http://www.pttk.pl/zycie/natura_2000/dsiedl.html
http://natura2000.gdos.gov.pl/natura2000/pl/jednostki.php?minx=746432.704165&miny=184297.407773&maxx=749289.682182&maxy=186009.512996&imagewidth=550&imageheight=330&CMD=&INPUT_TYPE=&INPUT_COORD=&KEYMAPXSIZE=120&KEYMAPYSIZE=112&MapSize=750%2C530&SOO_A=Y&miasta=Y&wojewodztwa=Y&PREVIOUS_MODE=0
http://www.pttk.pl/zycie/natura_2000/wykazy/wykaz.html
http://przyroda.polska.pl/ochrona/natura2000/index.htm
http://www.lto.org.pl/n2000_ljanowskie.html
Dzisiaj omówię obszary dyrektywy siedliskowej znajdujące się na Podkarpaciu.
Natura 2000 to program utworzenia w krajach Unii Europejskiej wspólnej sieci obszarów objętych ochroną przyrody. Celem programu jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważa się za cenne i zagrożone w skali całej Europy.
Jest to potoczna nazwa Dyrektywy w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, będącej elementem prawa Unii Europejskiej. Została przyjęta kilkanaście lat po Dyrektywie Ptasiej i jest od niej bardziej szczegółowa oraz reguluje więcej zagadnień.
Na Podkarpaciu jest 55 takich obszarów. Z tego powodu, że jest ich tak dużo, opisałam 35 tych większych obszarów. Niektóre z nich pokrywają się z obszarami Dyrektywy Ptasiej.
Tereny te podzieliłam na trzy grupy pod względem wielkości. Pierwsza z nich to takie, które nie są mniejsze niż 3 tysiące hektarów i w tej grupie znajdują się dwa obszary, które omówię później.
Następna grupa, to obszary nie mniejsze niż 100 hektarów, jest ich najwięcej, bo 24.
Oraz ostatnia, czyli obszary mniejsze niż 100 hektarów. Wśród nich jest Kołacznia czyli najmniejszy obszar spośród wszystkich 55.
W jego skład wchodzi 7 rezerwatów, z czego 4 leśne i 3 torfowiskowe. Jest to miejsce jednej z największych bitew partyzanckich z czasów 2 wojny Światowej.
Lasy Janowskie to rezerwat leśno-historyczny, największy z janowskich rezerwatów, jednak na Podkarpaciu leży tylko jego część. Składa się on głównie z borów sosnowych i drzewostanów olchowych.
Najczęściej spotykanymi tutaj ssakami są bóbr, wydra i wilk, dla którego Lasy Janowskie były od dawna jedną z nielicznych, trwałych ostoi.
Można tu również zobaczyć koniki biłgorajskie, które są endemicznym rasowym typem koni, wywodzących się od ostatnich dzikich gatunków – tarpanów.
Lasy tego regionu są ostoją rzadkich gatunków zwierząt. Na szczególną uwagę zasługuje awifauna, która najliczniej reprezentuje kręgowce w Lasach Janowskich. Można tu spotkać takie gatunki ptaków jak: kania
Bielik
bocian czarny
Żuraw
Lasy Janowskie stanowią także ważną ostoję głuszca. Rozległe lasy z licznie występującymi tu bagnami i torfowiskami są terenami spełniającymi wysokie wymagania siedliskowe tych ptaków.
Lasy Janowskie to ogromne bogactwo przyrodnicze. Wśród najcenniejszych gatunków roślin, objętych ochroną ścisłą, występują tu m.in.: widłak jałowcowaty
wawrzynek wilcze łyko
podkolan biały
pełnik europejski
kosaciec syberyjski
widłaczek torfowy
groszek wschodniokarpacki.
Na kompleks Lasów janowskich składa się jeszcze 6 rezerwatów. Pierwszy to rezerwat leśny. Występują tutaj różne zbiorowiska roślinne od boru świeżego, po bagno śródleśne z roślinnością charakterystyczną dla torfowiska.
To jest również rezerwat leśny. Objęto tu ochroną wielogatunkowy las mieszany o charakterze naturalnym. Niektóre drzewa osiągają wiek dwustu lat.
Kolejny rezerwat leśny, obejmuje ochroną lasy łęgowe, olsy i bory mieszane.
Natomiast ten rezerwat jest torfowiskowy i obejmuje śródleśne torfowisko.
Rezerwat wodno-torfowiskowy. Chroni jedno z największych torfowisk wysokich, porośniętych karłowatą sosną oraz stawy będące ostoją ptactwa wodnego. Występuje tu również szereg rzadkich roślin.
I ostatni, również rezerwat torfowiskowy. Główny walor przyrodniczy stanowią tu bory bagienne, torfowiska wysokie i przejściowe oraz położony wśród nich zespół stawów z roślinnością wodną i szuwarową. Na terenie rezerwatu zidentyfikowano 13 rodzajów siedlisk cennych z europejskiego punktu widzenia.
Jest to największy obszar siedliskowy na Podkarpaciu. Obejmują zachodnią część Beskidów Wschodnich. Mimo iż szczytowe partie zajmują połoniny, to Bieszczady zaliczane są do pasma Beskidów Lesistych, a nie Połonińskich.
Na terenie ostoi stwierdzono występowanie 23 typów siedlisk cennych dla ochrony przyrody w UE - wśród nich endemiczne. Największą powierzchnię zajmują buczyny żyzne i kwaśne oraz jaworzyny i łąki ekstensywne oraz połoniny.
Innymi waznymi siedliskami są m.in. torfowiska wysokie, bory i lasy bagienne oraz lasy klonowo – lipowe.
Wśród najcenniejszych gatunków flory można wymienić takie gatunki jak: widłoząb zielony,
Dzwonek piłkowany,jako gatunek priorytetowy
Tocja karpacka,
Czy rzepik szczeciniasty.
Podobnie jak flora, tak i fauna bieszczadzka należy do wyjątkowych. Spotkać tu można gatunki wschodnie, południowe, a nawet podzwrotnikowe. Przedstawicielami tej grupy są: muchołówka i wąż Eskulapa.
Specyficzne warunki, duże zalesienie oraz małe zaludnienie decydują o występowaniu takich gatunków jak: niedźwiedź brunatny,
Jeleń karpacki
Z kotowatych w Bieszczadach spotkamy żbiki i rysie
Natomiast do najciekawszych ptaków należą: płochacz halny
Bocian czarny, częściej spotykany nad rzekami
gatunek ginący, czyli puchacz, i wiele innych.