Wnêtrze
Wnêtrze wzmacniacza jest prawie ca³kowi-
cie wype³nione podzespo³ami. Transforma-
tory wyjciowe wykonane na rdzeniach p³a-
szczowych umieszczono bezporednio przy
zaciskach wyjciowych, z którymi siê ³¹cz¹
bez przewodów. Z boku umieszczono
w³¹cznik sieciowy.
rodek wzmacniacza zajmuje du¿y toroidal-
ny transformator sieciowy. Z jednej strony
transformatora umieszczono dwa konden-
satory elektrolityczne filtra zasilacza,
a z drugiej potencjometry symetryzato-
rów ¿arzenia.
Nie ma ¿adnych p³ytek drukowanych,
monta¿ jest przestrzenny z wykorzy-
staniem ³¹czówek ceramicznych. Do
mocowania niektórych elementów
oraz unieruchomienia przewodów
u¿yto spoiwa silikonowego, co spe³nia
swoje zadanie, ale wygl¹da wyj¹tko-
wo nieestetycznie.
Pomiary
Zmierzono maksymaln¹ moc wyjciow¹ dla
rezystancji obci¹¿enia 8
Ω
, wspó³czynnik t³u-
mienia w funkcji czêstotliwoci, przebieg
charakterystyki czêstotliwociowej i t³umie-
nie przes³uchów miêdzy kana³ami. Zmie-
rzono równie¿ zniekszta³cenia wzmacniacza
w funkcji czêstotliwoci oraz w funkcji mocy
wyjciowej. Zbadano te¿ przenoszenie prze-
biegu prostok¹tnego o czêstotliwoci 40 Hz
i 10 kHz oraz odpornoæ wzmacniacza na
obci¹¿enia o charakterze reaktancyjnym.
Niewielka, nie przekraczaj¹ca 2 W/kana³,
moc wyjciowa wzmacniacza to zupe³nie
co innego, ni¿ to, do czego jestemy przy-
zwyczajeni od co najmniej 30 lat (tabl. 1).
Wspó³czynnik t³umienia w funkcji czêstotli-
woci (tabl. 2) w granicach jednoci jest
równie¿ wartoci¹ niespotykan¹ we
wspó³czesnych wzmacniaczach tran-
zystorowych. Nale¿y jednak pamiê-
taæ, ¿e urz¹dzenie nie ma pêtli
ujemnego sprzê¿enia zwrotnego.
Niew¹tpliwie silny wp³yw na prze-
bieg charakterystyki wzmocnienia
w funkcji czêstotliwoci (rys. 3) ma
zastosowana korekcja czêstotliwoci
miêdzy stopniami napiêciowymi wzmac-
niacza. T³umienie przes³uchów miêdzy ka-
na³ami ma niewielkie wartoci, jak przedsta-
wiono na rys.4. Przebieg charakterystyki znie-
padkowym dotkniêciem rozgrzanych lamp
zabezpiecza efektowna balustrada, równie¿
z³ocista.
P³yta czo³owa
Maleñka p³yta czo³owa (rys. 1), stanowi¹ca
wê¿szy bok obudowy, zawiera dwie pary
gniazd wejciowych typu cinch, skokowy
regulator g³onoci z aluminiow¹ ga³k¹ oraz
prze³¹cznik mono/stereo. Na p³ycie nie ma
¿adnego opisu.
P³yta tylna
Na p³ycie tylnej (rys. 2) umieszczono w³¹cz-
nik sieciowy, gniazdo bezpiecznikowe oraz
gniazda wyjciowe w postaci solidnych mo-
siê¿nych zacisków laboratoryjnych. Na tej
p³ycie równie¿ nie ma opisów.
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 6/2001
K
onstrukcja wspó³-
czesnych wzmac-
niaczy lampowych
odbiega nieco od
wzorów sprzed kil-
kudziesiêciu lat,
jeszcze bardziej
od wzmacniaczy
pó³przewodnikowych. Lampy s¹ na ogó³
dobrze widoczne, co wi¹¿e siê z lepszym ich
ch³odzeniem, a jednoczenie arz¹ce siê
grzejniki dostarczaj¹ równie¿ wra¿eñ wizu-
alnych. Czêsto widoczne s¹ równie¿ trans-
formatory.
Obudowê wzmacniacza COMP-EL53b za-
projektowano w postaci p³askiego prostopa-
d³ocianu z polerowanej nierdzewnej blachy.
W pokrywie górnej s¹ cztery otwory,
przez które w podstawki typu octal
wk³adane s¹ lampy elektronowe:
dwie duotriody napiêciowe, pracu-
j¹ce w uk³adach wzmacniaczy na-
piêciowych, po jednej w ka¿dym
kanale oraz jedna duotrioda mocy
dla dwóch kana³ów. Czwarta lam-
pa _ duodioda jest lamp¹ prostow-
nicz¹.
Lampa prostownicza oraz lampy mo-
cy, umieszczone w takich samych szkla-
nych bañkach, maj¹ nad podstawkami
ozdobne z³ociste piercienie. Przed przy-
WZMACNIACZ COMP-EL53B
Wzmacniacze
lampowe _
powracaj¹ca moda,
czy rzeczywicie inna
jakoæ dwiêku?
Przedstawiono ocenê
konstrukcji i pomiary
parametrów
elektrycznych
wzmacniacza
COMP-EL53b, którego
opis wraz ze
schematem
elektrycznym by³
zamieszczony
w ReAV nr 2/2001.
Rys. 1. P³yta przednia wzmacniacza
Rys. 2. P³yta tylna wzmacniacza
53
kszta³ceñ nieliniowych w funkcji mocy wyjciowej przed-
stawiono na rys. 5. Jak nale¿a³o siê spodziewaæ, znie-
kszta³cenia maj¹ wartoci kilkuprocentowe. Podobne
wartoci osi¹ga wspó³czynnik zniekszta³ceñ nielinio-
POZNAJEMY SPRZÊT
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 6/2001
T a b l i c a 1. Moc wyjciowa [W]
Czêstotliwoæ [kHz] 0,1 1 5 10 15 20
Kana³ L
1,03 1,08 1,10 1,18 1,23 0,99
Kana³ P
1,07 1,07 1,08 1,22 1,15 1,02
Warunki pomiaru Kana³ £
Kana³ P
R
L
= 8
Ω
, f = 1 kHz
Sterowanie pojedyncze 1,81 1,63
Sterowanie ³¹czne 1,59 1,58
T a b l i c a 2. Wspó³czynnik t³umienia
Rys. 3. Wzmocnienie w funkcji czêstotliwoci
Rys. 4. T³umienie przes³uchów miêdzy kana³ami
Rys. 5. Wspó³czynnik zniekszta³ceñ nieliniowych
w funkcji mocy wyjciowej dla f = 1 kHz i R
L
= 8
Ω
Ω
Rys. 6. Wspó³czynnik zniekszta³ceñ nieliniowych w funkcji czêstotliwoci przy
sta³ej mocy wyjciowej P
wy
4
3
2
1
0
-1
-2
-3
-4
-5
50
40
30
20
10
0
16
14
12
10
8
6
4
2
0
12
10
8
4
2
0
20 40 60 100 200 500 1000 2000 5000 10000 20000
20 50 100 200 500 1000 2000 5000 10000 20000
20 50 100 200 500 1000 2000 5000 10000 20000
f [Hz]
f [Hz]
f [Hz]
0,01 0.02 0.05 0.1 0.2 0.5 1 2 5
P
wy
[W]
[dB]
[dB]
h [%]
h [%]
U
U
1000
wych mierzony w funkcji czêstotli-
woci przy sta³ej mocy wyjciowej
o wartoci 0,5 W i 1 W na rezystan-
cji obci¹¿enia 8
Ω
(rys. 6).
Przenoszenie przebiegów prosto-
k¹tnych dla wzmacniacza z wyj-
ciem transformatorowym nie jest
zadaniem ³atwym nawet wówczas,
gdy bada siê je w ³agodniejszych
warunkach ni¿ przyjêtych dla
wzmacniaczy tranzystorowych. Od-
powiednie przebiegi przedstawiono
na rys. 7a i b. Natomiast na obci¹-
¿enia o charakterze reaktancyj-
nym, jak przedstawiono na rys. 7c,
wzmacniacz nie reaguje. Do³¹cze-
nie kondensatora o wartoci 0,47
µ
F minimalnie zmienia kszta³t prze-
biegu, ale o ¿adnych podwzbudze-
niach nie ma tu mowy.
n
HiFi
Rys. 7. Przenoszenie przez wzmacniacz przebiegu
prostok¹tnego o czêstotliwoci 40 Hz (a) i 10 kHz
(b) oraz reakcja wzmacniacza na obci¹¿enia o
charakterze reaktancyjnym (c)
a)
b)
c)
P
wy
=0.5 W
P
wy
=1 W
P
→
L
L
→
P
X: 5ms/dz
Y: 0,5 V/dz
X: 20
µ
s/dz
Y: 0,5 V/dz
RL=8
Ω
II0,47
µ
F
f=4kHz
X: 50
µ
s/dz
Y: 0,5 V/dz