Tomczyk Hanna Grupa 9

Tytuł:

Geneza, istota i cele współczesnego zarządzania łańcuchami dostaw

Mimo że różne formy współdziałania gospodarczego znane są od stuleci, to zarządzanie zintegrowanymi łańcuchami dostaw zaczęło się dynamicznie rozwijać dopiero na początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Nie należy jednak zapominać, że źródłem teoretyczno-metodologicznych podstaw omawianej idei zarządzania były wyniki badań dotyczące kanałów dystrybucji, kooperacji przedsiębiorstw produkcyjnych czy integracji systemów, publikowane co najmniej dwadzieścia lat wcześniej.

Naukowcy zajmujący się zarządzaniem łańcuchami dostaw odwołują się nawet do dorobku z końca lat pięćdziesiątych i z wczesnych lat sześćdziesiątych.

Dotyczy to zwłaszcza publikacji J. Forrestera, który badając przepływy między dostawcami i odbiorcami wskazywał na problemy nadmiaru zapasów u dostawców na skutek stopniowego wzrostu przekłamań informacyjnych o niewielkich zmianach popytu w miarę oddalania się rynku zbytu, co zostało spopularyzowane pod wymowną nazwą „efektu byczego bicza”[2]. Za nie mniej ważne należy uznać pionierskie wyniki badań marketingowych na temat alokacji zapasów w kanałach i sieciach dystrybucji.

W 1957 roku W. Alderson sformułował zasady i wyjaśnił korzyści maksymalnego odraczania wykonawstwa usług i alokacji zapasów na kolejne szczeble w kanałach dystrybucji jako sposobu na redukowanie ryzyka związanego ze zmieniającymi się zachowaniami klientów.

W końcu lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku opracowano również pierwszy analityczny model alokacji i kontroli zapasów występujących w organizacjach tworzących sieci produkcyjno- dystrybucyjne. Autor modelu F. Hansmann, badając możliwości optymalizacji kosztów zapasów i wzrostu przychodów ze sprzedaży jako funkcji czasu dostaw, zaproponował posługiwanie się rozwiązaniami opartymi na programowaniu dynamicznym

Nie zmienia to jednak faktu, że po raz pierwszy termin „zarządzanie łańcuchem dostaw” pojawił się w literaturze przedmiotu dopiero w 1982 roku i początkowo był związany przede wszystkim z redukcją zapasów wewnątrz przedsiębiorstwa oraz współpracujących z nim firm[5]. Najczęściej formułowanymi celami zarządzania łańcuchami dostaw w ujęciu logistycznym są:

• minimalizacja całkowitych kosztów przepływu produktów i informacji przy zachowaniu wymaganego przez klientów poziomu jakości obsługi dostaw (tzw. logistyka oszczędności);

• optymalizacja poziomu zapasów w skali łańcucha dostaw wraz z elastycznym dostosowywaniem się do preferencji w zakresie obsługi dostaw poszczególnych segmentów rynku.

Ź r ó d ł e m o g r a n i c z a n i a p o t e n c j a l n y c h

o b s z a r ó w w s p ó ł d z i a ł a n i a w ł a

ń c u c h a c h d o s t a w d o d z i a ł a ń o c h a r

a k t e r z e l o g i s t y c z n y m b y ł o n i e t y l

k o i c h k l u c z o w e z n a c z e n i e w u z y s k

i w a n i u e f e k t y w n o ś c i i k o n k u r e n c y

j n o ś c i.

Sobota,10 Października, 2012r. 11;42