Parametry spiętrzenia w maszynach przepływowych są najważniejsze (ciśnienie całkowite, entalpia całkowita i temperatura w skali Kelwina). Parametry spiętrzenia są sumą odpowiednich parametrów statycznych i dynamicznych. Parametry dynamiczne związane są z prędkością przepływającego czynnika.
W celu przeprowadzenie analizy pracy w turbinie należy wyznaczyć miejsca, w których dokonamy pomiaru parametrów czynnika tzw. przekroje kontrolne. Nie dokonuje się pomiaru w punkcie tylko w przekroju, posługujemy się tylko i wyłącznie parametrami uśrednionymi, w maszynach przepływowych mówi się o parametrach na średnicy podziałowej. Każda maszyna przepływowa składa z takich podstawowych jednostek, które gdybyśmy obudowali korpusem to byśmy mieli maszynę jednostopniową, taka maszyna jednostopniowa będzie wykonywać wszystkie czynności maszyny wielostopniowej, w maszynach przepływowych nazywamy ją stopniem. Stopień maszyny przepływowej składa się z dwóch kanałów (wieńców): kanał ruchomy (wirnik) i kanał nieruchomy (kierownica). Ta część w której mocujemy na odwodzie łopatki, nazywamy stopką. Stopki są różnego kształtu w zależności od mocy, natomiast profile łopatek zależą od rodzaju kanału (w turbinie, dysze).
Wyznaczamy przekroje kontrolne w turbinie
W turbinach kierunek przepływu jest od kierownicy do wirnika. Przekroje kontrolne: na wejściu do kierownicy (parametry pary z kotła) [0], za kierownicą/przed wirnikiem [1], za wirnikiem [2]. Przekroje te występują w każdym stopniu maszyny. Zamiana jednego parametru w drugi następuje w turbinie w dwóch etapach (do turbiny dopływa para o parametrach
t0 = 535, p0 = 13MPa, na podstawie tych parametrów odczytamy jaką energię cieplną niesie ze sobą para. Turbina jest taką maszyną przepływową, w której kierunek przepływu przekazywania energii jest od czynnika do maszyny, tak więc parametry pary będą malały poprzez rozprężanie.
Część energii cieplnej rozprężona jest kierownicy do ciśnienia p1 (kanałem kierowniczym jest dysza), zaś w wirniku para nie ulega rozprężaniu p1 = p2 (kanał wirnikowy jest kanałem o przekroju stałym). W pierwszym etapie zależy nam by jak najwięcej energii cieplnej przemienić w energię kinetyczną, natomiast w drugim etapie zamiana energii kinetycznej w mechaniczną. Turbina, w której następuje zamiana energii cieplnej w energię kinetyczną tylko w kanale kierowniczym, nazywamy turbiną akcyjną A. Turbina, w której rozprężanie następuje w kanale kierowniczym i kanale wirnikowym, nazywamy turbiną reakcyjną R. Wskaźnik reakcyjności ρ będzie nam mówił o rodzaju turbiny. Gdy przy stopce ρ ≤ 10% to mamy do czynienia z turbiną akcyjną, zaś dla
ρ > 10% turbina reakcyjna.
Równanie energii przepływu ustalonego dla parametrów właściwych. Na wlocie jest energia cieplna pary oraz energia kinetyczna, na wylocie również energia cieplna i energia kinetyczna uzyskana na podstawie spadku entalpii.
e0 = e1
$${i_{0} + \frac{c_{0}^{2}}{2} = \ i_{1} + \frac{c_{1}^{2}}{2}}{i_{0} - i_{1} = \ \frac{c_{1}^{2} - c_{0}^{2}}{2}}$$
jeżeli prędkość dopływu pary jest mniejsza niż $70\frac{m}{s}$ to można ją pominąć $(c_{0} \leq 70\frac{m}{s})$
$$c_{1} = \sqrt{2h}$$
Rozróżniamy 3 rodzaje prędkości w maszynach przepływowych:
$$u = \frac{\pi d_{p}n}{60}$$
prędkość bezwzględna, prędkość pary wypływająca z kanału nieruchomego, c odpowiada kąt nachylenia α
prędkość względna, prędkość pary z kanału ruchomego wirnika, w odpowiada kąt nachylenia β
Prędkości te występujące w stopniu są ze sobą sprzężone, tworzą one trójkąt i spełniają wszystkie para trygonometrii, wyróżniamy trójkąt wlotowy i wylotowy.
Przekrój w stopniu osiowym oznacza że dp1 = dp2 więc mamy u = const, w promieniowym u jest różne. Ukierunkowanie wszystkich trzech prędkości jest odbiciem profilu łopatki, więc będą nam mówiły o geometrii łopatki.
Analiza pracy turbiny akcyjnej na podstawie zmian przemian termodynamicznych