Paweł Piotrowski | Grupa 103; L07 | Laboratorium z Materiałoznawstwa |
---|---|---|
Analiza termiczna | ||
Rok Akademicki 2008/2009 |
Data: | Ocena: Popis: |
Analiza termiczna
Równowaga fazowa – występuje, gdy stosunki ilościowe między fazami układu, tj. skład fazowy pozostają stałe.
Równowaga termodynamiczna – jest funkcją stanu układu.
Równowaga termodynamiczna – oznacza stan, w którym makroskopowe parametry układu, takie jak ciśnienie, objętość i wszystkie funkcje stanu, są stałe w czasie. Na równowagę termodynamiczną składają się: równowaga chemiczna (brak makroskopowego przepływu cząstek i reakcji chemicznych), mechaniczna (nie występują niezrównoważone siły) i termiczna (nie występuje przepływ energii).
Składniki układu – tak nazywamy pierwiastek lub związek niezbędny do utworzenia wszystkich faz występujących w całym układzie, np. stop żelaza z węglem, gdzie żelazo i węgiel są składnikami, natomiast ciekły węgiel w żelazie tworzy roztwory stałe węgla Fe - α ferryt), Fe - γ (austenit) oraz Fe3C (cementyt), które są fazami.
Układ – jest to zbiór faz.
Faza – jest to część układu jednorodna pod względem fizycznym i krystalograficznym, oddzielona od reszty układu resztą międzyfazową (α, β, γ, …).
Istnieją układy jednoskładnikowe (H2O) – pojedyncze, Dwuskładnikowe – podwójne.
Fazy międzymetaliczne - Składniki stopu w stanie stałym mogą tworzyć też tzw. fazę międzymetaliczną, charakteryzującą się odmienną siecią krystaliczną niż sieci krystaliczne jej składników.
Stopień swobody - Dla układów termodynamicznych jest to liczba zmiennych stanu, które można zmieniać niezależnie od pozostałych zmiennych. Liczba stopni swobody układu jest w termodynamice zwykle oznaczana literą s.
Likwidus – linia powyżej, której znajduje się ciecz.
Solidus – linia poniżej, której znajduje się ciało stałe.
Energia swobodna – jest jednoznaczną funkcją stanu układu, np. energia Helmoltza (F) jest to układ o stałej temperaturze i objętości.
F= E – TS
E – energia wewnętrzna
S – entropia
Reguła faz (Gibbsa) – określa liczbę stopni swobodnych [S] układu, tzn. liczbę zewnętrznych czynników, które można zmieniać nie powodując zmiany liczby faz w układzie.
S = n – f + 1
n – liczba składników
f – liczba faz
S = 0 – jest to układ niezmienny
S = 1 – jest to układ jednozmienny
S = 2 – jest to układ dwuzmienny, można zmienić dwa czynniki
Reguła dźwigni (reguła odcinków) – służy do określania procentowego udziału faz w stopie przy danej temperaturze w stanie równowagi.
Segregacja dendrytyczna
Jeżeli szybkość chłodzenia jest duża to poszczególne obszary dendrytów będą miały różny skład chemiczny. Segregacji dendrytycznej sp rzyja duża różnica temperatury miedzy liniami likwidus i solidus oraz mała szybkość dyfuzji składników.
Przemiany fazowe
Przemiana perytektyczna - polega na reakcji cieczy z wcześniej wydzielonymi kryształami fazy stałej, w wyniku której powstają kryształy odmiennej fazy stałej.
L + α ↔ β
Przemiana eutektyczna - polega na równoczesnym wydzielaniu sie z roztworu ciekłego przynajmniej dwóch faz stałych.
L ↔ a + β
mieszanina
eutektyczna
(eutektyka)
Przemiana eutektoidalna - polega na równoczesnym
wydzielaniu sie z fazy stałej przynajmniej dwóch odmiennych
faz stałych.
α ↔ β + γ
Ponieważ podczas wszystkich tych przemian współistnieją ze sobą trzy fazy, to w układach dwuskładnikowych zachodzą one przy liczbie stopni swobody równej ZERO -> temperatura przemiany oraz składy chemiczne faz ulęgających przemianie są stałe – niezależne od składu chemicznego stopu.
Wykresy równowagi fazowej
Wykres fazowy dla składników o nieograniczonej rozpuszczalności składników w stanie stałym
L - roztwór ciekły
α - roztwór stały ciągły
Wykres fazowy dla składników nierozpuszczających się wzajemnie w stanie stałym
Wykres fazowy z przemianą eutektyczną gdy składniki rozpuszczają się w stanie stałym
Wykres fazowy z przemianą perytektyczną
Zmiany struktury stopów pod wpływem zmiany temperatury
Zmiany mikrostruktury w stopie podeutektycznym podczas bardzo powolnego chłodzenia
Zmiany mikrostruktury w stopie nadeutektycznym podczas bardzo powolnego chłodzenia
Zmiany mikrostruktury w stopie eutektycznym podczas bardzo powolnego chłodzenia
Zmiany mikrostruktury w stopie podeutektycznym podczas bardzo powolnego chłodzenia
Zmiany mikrostruktury w stopie podeutektycznym w którym nie zachodzi przemiana eutektyczna, podczas bardzo powolnego chłodzenia
Ćwiczenie
CEL
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobem wyznaczania krzywych chłodzenia, sposobem konstrukcji wykresów równowagi fazowej oraz strukturami metali i stopów.
PRZEBIEG
Tabela przedstawia zestawienie temperatury [0C] oraz wartości mikrowoltomierza mierzonych przez 4,5 minuty przy odczytach pomiarów co 30 sekund.
Czas | Mv | T 0C |
---|---|---|
30 | 9,2 | 251 |
60 | 9,1 | 248 |
90 | 9,0 | 245 |
120 | 8,9 | 242 |
150 | 8,8 | 239 |
180 | 8,7 | 236 |
210 | 8,6 | 232 |
240 | 8,6 | 232 |
270 | 8,6 | 232 |
Wyniki pomiarów zostały umieszczone również na wykresie w układzie temperatura – czas.
WNIOSEK
Przemiana czystego metalu – cyny ze stanu ciekłego w stały zaszła w temperaturze 2320C.