Nauka o Komunikowaniu – ARGUMENTACJA
(ocena -> 2 kolokwia, aktywność, 2 nieobecności, konsultacje czw. 14:00 – 15:00 3.100)
19.02.2015 Wykład 1
Wypowiedź argumentacyjna – to wypowiedz, w której wypowiadając argument uzasadnia się opinie, pogląd, tezę, najczęściej kontrowersyjne. Może występować samodzielnie, częściej jednak stanowi fragment większego tekstu. Często wypowiedź argumentacyjna zawiera tzw. słowa wskaźniki. Wyodrębnia się :
Słowa służące do oznaczenia, że najpierw przedstawiono przesłanki, a następnie konkluzje : więc, zatem, toteż , dlatego
Słowa wskazujące, że najpierw przedstawiono konkluzję, a potem przesłanki : bo, ponieważ, albowiem itd.
Często wypowiedzi argumentacyjne pozbawione są słów wskaźników. Wówczas samo zestawienie treści wypowiedzi argumentacyjnej z sytuacją komunikacyjną każe domyślać się intencji , uzasadniania jakiegoś kontrowersyjnego stanowiska. .
Konkluzja – to zdanie, w którym konkretnemu obiektowi rzeczywistości x przypisany zostaje w wyniku procesu dedukcji określona w regule ogólnej wartość Q.
To do czego przekonujemy to konkluzja argumentu
„ Na koniec semestru dostanę 5, ponieważ jestem ambitną studentką.”
K : Q(x)
Q – wartość przypisana
x – konkretny obiekt rzeczywistości
K: Iwona dostanie na koniec semestru 5.
Sąd kwalifikujący – to zdanie zawierające sąd, w którym odnosi się konkretny obiekt rzeczywistości x do klasy obiektów X
SK : x ∈ X
X – klasa obiektów czyli „ambitna studentka” - > klasa obiektów to ambitni studenci
SK: Iwona jest ambitną studentką.
Reguła ogólna – to wyrażany za pomocą zdania uogólniony sąd na temat obiektu kulturowego, który stanowi klasę obiektu X. W regule ogólnej nie pojawia się żadne „ja” czyli x.
RO : Q(X)
RO: Ambitni studenci dostaną 5 na koniec semestru.
Przykład
„Sokrates jest człowiekiem, a więc jest śmiertelny.”
K: Sokrates jest śmiertelny
SK: Sokrates jest człowiekiem
Argument – to narzędzie służące do uzasadniania słuszności bądź wiarygodności sądów. Jest to uschematyzowany układ zdań wyodrębniony na podstawie procesu standaryzacji wypowiedzi argumentacyjnej. W procesie kreowania tekstu argument jest także podstawą do stworzenia wypowiedzi argumentacyjnej. Schematycznie argument przedstawia się następująco :
RO: Q(X)
SK: x ∈ X
K: Q(x)
Standaryzacja argumentu – polega na wyodrębnieniu z wypowiedzi argumentacyjnej elementów składniowych argumentu (reguły, sądu, konkluzji) i zapisaniu ich w postaci samodzielnych zadań neutralnych emocjonalnie.
26.02.2015 Wykład 2
„Jestem niewinna nieprzygotowania do zajęć, bo napisałam wszystkie odpowiedzi na kolokwium.”
K : Iwona jest niewinna nieprzygotowania do zajęć
SK : Iwona napisała wszystkie odpowiedzi na kolokwium.
RO: Ludzie, którzy napisali wszystkie odpowiedzi na kolokwium są niewinni nieprzygotowania do zajęć.
Przykład I
KULTURALNY STUDENT (Q)
Przychodzi bez kurtki na zajęcia
Wita się z wykładowcą
Nie spóźnia się
Nie je i nie pije na zajęciach
RO : Student, który nie spóźnia się na zajęcia jest kulturalny
SK : Iwona nie spóźnia się na zajęcia
K: Iwona jest kulturalna
Wypowiedź entymematyczna – to taka wypowiedź argumentacyjna, w której rezygnuje się z wyrażenia jakiegoś elementu argumentu. Treść tego pominiętego odbiorca musi się sam domyślić.
Iwona nie spóźnia się, więc jest kulturalna studentką. SK + K
Studenci, którzy się nie spóźniają są kulturalni, a Iwona nie spóźnia się. RO + SK
Przykład II
RO: Dobry wykładowca wypuszcza wcześniej do domu.
SK: A. Filipczak – Białkowska wypuszcza wcześniej do domu.
K: A. Filipczak – Białkowska jest dobrym wykładowcą.
A.Filipczak Białkowska wypuszcza wcześniej do domu, więc jest dobrym wykładowcą. SK +K
05.03.2015 Wykład 3
KOLOKWIA NIE POWINNY BYĆ PISANE (Q)
Niepotrzebny stres dla studenta
Marnowanie papieru
Student marnuje czas na naukę zamiast robić coś innego X
Jest ryzyko niezaliczenia
Kolejna papierologia dla wykładowcy
Wykładowca marnuje weekend na sprawdzanie
RO: Formy sprawdzania wiedzy, których sprawdzanie zajmuje dużo czasu nie powinny być pisane.
SK: Kolokwia wymagają od wykładowcy poświęcenia dużo czasu na sprawdzanie.
K: Kolokwia nie powinny być pisane.
RO: Formy sprawdzania wiedzy, które często wymagają ułożenia poprawy nie powinny być pisane
SK: Kolokwia często wymagają od wykładowcy ułożenia poprawy
K : Kolokwia nie powinny być pisane
RO: Formy sprawdzania wiedzy, które sprawiają, że wykładowca ma problem z ich rozczytaniem nie powinny być pisane
SK: Kolokwia sprawiają wykładowcy problem z rozczytaniem
K: Kolokwia nie powinny być pisane
RO: Formy sprawdzania wiedzy, które powodują zepsucie relacji między wykładowca a studentem nie powinny być pisane.
SK: Kolokwia psuja relacje miedzy wykładowcą a studentem
K: Kolokwia nie powinny być pisane.
Kolokwia nie powinny być pisane przez studentów, bo wymagają poświęcenia czasu wykładowcy na sprawdzenie ich, ponad to wykładowca często nie może się rozczytać i należy ułożyć poprawy. Kolokwia również psuja relacje pomiędzy wykładowcą , a studentem
Przykład
Argumenty utworzone do słowa : KOWAL
Silny
Ma doświadczenie
Ma zdolności manualne
Jest czeladnikiem wielkiego mistrza
RO: Ktoś kto jest silny będzie dobrym kowalem
SK: Jestem silny
K: Jestem będę dobrym kowalem
Ro: Ktoś kto ma zdolności manualne
będzie dobrym kowalem
SK: Ja mam zdolności manualne
Będę dobrym kowalem, ponieważ jestem silny i mam doświadczenie, a ponad to posiadam zdolności manualne. Jestem również czeladnikiem wielkiego mistrza.
12.03.2015 Wykład 4
Czy powinno się mówić rodzicom o swoim związku
„To zależy, czasami warto – jak się dowiedzą nie od Ciebie to mogą mieć żal, że im nie ufasz, a może być tak jak im powiesz to przynajmniej u mojej sis tak było : gorsze stopnie przez te latanie.”
RO: Powinno się unikać żalu jaki mogą mieć rodzice kiedy dowiedzą się czegoś o nas od kogoś innego.
SK: Powiedzenie rodzicom o chłopaku/dziewczynie pozwoli uniknąć żalu, jaki mogą mieć gdy dowiedzą się o tym od kogoś innego.
K : Powinno się powiedzieć, że ma się chłopaka/ dziewczynę
RO: Nie powinno się narażać na oskarżenia, że gorsze stopnie są wynikiem chodzenia z chłopakiem/dziewczyną.
SK: Powiedzenie rodzicom o chłopaku/dziewczynie naraża nas na oskarżenia, że gorsze stopnie są wynikiem tego związku.
K: Nie powinno się powiedzieć rodzicom o chłopaku/dziewczynie.
„Różnie. Zależy to głównie od tego jak traktujesz dany związek. Jeśli to dla Ciebie cos poważnego to warto powiedzieć.”
RO: O związku należy powiedzieć gdy uznajemy go za ważny.
SK: Mój związek jest dla mnie ważny
K: Należy powiedzieć rodzicom o związku.
„Moim zdaniem nie. Potem gadają Ci na jej temat. Głupie żarty jakieś. To jest Twoja dziewczyna nie rodziców, więc… „
RO: Nie powinno się narażać na głupie żarty ze strony rodziców.
SK: Powiedzenie rodzicom o chłopaku/dziewczynie naraża nas na głupie żarty z ich strony.
K: Nie powinno się mówić rodzicom o chłopaku/dziewczynie.
„To zależy od relacji jakie łączą Cie z Twoimi rodzicami np. ja nie mówię nic rodzicom o swoich związkach”
RO: Jeśli ma się dobre relacje z rodzicami to powinno się powiedzieć o chłopaku/dziewczynie.
SK: Casalinga nie powiedziała rodzicom o chłopaku/dziewczynie.
K: Casalinga nie ma dobrych relacji z rodzicami
„Jeśli masz dobry kontakt z rodzicami to mów… ja tam rozmawiam z rodzicami o tym”
RO: Jeśli ma się dobre kontakty z rodzicami to powinno się powiedzieć o chłopaku/dziewczynie.
SK: Michau powiedział rodzicom o chłopaku/dziewczynie
K: Michau ma dobre kontakty z rodzicami.
„Nie wiem jak Ty, ale gdybym ja miał dziewczynę to na przekór mamie bym ukrywał związek, ale mimo to i tak nikogo nie chce mieć, samemu jest mi dobrze, robie to co chce i mam wszystko co mi potrzebne.”
RO: Ten kto ma wszystko, co mu potrzeba nie potrzebny jest chłopak/dziewczyna.
SK: Sedanowi ma wszystko, co mu potrzebne
K: Sedan nie chce mieć chłopaka/dziewczyny.
RO: Temu komu dobrze jest samemu nie potrzebny jest chłopak/dziewczyna.
SK: Sedanowi jest dobrze samemu
K: Sedan nie potrzebuje chłopaka/dziewczyny.
Czy zdejmować buty u kogoś w domu ?
„Uważam, że włażenie w buciorach to oznaka chamstwa i braku szacunku.”
RO: Powinno się okazywać szacunek gospodarzom.
SK: Wchodzenie w butach do mieszkania oznacza brak szacunku.
K: Nie powinno się wchodzić w butach do mieszkania.
RO: Nie powinno się okazywać chamstwa gospodarzom.
SK: Wchodzenie w butach do mieszkania to oznaka chamstwa.
K: Nie powinno się wchodzić do mieszkania w butach.
„Mam i dywan i gołe podłogi, ale nie śmiałbym zaproszonym gościom proponować zdjęcia obuwia i proponować kapcie, w których chodziły inne osoby. Ludzie, jeśli się decydujecie na zapraszanie gości to uszanujcie ich, w przeciwnym wypadku darujcie sobie przyjęcia u siebie w wymuskanym domku.”
RO: Powinno się okazywać szacunek gościom.
SK: Nakazywanie gościom zdjęcie butów to oznaka braku szacunku dla nich.
K: Gospodarze nie powinni proponować zdejmowania butów gościom.
„Mam dzieci, które łażą na kolanach i nie wyobrażam sobie aby ktoś łaził w butach po domu”
RO: Nie powinno się narażać dzieci na kontakt z brudem.
SK: Chodzenie w butach po domu naraża dzieci na brud.
K: Nie powinno się chodzić w butach po domu
„Gościa przyjmuję ze wszystkimi konsekwencjami. Może nanieść błota, śniegu, piachu. Żądanie/oczekiwane zdjęcia butów jest buractwem.”
RO: Żądanie zdjęcia butów jest niegrzecznym zachowaniem.
SK: Loko nie każe zdejmować butów swoim gościom.
K: Loko nie jest niegrzeczny.
„W Polsce zdejmuje się buty i koniec tematu. Jak ktoś myśli inaczej jest Żydem.”
RO: W Polsce zdejmuje się buty.
SK: Uważam, że w Polsce zdejmuje się buty.
K: Nie jestem Żydem.
„Przez grzeczność zdejmuje się buty w domach gdzie są starzy ludzie (samo sprzątanie to dla nich uciążliwość) i tam gdzie raczkujące dzieci, w ogóle małe dzieci. Na spotkania towarzyskie nie wyobrażam sobie przyjść w eleganckim obuwiu i zostać zmuszoną do chodzenia jak na plaży, na boso. Niestety ciągle w jakiś domach dostaje erzace, jakieś wychodzone przez gości papucie (zimno, ciągnie po nogach – uprzedzają gospodarze), kiedyś dostałam nawet jednorazówki szpitalne.”
RO: Goście powinni okazywać grzeczność gospodarzom.
SK: Zdejmowanie butów to grzeczność
K: Goście powinni zdejmować buty.
RO: Nie powinno się narażać osób starszych na sprzątanie
SK: Sprzątanie po brudnych butach jest dla ludzi starszych uciążliwe.
K: Goście powinni zdejmować buty w mieszkaniach osób starszych.
„Ja nie zapraszam ani nie wpuszczam do domu. Jem i umawiam się na mieście, a moje podłoga i dywan czyste jak od nowości.”
RO: Ten, kto chce mieć czyste podłogi i dywany nie zaprasza gości do domu.
SK: Hibi nie zaprasza gości do domu
K: Hibi ma czystą podłogę i dywany.