UTI I SPECJALNE PRZYPADKI UROLOGICZNE

Jest wiele grup pacjentów urologicznych, podatnych na rozwój bakteriurii. Polityka kuracji antybiotykowej w tych przypadkach nie jest całkowicie jasna i może być różna w zależności od subiektywnych przekonań urologów, ale można podać pewne ogólne wskazówki.

Czyste cewnikowanie krótkotrwałe (CIC). U co najmniej 60% pacjentów z długotrwałym CIC rozwija się bakteriomocz. Jest on najczęściej asymptomatyczny. Ostatnio zakrojone na szeroką skalę badania w Norwegii wykazały, że pacjenci z CIC poddani profilaktyce antybiotykowej mieli rzadziej bakteriurię, ale częściej infekcje symptomatyczne niż ci bez antybiotyków. Zakażenia symptomatyczne powinny być leczone, ale ciągłe zastosowanie antybiotyków w odniesieniu do do bakteriurii asymptomatycznej prawdopodobnie wzmaga tylko wzmaga odporność na nie i należy tego unikać.

Cewniki dróg moczowych pozostawione na stałe. Ryzyko zakażenia UTI jest zależne od czasokresu pozostawienia cewnika. U pacjentów z krótkotrwałym (1-7 dni) cewnikowaniem pęcherza 10- 50% ma bakteriomocz. Przy dłuższym cewnikowaniu (> 28 dni) wszyscy pacjenci mają bakteriurię, pomimo zamkniętych systemów odpływowych. Najistotniejszym czynnikiem wpływającym na rozwój zakażenia jest przestrzeń pomiędzy cewnikiem i ścianką cewki moczowej. Śluz wydzielany przez gruczoły wokółcewkowe stwarza środowisko przychylne dla życia bakterii. Powierzchnia cewnika jest pokryta biofilmem bakteryjnym, który zawiera bakterie osadzone w matrycy wielocukrowej. Antybiotyki nie docierają do tej warstwy i dlatego zwalczenie tego zakażenia jest niemożliwe. Zakażenie symptomatyczne występuje najczęściej w związku z zablokowaniem cewnika, co jest wynikiem zesztywnienia cewnika i akumulacji złogów. Zapobieżenie temu zjawisku jest znacznie ważniejsze niż terapia antybiotykowa w długotrwałym cewnikowaniu, kiedy to leczenie antybiotykami powinno być zaniechane i tylko zakażenia symptomatyczne powinny być leczone.

Dywersja moczowa. Pacjenci z dywersją moczową stanowią specjalną grupę, która jest pod nadzorem urologów. U tych pacjentów bakteriomocz jest często spotykany. Przy dywersji niepohamowanej (kanał okrężnicy lub jelito kręte, urostomia przezskórna) istnieje otwarte przerwanie ciągłości dróg moczowych do wnętrza ciała. Często przy przeszczepie moczowodu nie stosuje się mechanizmu

zabezpieczającego przed odpływem wstecznym. Bakteriomocz jest stwierdzany w 100% schorzeń jelita krętego, a odmiedniczkowe zapalenie nerek w 14 - 28%. Większość pacjentów z dywersją niepohamowaną nie wymaga długotrwałej terapii antybiotykowej. Aby zabezpieczyć górne drogi moczowe przed zakażeniem kanał

powinien być możliwie najkrótszy

Przy pohamowanej dywersji moczowej powtarzające się cewnikowanie tymczasowe wprowadza bakterie do zbiornika. Problemy w górnym odcinku dróg moczowych są głównie spowodowane zastojem lub odpływem wstecznym, a nie tylko obecnością bakterii w zbiorniku moczu. Kamienie mogą dodatkowo potęgować problemy.

52