Recenzja wystawy czasowej
pt. „Warszawa-Warszawa”

Od 10 grudnia do 5 stycznia w Bemowskim Centrum Kultury w galerii
na parterze można obejrzeć wystawę pt. "Warszawa-Warszawa". Jest ona efektem działań studentów Pracowni Fotografii Prasowej Wydz. Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Wystawa prac ma charakter otwarty. Zaproszenie do udziału zostało skierowane zarówno do studentów, mieszkańców stolicy jak
i turystów.

Na wystawie zaprezentowane są projekty foto-graficzne, które mają
na celu pokazanie zarówno zmian w architekturze, jak i przemian społeczno - cywilizacyjnych związanych ze stylem życia codziennego mieszkańców Warszawy. Tematyka prac nawiązuje do współczesności, do dokonanego postępu, a także do sytuacji z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Autorzy prac to głównie studenci z III roku studiów, ze specjalności fotografia prasowa, reklamowa i wydawnicza. W projekcie wykorzystano także zdjęcia archiwalne, które zostały udostępnione na potrzeby studentów przez Narodowe Archiwum Cyfrowe. W zbiorach archiwalnych znajduje się około 1600 zdjęć, które zostały zrobione w Stolicy w czasach międzywojennych. Na potrzeby wystawy wybrano 50 zdjęć, które posłużyły jako punkt odniesienia do wykonanych przez studentów zdjęć. Ujęcia obecnej Warszawy są identyczne jak te, zachowane na zdjęciach sprzed lat. Takie zestawienie umożliwia uczestnikowi wystawy dokonywanie porównań, poszukiwanie podobieństw
i różnic, a także wartościowanie na zasadzie stare – nowe, jak było dawniej – jak jest dziś? Jednak studenci poszli krok dalej i na niektórych zdjęciach możemy dostrzec zabieg wkomponowania w zdjęcia archiwalne – stanu obecnego. Jak podkreślał jeden z autorów zdjęć – pomysł taki zrodził się podczas trwania warsztatów z fotografii cyfrowej. Jest to dość ciekawy sposób na ukazanie szeroko pojętej idei postępu, którą podczas wystawy można rozumieć w dwojaki sposób. Mianowicie; postęp ukazujący osiągnięcia i możliwości techniki komputerowej oraz dotyczący nowych form architektury - postęp niosący
ze sobą przemiany cywilizacyjne i gospodarcze. Oglądając takie prace spostrzega się je już na zasadzie pewnej kompilacji, szukając pewnych powiązań, oraz tego, co w obecnej Warszawie zostało z Warszawy z czasów dwudziestolecia międzywojennego. Dobrym przykładem może być wygląd Pałacu Królewskiego w Łazienkach, który także w okresie między wojnami ulegał zmianom
i przeobrażeniom, jednak główna konwencja pozostała zachowana do dziś.
Dodatkowo, jakby w celu skierowania uwagi odbiorców na istotę każdej
z prac, fotografie zaopatrzone są w krótkie jedno- lub dwuzdaniowe teksty,
na przykład: Warszawa nocą…, Od wieków to samo….Teksty te podpowiadają jedną z wielu możliwości odczytania przedstawień, jednak po dłuższym zastanowieniu, obserwatorowi nasuwa się wielość kontekstów i pełna dowolność w interpretacji tych dzieł. Każdy może w nich odnaleźć coś innego, coś według siebie i własnego spojrzenia istotnego lub może popatrzeć na nie bezpośrednio, kierując się owymi podpisami.

Zdjęcia zgromadzone na wystawie są dowodem twórczej wyobraźni
i dojrzałości warsztatowej, którą ich autorzy zdobyli w trakcie studiów. Pokazują nowoczesne, możliwości komputerowego przerabiania/przetwarzania zdjęć. Dzięki nowoczesnej technologii druku cyfrowego, możemy oglądać na wystawie prace doskonałej jakości także pod względem technicznym. Wydruki charakteryzują się wspaniałym oddaniem kolorów. Spory wpływ na odbiór i intensyfikację wrażeń ma z pewnością duży format niektórych, zaprezentowanych prac.

Wystawa pt. Warszawa - Warszawa to próba spojrzenia z dystansu
na przeobrażenia dokonujące się w stolicy, dla ludzi starszych; próba
sentymentalnego spojrzenia na dawną Warszawę, dla młodych; próba spojrzenia świeżego, dostrzegającego potencjał miasta, a także próba spojrzenia uświadamiającego; dla wszystkich oglądających. Z pewnością każdy znajdzie punkt odniesienia adekwatny do własnych spostrzeżeń Warszawy. Projekt godny polecenia.