Sz i PZ BHP
Komu powinna bezpośrednio podlegać służba BHP?
W myśl § 1 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej: „rozporządzenie”), podlega ona bezpośrednio pracodawcy. W przypadku pracodawcy, który jest jednostką organizacyjną służba bhp podporządkowana jest bezpośrednio osobie zarządzającej tą jednostką bądź też osobie wchodzącej w skład organu zarządzającego, upoważnionej przez ten organ do sprawowania nadzoru w sprawach z zakresu BHP. Jednoznaczna konstrukcja tego przepisu sprawia, że przepisy wewnętrzne zakładu pracy nie mogą wprowadzić regulacji, za sprawą której służba bhp podlegałaby osobie niewchodzącej w skład organu zarządzającego.
Kto ma prawo ustalić czy wypadek jest wypadkiem przy pracy?
W przypadku wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, ich okoliczności i przyczyny musi ustalić zespół powypadkowy, w którego skład wchodzi pracownik kierujący komórka służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zakładowy społeczny inspektor pracy. Inne wypadki powinien zbadać pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy wraz z oddziałowym(wydziałowym) społecznym inspektorem pracy. Tam, gdzie nie ma społecznej inspekcji, w skład zespołu, zamiast społecznego inspektora, wchodzi przedstawiciel pracowników posiadający aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie BHP. Natomiast w zakładzie, w którym nie trzeba tworzyć służby BHP (czyli w firmie zatrudniającej do 100 pracowników), zamiast pracownika tej służby do zespołu powypadkowego powinien wejść albo pracodawca, albo pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu pracodawca powierzył wykonywanie zadań służby BHP, bądź specjalista spoza zakładu pracy.
Co rozumiemy pod pojęciem pracy stałej?
Jaki jest maksymalny ciężar, który może dźwigać mężczyzna przy pracy stałej?
Masa przedmiotów przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:
- 30 kg – przy pracy stałej,
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000 roku
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych
Czy występują zagrożenia przy pracy z monitorami ekranowymi (jeśli tak to jakie)?
Promieniowanie cieplne (pochodzące od jednostki centralnej, monitora ekranowego i innych podłączonych do nich urządzeń). Skutkuje podwyższaniem temperatury otoczenia. Następstwem tego jest zmniejszenie wilgotności powietrza, które powinno kształtować się na poziomie co najmniej równym 40% w pomieszczeniach przeznaczonych do pracy z monitorami ekranowymi.
Słabe promieniowanie rentgenowskie emitowane przez monitory ekranowe. Jego poziom jest wielokrotnie niższy od tzw. poziomu promieniowania tła (to jest promieniowania, które w sposób naturalny występuje w przyrodzie). Jego wartość mieści się poniżej granicy czułości urządzeń, jakich używa się do jego badania. Jednak nie zostało wciąż jeszcze naukowo wyjaśnione, jaki wpływ na zdrowie ludzi mogą mieć jego małe dawki przy długotrwałym oddziaływaniu.
Pole elektromagnetyczne pochodzące od monitorów ekranowych, jednak o wyższych wartościach w przypadku monitorów kineskopowych (CRT). Pole elektromagnetyczne powoduje polaryzację napięcia elektrostatycznego między człowiekiem a ekranem. Przy pracy przy monitorze skóra przyciąga naładowane cząsteczki kurzu w takim samym stopniu, jak naładowany elektrycznie ekran. Często prowadzi to do reakcji alergicznych, podrażnienia oczu, a nawet może pogarszać oddychanie.
Czynniki chemiczne na przykład ozon wydzielający się z pracujących drukarek i kopiarek, będący szkodliwym oraz stosunkowo dokuczliwym problemem. Ozon powoduje wysuszanie błon śluzowych, czego efektem jest drapanie w gardle czy wysuszanie się oka. Ponadto niekorzystnie (dodatnio) jonizuje powietrze w pomieszczeniu, w którym znajduje się urządzenie go wydzielające. Problem w tym zakresie ujawnia się dopiero podczas długotrwałego używania sprzętu wydzielającego ozon.
W ciągu jakiego czasu zespół powypadkowy musi sporządzić kompletną dokumentację powypadkową?
Zespół sporządza protokół powypadkowy nie później niż w ciągu 14 dni od daty zgłoszenia wypadku i przekazuje niezwłocznie do zatwierdzenia pracodawcy. W razie niedotrzymania tego terminu, zespół ma obowiązek podania w protokole przyczyn opóźnienia. Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca - nie później niż w ciągu 5 dni od dnia jego sporządzenia.
Czy kobietę w ciąży wolno wysłać w delegację służbową?
Pracownicy w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy, w tym także nakazywać jej odbywania podróży służbowych.
Czy kobieta w ciąży może pracować przy komputerze (jeśli tak to jak długo) ?
Na podstawie art. 176 k.p. nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia a za takie uznano na podstawie rozdziału IV załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. Nr 114, poz. 545 z późń. zm) prace narażające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania jonizującego i nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych w przypadku kobiet w ciąży.
I tak nie wolno zatrudniać kobiet w ciąży przy:
pracach w zasięgu pól elektromagnetycznych o natężeniach przekraczających wartości dla sfery bezpiecznej,
pracach w środowisku, w którym występuje przekroczenie 1/4 wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń promieniowania nadfioletowego, określonych w przepisach w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,
pracach w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,
pracach przy obsłudze monitorów ekranowych - powyżej 4 godzin na dobę.
Jaki jest maksymalny ciężar, który może dźwigać kobieta przy pracy dorywczej?
Ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej:20 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych kobietom
Czy stan nietrzeźwości pracownika w momencie wypadku przy pracy pozbawia go świadczeń z tytułu wypadku przy pracy?
Świadczenia nie przysługują poszkodowanemu, który będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem substancji odurzających lub psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku