Mutacja - to trwała zmiana w materiale genetycznym komórki, która może się dziedziczyć.
Czynniki mutagenne:
a) chemiczne:
- barwniki
- nikotyna
- alkohol
b) fizyczne:
- promieniowanie UV,
- promieniowanie rentgenowskie
- wysoka temp.
c) biologiczne:
- wirusy
- grzyby pleśniowe
- pierwotniaki
Podział mutacji:
- genowe – to takie w których zmiana sekwencji nukleotydowej odbywa się na odcinku DNA nie większym niż 1 gen,
- chromosomowe – zmianie ulega 1 lub więcej chromosomów,
Mutacje te dzieli się na: -strukturalne: kiedy zmianie ulega struktura pojedynczego chromosomu
–liczbowe: gdy zmienia się liczba chromosomów.
GEN-odcinek DNA zawierający informacje o budowie jednego białka.
ZASADY PURYNOWE-guanina, adenina(podwójne pierścienie)
ZASADY PIREMIDYNOWE- cytozyna, tymina (pojedyncze)
Tranzycja- zastąpienie jednej zasady purynowej przez drugą lub zasada pirymidynowa przez inną pirymidynową.
Transwersja- zamiana zasady purynowej na pirymidynową lub odwrotnie.
Delecja-polega na utracie jednego lub kilku nukleotydów.
Insercia- polega na wstawieniu jednej lub kilku par nukleotydów DNA.
Czynniki mutagenne prowadzą do zakłócenia przebiegu crossing-over lub do pękania chromosomów w czasie interfazy. Dochodzi wówczas do zmiany struktury wewnętrznej chromosomu. Utracony fragment zawiera najczęściej liczne geny i dlatego skutki fenotypowe takich mutacji mogą być bardzo poważne.
Deficjencja- utrata fragmentu chromosomu zachodzi, gdy następuje pęknięcie chromosomu i mniejsza część ulega degradacji.
Duplikacja-polega na podwojeniu pewnego fragmentu chromosomu na skutek niesymetrycznej wymiany odcinku chromatyd w czasie błędnego crossing-over.
inwersja-to obrócenie odcinka chromosomu o 180°. Przyczyną tego zjawiska są pętle tworzone przez koniugujące ze sobą chromosomy
translokacja-polega na przyłączeniu do chromosomu do odcinka chromosom niechomologiczny.
Mutacje chromosomowe liczbowe-mutacje te obejmują największe zmiany materiału genetycznego.
•aneuploidy:
-monosomik(2n-1)
–trisomik(2n+1)
–podwójny trisomik (2n+1)
–tetrasomik(2n+2)
•euploidy:
1)autopoliploidy:
-triploid(3n)
–letroploid(4n)
2)allopoliploidy
-(n+n)
–amfiploid(n+n)
Skutki mutacji:
mutacje neutralne – nie wywołują zmian fenotypowych,
mutacje niekorzystne:
a) letalne – powodują śmierć
b) warunkowo letalne – w określonych warunkach osobnik przeżyje
mutacje korzystne – zwiększają zdolności adaptacyjne osobnika
zespół Downa - trisomia chromosomu 21 (2n=47) - ludzie z zespołem Downa mają charakterystyczne wygląd; płaska twarz, niski wzrost i skośne szpary oczne, a w budowie narządów wewnętrznych występują liczne nieprawidłowości, często rozwija się białaczka. Ludzi tych cechuje niedorozwój umysłowy.
zespół Patau'a - trisomia chromosomu 13 (2n=47) - silna deformacja płodu: nieprawidłowości w wykształceniu uszu oraz oczu, rozszczepienie wargi, polidaktylia, wady narządów wewnętrznych, niedorozwój umysłowy; śmierć po kilku miesiącach
zespół Edwardsa - trisomia chromosomu 18 (2n=47) - podobnie jak w przypadku zespołu Patau'a występują liczne silne deformacje fizyczne płodu oraz niedorozwój umysłowy; śmierć we wczesnym okresie życia
zespół Klinefeltera - dodatkowy chromosom X (2n+XXY)- mężczyźni o wyglądzie normalnym, jednak są bezpłodni (niedorozwój jąder) oraz mają obniżony poziom inteligencji
zespół Turnera - brak jednego chromosomu X (2n+X_)- kobiety takie mają bardzo niski wzrost oraz niewykształcone prawidłowo narządy płciowe, co powoduje bezpłodność
Hemofilie – grupa trzech uwarunkowanych genetycznie skaz krwotocznych, których objawy wynikają z niedoborów czynników krzepnięcia
Anemia sierpowata, niedokrwistość sierpowata – rodzaj wrodzonej niedokrwistości spowodowanej nieprawidłową budową hemoglobiny.
Mukowiscydoza – wrodzona, genetycznie uwarunkowana choroba, polegająca na zaburzeniu wydzielania przez gruczoły zewnątrzwydzielnicze.
Schorzenie to najczęściej powoduje zmiany w:
- układzie oddechowym - nawracające zakażenia, które prowadzą do uszkodzenia płuc i niewydolności oddechowej
- przewodzie pokarmowym - przewlekły stan zapalny trzustki, prowadzi do uszkodzenia tego narządu i jego niewydolności, a niekiedy także wtórnej cukrzycy.
Daltonizm – wada wzroku, odmiana ślepoty barw, polegająca na nierozpoznawaniu barwy zielonej (lub myleniu jej z barwą czerwoną). Objawia się to dokładnie brakiem rozróżnienia koloru czerwonego, pomarańczowego, żółtego i zielonego. Percepcja jaskrawości nie zmienia się. Występuje za to brak rozróżnienia w percepcji składowych czerwonej i zielonej, co prowadzi do odbioru fioletu i morskiego jako ten sam kolor.
Jest wynikiem braku czopków reagujących na barwę zieloną.