Gliwice 12.03.2010 r. Wydział elektryczny Elektrotechnika - Elektroenergetyka sem. VI |
|
---|---|
Wyznaczanie obciążalności prądowej jednorodnych torów prądowych | |
Sekcja 3 - Mateusz Urbanik - Mateusz Gabor - Łukasz Rozmiarek - Wojciech Gajda |
Podpis prowadzącego : |
Wprowadzenie teoretyczne :
Naszym zadaniem było wyznaczenie przebiegów czasowych nagrzewania badanego toru prądowego. Ćwiczenie przeprowadziliśmy w następujący sposób:
W pierwszej części ćwiczenia naprzemiennie w krótkich odstępach czasu nagrzewaliśmy i chłodziliśmy badany tor prądowy (dorywcza praca toru). Przeprowadziliśmy trzy takie cykle nagrzewania i chłodzenia badając jednocześnie temperaturę toru prądowego.
W drugiej części ćwiczenia tylko raz nagrzewaliśmy i chłodziliśmy badany tor prądowy, ale obie te czynności wykonaliśmy przez znacznie dłuższy czas (normalna praca toru).
Do podgrzewania badanego toru prądowego używaliśmy prądu o wartości I = 100 [A]
UKŁAD POMIAROWY :
TW - transformator wysoko prądowy
PP - przekładnik prądowy
P - badany przewód
TT - termometr
Pomiary :
Pomiar przy obciążeniu stałym I = 100 A, gdzie temperatura otoczenia to 19,8 ˚C
Nagrzewanie
t [min] | Temp [˚C] | Δϑ [˚C] |
---|---|---|
0,5 | 20,7 | 0,9 |
1 | 22,1 | 2,3 |
1,5 | 23,8 | 4 |
2 | 25,5 | 5,7 |
2,5 | 27,2 | 7,4 |
3 | 28,7 | 8,9 |
4 | 31,6 | 11,8 |
5 | 33,9 | 14,1 |
6 | 36,1 | 16,3 |
7 | 38,3 | 18,5 |
8 | 40,5 | 20,7 |
9 | 42,6 | 22,8 |
10 | 44,7 | 24,9 |
11 | 46,8 | 27 |
12 | 48,2 | 26,4 |
13 | 49,3 | 29,5 |
14 | 50,4 | 30,6 |
15 | 51,6 | 31,8 |
16 | 52 | 32,2 |
17 | 52,4 | 32,6 |
Schładzanie
t [min] | Temp [˚C] | Δϑ [˚C] |
---|---|---|
0,5 | 52,4 | 32,6 |
1 | 51 | 31,2 |
1,5 | 49,2 | 29,4 |
2 | 47,5 | 27,7 |
2,5 | 45,7 | 25,9 |
3 | 44,1 | 24,3 |
4 | 41,1 | 21,3 |
5 | 38,5 | 18,7 |
6 | 35,9 | 16,1 |
7 | 33,8 | 14 |
8 | 32 | 12,2 |
9 | 30,3 | 10,5 |
10 | 28,8 | 9 |
11 | 27,6 | 7,8 |
12 | 26,6 | 6,8 |
13 | 25,8 | 6 |
14 | 25,3 | 5,5 |
15 | 25,1 | 5,3 |
Pomiar przy obciążeniu zmiennym
- Prąd I = 90 A
- Prąd I = 120 A
- Prąd I = 110 A
t [min] | Temp [˚C] | Δϑ [˚C] |
---|---|---|
0,5 | 23,6 | 3,8 |
1 | 24,7 | 4,9 |
1,5 | 25,9 | 6,1 |
2 | 27,3 | 7,5 |
2,5 | 28,8 | 9 |
3 | 30,3 | 10,5 |
4 | 32,7 | 12,9 |
5 | 34,7 | 14,9 |
5,5 | 35,9 | 16,1 |
6 | 37,6 | 17,8 |
6,5 | 39,3 | 19,5 |
7 | 40,9 | 21,1 |
7,5 | 41,9 | 22,1 |
8 | 43,8 | 24 |
9 | 46,9 | 27,1 |
10 | 49,5 | 29,7 |
10,5 | 50,6 | 30,8 |
11 | 51,3 | 31,5 |
11,5 | 51,9 | 32,1 |
12 | 52,6 | 32,8 |
12,5 | 53,1 | 33,3 |
13 | 53,6 | 33,8 |
14 | 54,2 | 34,4 |
15 | 54,8 | 35 |
Wykresy Δϑ(t) dla nagrzewania i stygnięcia :
Dla przypadku stałego obciążenia :
Dla przypadku obciążenia zmiennego – wykres nagrzewania :
Obliczenia :
Wyznaczanie metodą graficzną ustalonego przyrostu temperatury ϑU
Z powyższego wykresu wynika, że ϑU=32,6 K
Wyznaczanie wartości cieplnej stałej czasowej dla wykresu nagrzewania przy stałym obciążeniu , dla tx/T= 0,5 ; 1 ; 1,5 ; 2, przy wykorzystaniu zależności : $\frac{\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{x}}}{\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{U}}}\mathbf{= 1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{\text{tx}}}{\mathbf{T}}}\mathbf{=} > \mathbf{\vartheta}_{\mathbf{x}}\mathbf{=}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{U}}\mathbf{(1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{\text{tx}}}{\mathbf{T}}}\mathbf{)}$ ,gdzie ϑU=32,6 0C
Po odpowiednim przekształceniu wzoru otrzymujemy zależność :
Dla wykresu nagrzewania przy stałym obciążeniu :
tx/T | Δϑx [˚C] | tX [s] | T [s] |
---|---|---|---|
0,5 | 12,8 | 192 | 385 |
1 | 20,6 | 408 | 408 |
1,5 | 25,3 | 510 | 340 |
2 | 28,2 | 570 | 285 |
Średnia wartość cieplnej stałej czasowej wynosi : T = 355 [s]
Wyznaczanie stałej czasowej dla wykresu stygnięcia przy stałym obciążeniu , dla tx/T= 0,5 ; 1 ;
1,5 ; 2, przy wykorzystaniu zależności : $\frac{\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{x}}}{\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{p}}}\mathbf{=}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{\text{tx}}}{\mathbf{T}}}$ gdzie ϑp=20, 5C
Po przekształceniu uzyskamy wzór :
Dla wykresu stygnięcia przy stałym obciążeniu :
tx/T | Δϑx [˚C] | tX [s] | T [s] |
---|---|---|---|
0,5 | 13,1 | 480 | 969 |
1 | 7,9 | 600 | 599 |
1,5 | 4,8 | brak | brak |
2 | 2,9 | brak | brak |
Średnia wartość cieplnej stałej czasowej wynosi : T = 784 [s]
Wyznaczenie obciążalności długotrwałej prądowej : $\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}\mathbf{=}\mathbf{I}_{\mathbf{d}}\sqrt{\frac{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}}{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{d}}}}$
gdzie:
Id = 100 [A],
= 70 0C,
= 70 - 20,5 = 49,5 0C,
= 32,6 0C = .
$\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}\mathbf{=}\mathbf{I}_{\mathbf{d}}\sqrt{\frac{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}}{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{d}}}}\mathbf{= \ \ 100}\sqrt{\frac{\mathbf{49,5}}{\mathbf{32,6}}}\mathbf{= 123\ A}$
Maksymalny przyrost temperatury :
Przyrost temperatury przy pierwszym odcinku dla I1= 90 [A] wynosi :
$$\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{1}}\mathbf{=}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}\mathbf{\bullet}{\mathbf{(}\frac{\mathbf{I}_{\mathbf{1}}}{\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}}\mathbf{)}}^{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\left( \mathbf{1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{t}_{\mathbf{1}}}{\mathbf{T}}} \right)\mathbf{= 4}\mathbf{9,5 \bullet}{\mathbf{(}\frac{\mathbf{90}}{\mathbf{123}}\mathbf{)}}^{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\left( \mathbf{1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{30}\mathbf{0}}{\mathbf{355}}} \right)\mathbf{=}\mathbf{15}\mathbf{C}$$
Przyrost temperatury przy pierwszym odcinku dla I2= 120 [A] wynosi :
$$\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{2}}\mathbf{=}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}\mathbf{\bullet}\left( \frac{\mathbf{I}_{\mathbf{2}}}{\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}} \right)^{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\left( \mathbf{1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{t}_{\mathbf{2}}}{\mathbf{T}}} \right)\mathbf{+}\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{1}}\mathbf{\bullet}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{t}_{\mathbf{2}}}{\mathbf{T}}}\mathbf{= 4}\mathbf{9,5 \bullet}\left( \frac{\mathbf{120}}{\mathbf{123}} \right)^{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\left( \mathbf{1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{30}\mathbf{0}}{\mathbf{355}}} \right)\mathbf{+ 15 \bullet}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{3}\mathbf{00}}{\mathbf{355}}}$$
=33, 3C - jest to maksymalny przyrost temperaturowy .
Przyrost temperatury przy pierwszym odcinku dla I2= 120 [A] wynosi :
$$\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{3}}\mathbf{=}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}\mathbf{\bullet}\left( \frac{\mathbf{I}_{\mathbf{3}}}{\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}} \right)^{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\left( \mathbf{1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{t}_{\mathbf{3}}}{\mathbf{T}}} \right)\mathbf{+}\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{t}_{\mathbf{3}}}{\mathbf{T}}}\mathbf{= 4}\mathbf{9,5 \bullet}\left( \frac{\mathbf{110}}{\mathbf{123}} \right)^{\mathbf{2}}\mathbf{\bullet}\left( \mathbf{1 -}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{30}\mathbf{0}}{\mathbf{355}}} \right)\mathbf{+}\mathbf{33,3}\mathbf{\bullet}\mathbf{e}^{\mathbf{-}\frac{\mathbf{30}\mathbf{0}}{\mathbf{355}}}$$
=22, 6C
I [A] | ϑ [C] |
---|---|
90 | 15 |
120 | 33,3 |
110 | 22,6 |
Wykres I(t)
Wyznaczanie prądu zastępczego dla danego przebiegu I(t) :
$\mathbf{I}_{\mathbf{z}}\mathbf{=}\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}\sqrt{\frac{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\max}}}{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}}}$
Gdzie :
= 70 - 20,5 = 49,5 0C,
= max { } = 33,3 0C
Więc :
$\mathbf{I}_{\mathbf{z}}\mathbf{=}\mathbf{I}_{\mathbf{\text{dd}}}\sqrt{\frac{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\max}}}{\mathbf{}\mathbf{\vartheta}_{\mathbf{\text{dd}}}}}\mathbf{= 123}\sqrt{\frac{\mathbf{33,3}}{\mathbf{49,5}}}\mathbf{= 100,9\ A}$
Wnioski :
Z wykresu nagrzewania toru prądowego można wywnioskować, że wraz ze wzrostem czasu zwiększa się przyrost temperatury badanego toru. W naszym przypadku przez tor płynął prąd o natężeniu 100 A i w czasie 15 minut nagrzał się (od temperatury początkowej 20,5 0C ) o 31,9 stopnia. Z wykresu wyznaczonego metodą graficzną odczytujemy ustalony przyrost temperatury , który zostanie osiągnięty po dłuższym czasie i wyniósł on około 32,6 stopnia.
Z charakterystyki stygnięcia wnioskujemy, że aby temperatura toru prądowego wróciła do temperatury otoczenia potrzebny jest czas przeszło piętnastu minut. Bowiem po tym czasie przyrost temperatury wynosi jeszcze około 5 stopni.
W wyniku obliczenia obciążalności prądowej długotrwałej Idd stwierdzono, że w torze prądowym może płynąć prąd długotrwały o natężeniu 123 [A] nie powodując podwyższenia się temperatury ponad temperaturę znamionową.
Przy wyznaczaniu zastępczego prądu cieplnego IZ otrzymaliśmy około 100,9 A, co jest wartością znacznie niższą od obciążalności długotrwałej prądowej wynoszącej jak już wspomnieliśmy 123 A.