Wyróżniamy straty na dwóch wieńcach
straty łopatkowe na kierownicy hd
straty łopatkowe na wirniku hl
$$\eta_{u} = \frac{\overset{\overline{}}{i_{o}} - (i_{2} + h_{\text{wyl}})}{\overset{\overline{}}{H_{s}}} = \frac{\overset{\overline{}}{i_{o}} - i_{2} - (\Delta{h_{d} + \Delta h_{l} + h}_{\text{wyl}})}{\overset{\overline{}}{H_{s}}} = \frac{h_{u}}{\overset{\overline{}}{H_{s}}} = \ \frac{h_{u}}{i_{o} - i_{2s} + \frac{c_{0}^{2}}{2}}$$
W turbinach z parametrami podkrytycznymi (takimi z jakimi będziemy się zajmować) w łopatka kierownicza ma profil dyszy Bendemanna
$$h_{i} = \overset{\overline{}}{H_{s}} - \ (\Delta{h_{d} + \Delta h_{l} + h}_{\text{wyl}} + \Sigma_{w})$$
$$\eta_{i} = \frac{h_{i}}{\overset{\overline{}}{H_{s}}}$$
Wykres pracy turbiny reakcyjnej z zaznaczonymi prędkościami
$${c_{1s} = \sqrt{2H^{k} + c_{0}^{2}}}{c_{1} = \varphi \times c_{1s}}$$
$$\varphi - wspolczynnik\ strat\ w\ predkosci\ bezwglednej\ "c"$$
Największymi stratami w turbinie są straty wylotowe, następnie straty łopatkowe, zaś straty wewnętrzne turbiny związane z upustem pary są bardzo małe.
Strata łopatkowa na kierownicy
$$\Delta h_{d} = \ i_{1} - i_{1s} = \ \frac{c_{1s}^{2} - c_{1}^{2}}{2} = \frac{c_{1s}^{2}}{2}\ \times \left( 1 - \varphi^{2} \right) = \ H^{k}\ \times \left( 1 - \varphi^{2} \right) = (1 - \ \rho)H_{s} \times \left( 1 - \varphi^{2} \right)$$
$${w_{2s} = \sqrt{2(i_{1s} - i_{2s}) + w_{1}^{2}}}{w_{2} = \ \psi \times w_{2s}}$$
ψ − wspoczynnik okreslajacy straty predkosci wzglednej
Gdy c0 w naszym stopniu wynosi 0, absolutnie nie oznaczy to że w poprzednim stopniu c2 = 0 (nigdy, w żadnym stopniu nie jest prawdą że c2=0) Jeśli c0 = 0 oznacza to że c2, które generuje nam stratę wylotową jest w zerowym procencie wykorzystany w następnym stopniu, nazywamy to dużą stratą wylotową, która może wynosić nawet do 300. Wniosek dot. c0 = 0, jest to pierwszy stopień w nowej grupie, a grupa ta zaczyna pracę od podgrzanej pary.
Jeśli mamy turbinę akcyjną i reakcyjną o tej samej mocy, to w turbinie reakcyjnej mamy znacznie większą liczbę stopni.