Zatem jesteśmy w sytuacji kiedy to komuniści szykują się do objęcia stanowisk w Polsce. Rozgłośnia im. Tadeusza Kościuszki powstała w Moskwie na osobisty rozkaz Stalina, ściągano najwybitniejszych Polskich lewicowych aktorów, pisarzy itd. W tym czasie także Amerykanie zaczęli myśleć o stworzeniu systemu radiowego na skale ogólnoeuropejską. Zatem rozpoczyna się walka medialna.
Historia działalności Polskiego Centrum Informacyjnego w Nowym Jorku , które skupione było na rozgłośni radiowej. Pojawiłą się zatem nowa radiostacja. Audycje te docierały do Polski. Były wszystkie sekcje krajów słowiańskich. Polskie Centrum Informacyjne było tylko z jednym elementów systemu. Amerykanów interesowałą bierząca informacja z okupowanej Polski. W momencie wybuchu Powstania Warszawskiego te infomacje zdominowały ten program. Polska rozglośnia Nowojorska współpracowała z koncernem CBS – Columbia Broadcasting System. Były bardzo charakterystyczne wersje językowe tych audycji nowojorskich m.in. w języku jidysz, ze względu na emigrację żydów z Polski. Szefem Polskiego Radia w Nowym Jorku był Strzetelski, współpracownicy: Henryk Szoskies, Jerzy Tepa. Tepa był także producentem audycji radiowych specjalnie sformatowanych, upolitycznionych odpowiednio, rozmach jego działalności jest imponujący bo te audycje były retransmitowane przez 300 stacji radiowych USA i Kanady.
Radiostacja „Świt” o charakterze militarnym rozpoczęła działalność w 1942r.w momencie najbardziej dramatycznych walk powietrznych. Powstanie tej radiostacji wiąże się osobiście w gen. W. Sikorskiem. poprosił on Winstona Churchila o pomoc zorganizowania radiostacji. Zatem pierwszą audycje „świtu” poprowadził Jan Kozielewski. Audycje były emitowane spod Londynu. Cel był taki, aby te audycje były słyszalne w Polsce. Te audycje odtwarzano kilkakrotnie w ciągu dnia. W Londynie audycje wojskowe tworzyli znani dzieninkarze wojenni, poeci: Starzenic, Chciuk.
Historia Polskiego Radia w warunkach PRL.
Szefowie Radia i Telewizji przedwojenni:
Zygmunt Chamiec (1926-1935r),
Roman Starzyński (1935-1938r.)
Konrad Libicki (1938-1939r.)
Edmund Rudnicki (1939-1945r.)
Wilhelm Billig (1944-1951r.)
Romuald Gadomski (1951-1954r.)
Tadeusz Galiński (1954-1956r.)
Włodzimierz Sokorski (1956-1972r.) pierwszy prezes komitetu do Spraw Radia i Telewizji.
11 sierpnia 1944r. rozpoczyna się w Lublinie historia Polskiego Radia PRL-owskiego wtedy to zainstalowano w warunkach polowych, wojskowych, Rosjanom zależy na szybkim uruchomieniu tej rozgłośni, rozpoczyna ten program 11 sierpnia 1944r. pierwszy spiker PRL-owski radiowy Tadeusz Chabros. Chabros odczytuje wtedy tekst manifestu PKWN zapowiadającego nowy system polityczny w Polsce – system Socjalistycznego Państwa. Ustaliła się już wtedy w tych audycjach, które były już codziennie pewna struktura treści serwisów informacyjnych, komentarzy politycznych, mianowicie w Pierwszej kolejności informacje o związku radzieckim, później partie kounistyczne w dalszej kolejności informacje narodowe czyli dotyczące polski. To radio rozpoczęlo działalność w 1944, działało do 1989r. w takiej formule jako radio państwowe, rządowe, polityczne, ideologiczne. Oto 5-6 najważniejszych wydarzeń medialnych organizacyjno, legislacyjnych 1944-1960r. najważniejsze fakty organizacyjne scentralizowane: dekret PKWN podpisano dokładnie 22 listopada 1944r., który powoływał do życia pierwszą powojenną instytucje medialną „Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Radio”. Przedsiębiorstwo to będzie podległe w pierwszej fazie działalności ministerstwu Informacji i Propagandy, a więc będzie podległe najważniejszej informacji cenzorskiej. 4 lutego 1949r. powstaje na wzór radziecki centralny urząd rafiofonii. Ta organizacja powstała 3 miesiące po stworzeniu PZPR. Był to sygnał, że nadchodzą do Polski czasy politycznego uzależnienia od związku radzieckiego. Cytat treści dotyczącej celu działalności centralnego urzędu radiofonii „Centralny urząd Radiofonii będzie naczelnym organem w zakresie radiofonii i telewizji do powszechnego odbioru”. O ile przedsiębiorstwo państwowe Polskie Radio podlegalo ministerstwu informacji i propagandy to centralny Urząd Radiofonii podlegał premierowi a był nim Józef Cyrankiewicz wyróżniający się incydent partyjny, który uczestniczył w najważniejszych wydarzeniach medialnych w czasie PRL będzie otwierał, sygnował takie fakty medialne jak otwarcie w 1956r. nowoczesnego warszawskiego ośrodka telewizyjnego. W 1949, powstaje przedsiębiorstwo – rafiofonizacja kraju istotne dla działalności mediów, radio jako,że 1/3 polski była bez prądu. Centralny urząd radiofonii działał ponad 2 lata i 2 sierpnia 1951r. specjalnym dekretem sygnowanym podpisem Józefa Cyrankiewicza powstaje Komitet do spraw Radiofonii Polskie Radio. 2 grudnia 1960r. powołano komitet do Spraw Radia i Telewizji. Instytucja ta przetrwała do 1993r. telewizja polska rozpoczęła regularną działalność dokładnie 30 kwietnia 1956r. dzień telewizji wypada w kwietniu, podobnie jak dzień radia polskiego.
Do końca 1945r. ekipy Polskiego Radia tam gdzie mogły kolejno zaczęły uruchamiać rozglośnie radiowe regionalne w Krakowie, Katowicach, poznaniu, Bydgoszczy, Gdańsku, Łodzi następnie w Szczecinie, Toruniu i Wrocławiu. Zatem w porównaniu z okresem sanacyjnym nie ma już rozgłośni w Wilnie, Lwowie czy Baranowiczach, ale za to przybyły rozgłośnie miastach na tzw. ziemiach północnych odzyskanych, które Stalin nam przydzielił tzn. w Gdańsku, Szczecinie, Wrocławiu. To radio lubelskie przenosi się do warszawy w marcu 1945r. Program ogólnopolski warszawa pierwsza zacznie nadawać regularnie w sierpniu 1945r. a to dlatego, że wzniesiono z powrotem, odbudowano maszt w Raszynie, Rosjanie udostępnili odpowiednią moc nadawczą, rok później we Wrześniu 1946r. rozpoczęła nadawanie audycji Warszawa Druga, tak jak przed wojną z tzw. fortów Mokotowskich w Warszawie. W lipcu 1949r. ( 4 lata potrzebowały władze ludowe na odbudowę zniszczeń wojennych) zainstalowano w Raszynie moc silnika 200kW zatem taki sam jak był przed wrześniem 1939r. i wtedy bilans jest następujący: uzyskano tę samą co przed wojną moc stacji nadawczych, zwiększono jednak o 1/3 w porównaniu z sierpniem 1939r. liczbę godzin nadawanego programu, wreszcie wyraźnie wzrosła liczba abonentów radiowych, przekroczyła ona liczbę 1 100 000 abonentów. W 1939r. nie przekroczono liczby 1 000 000 abonentów. Pierwszym dyrektorem naczelnym Polskiego Radia zostaje w 1944r. z nadania komunistów Wandy Wasilewskiej Wilchelm Billig był członkiem komunistycznej Partii Polskiej przed wojną, wielokrotnie więziony przez władze sanacyjne, członek KPP. Później pracował w redakcji Polskiej Radzieckiego Radia. Billig jest pochodzenia żydowskiego, dobiera sobie grono sobie najbliższych współpracowników: Stanisław Nadzin, Henryk LUkrec, Jan Mietkowski, Jan Stefczyk, Władysław Heller, Wanda Odolska. W pierwszej fazie działalności Radia na najwyższym poziomie stał bieżący serwis informacyjny, są to miesiące tuż powojenne, Billig ze względu na swoją przeszłość jest typowym decydentem komunistycznym, uczestniczył w bezpośrednich posiedzeniach rady ministrów i w związku z tym uzyskuje bezpośrednie rozeznanie w aktualnej polityce państwa, sprawy zna z autopsji, jest usytuowanym decydentem medialnym i politycznym. Dzięki swoim układom w związku radzieckim potrafił ściągnąć do Polski odpowiedni sprzęt techniczny, zapezpieczyć działalność radiową. Gdy go pozbawiono funkcji radiowej próbował zostać w mediach, kres jego kariery politycznej i medialnej nastąpił w 1968r. odchodzi w wieku 62 lat na emeryturę, próbował wtedy opisać swoje dzieje. Zmarł śmiercią tragiczną 5 sierpnia 1985r. wśród znanych postaci znajdujemy jeszcze postać Władysława Szpilmana, który cudem przetrwał wojnę. Bohater „Pianisty” Polańskiego. Szpilman angażuje się natychmiast w bieżącą działalność radiową, przez wiele lat będzie zaczynał każdy dzień radiowy, pierwsze koncerty na żywo były z jego udziałem, grając kompozycje muzyczne określone. Kolejną dziennikarką, którą umożliwiono działalność radiową to Wanda Tatarkiewicz – Małkowska. Przed wojną odpowiedzialna za audycje dla dzieci i młodzieży (zaczynała jeszcze za czasów Chamca) teraz kontynuuje tę działalność ucząc młodych dziennikarzy radiowych. Tadeusz Bocheński debiutował przed mikrofonami PTR, Bocheński zawdzięczając swoją sławę głosowi w warunkach państwa socjalistycznego kontynuował swjoą działalność podobał się komunistom, udzielano zgody na to, żeby relacjonował najsłynniejsze okresy masowe w PRL. Były to np. pochody pierwszomajowe, rocznica PKWN, która przypada 22 lipca, czy święto Wojska Polskiego, które przypadało 12 października. Wanda Odolska przeżyła metamorfozę jako dziennikarka, stała się czołową publicystką rządową, partyjną jakby zapominając o swoich doświadczeniach przedwojennych. Pierwszy cykl publicystyczny zainicjował Lukrec zatytuowany „Głosy Życia”. Lata 40 był okresem zimnej wojny, konfrontacji wschodu i zachodu, groziło to III wojną Światową. Lukrec komentował wydarzenia w Koreii (Zimnej wojny) wykorzystując wojskowy wywiad – nasłuch radiowy. Drugi cykl publicystyczny w latach 40 – tytuł „ z dziejów barbarzyństwa niemieckiego w Polsce” i oto Wojeńska zaprasza do studia radiowego więźniów obozów koncentracyjnych, ofiary nazizmu są niejednokrotnie bohaterami jej audycji. Te audycje prowadziła przez kilka lat. Billig stworzył skromną strukturę, składała się z trzech segmentów, zatem pierwszy – wydział kulturalno-oświatowy odpowiadał za tzw. naukę przez radio. Wydział polityczno-informacyjny gloryfikujący komunizm itd. Trzecim segmentem była tzw. redakcja audycji terenowych bardzo istotna dla przyszłych rozgłośni radiowych, regionalnych wykorzystująca sieć korespondentów w terenie do nadawania informacji z tzw. prowincji, np. z Warmii i Mazur, wykorzystywano łącza, telefony itd. Tzw. ekspozytura Polskiego Radia zaczęła regularną działalność dopiero 2 października 1952r. natomiast rozgłośnia regionalna olsztyńska 1 stycznia 1958r. charakterystyka gatunkowa poszczególnych audycji w zależności od częstotliwości: prelekcje i felietony (często z wykorzystaniem miejscowych profesorów warszawskiech), następnie transmisje z relacji sportowych, wywiady, cykle publicystyczne, cykle dla młodzieży. W 1947r. należało wyczyścić pole z przeciwników politycznych. Wybory do sejmu ustawodawczego były III partie w Polsce, PPR, PPS, i PSL na czele PSL stał Stanisław Mikołajczyk. PSL przegrało wybory. PPR i PPS wygrało wybory. Stanisław Mikołajczyk musiał opuścić Polskę. Stefan Martyka lektor Polskiego Radia stworzył autentyczną szkołe agresywnego czytania tekstów politycznych.
W roku szkolnym 1946/1947 w obliczu analfabetyzmu powołano do życia radiowy Uniwersytet Ludowy. Wtedy po raz pierwszy zaczęto nadawać wykłady z 4 dyscyplin; dziedzina nauk przyrodniczych, historycznych, literatury, socjologii. Wykłady prowadzili najlepsi profesorowie ówcześni. (..) na wyższy stopień zapisywały się osoby mające już jakieś wykształcenie, którym wojan przerwała edukacje. Poziom wykładów był zróżnicowany, audycje by ły nadawane w godzinach wieczornych, retransmitowano te wykłady następnego dnia we wczesnych godzinach rannych. Te wykłady specjalnie dla tych uczniów przygotowane materiały pomocnicze w formie podręczników, skryptów wysylano do słuchaczy. Trudno uwierzyć ale w archiwach polskiego Radia jest zarejestrowane 240 tysięcy ludzi. Specjalnością radia stały się słuchowiska radiowe, przeniesiono te doświadczenia rozgłośni regionalnej w Wilnie ale doświadczenie procentowało od 1948r. Polskie Radio wprowadza tak jak przed wojną stałe transmisje sztuk teatralnych. Programy teatralne uzupełniały słuchowiska radiowe występowali najlepsi ówcześni aktorzy, którzy przeżyli wojnę – Solski, Ćwiklińska, Zelberowicz. Największe sukcesy odnosiły Orkiestry Synfoniczne Polskiego Radia. Do 1949r. zorganizowano aż 7 orkiestr muzycznych różnego typu, w Katowicach założył ją Witold Nowicki, potem przez lata kontynuował Grzegorz Fitelberg . sprawdzian edukacyjno oświatowy przezyło Polskie Radio w 1949r. był to Rok Chopinowski pod patronatem Polskiego Radia. W 1949r. zatem odbył się kolejny Międzynarodowy Konkurs im. Fryderyka Chopina. Radio transmitowało na cały świat przebieg tego konkursy. Radiem rządzi przedwojenny komunista. 1 stycznia 1950r. Polskie Radio wprowadza nowy system opłat abonamentowych.
15 grudnia 1951r. pierwszy publiczny pokaz telewizyjny w Polsce. Okoliczności: w budynku Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie znana popołudniówka Ekspres Wieczorny organizuje masową imprezę PRLowską, Radio w Walce o pokój i postęp. Ponad 100 tyś ludzi w Warszawie obejrzało eksperymentalny program, była to ogromna akcja propagandowa, władza ludowa nie interesowala się już telewizją. Uważano, że gazeta jest najważniejszym medium dla komunistów. Kierownictwo Polskiego Radia powoluje na wiosnę trzy osobowy zespół ekspertów te nazwiska to: Eleonora Mendelson, Petry, Pszczołowski. Petry jest przedwojnennym dziennikarzem, był dyrektorem Radia Regionalnego we Lwowie ( w latach 1930r.). te doświadczenia wykorzystał w budowie telewizji. Zatem w 1952r. działa w strukturze komitetu do Spraw Radiofonii Polskie Radio. W Ramach instytucji Polskie Radio tworzył bazę techniczną telewizji z prawdziwego zdarzenia, zadba o kadry.
2 stycznia 1953r. nadzór nad telewizją samodzielnej redakcji programu telewizyjnego. Ta redakcja zaczyna nadawać cykliczne programy.
Pozdr,
miro