SPRAWOZDANIE

LABORATORIUM OBWODÓW I SYGNAŁÓW ELEKTRYCZNYCH
Grupa
Lp.
1.
2.
Temat

1. Cel ćwiczenia: poznanie charakterystyk częstotliwościowych liniowych układów elektrycznych oraz zapoznanie się z analizą widmową sygnałów okresowo-zmiennych i ich przenoszeniem przez obwody liniowe.

2. Badanie układów RC I i II rzędu

Rys. 1 Schemat blokowy do badania charakterystyk częstotliwościowych.

Rys. 2 Schematy ideowe układów RC I i II rzędu.

2.1.Wykaz przyrządów i elementów pomiarowych

Lp.	Oznaczenie przyrządu na schemacie	Nazwa przyrządu	Typ	Klasa dokładności	Wykorzystywane zakresy pomiarowe	Numer fabryczny
1.	V1,V2,Φ	Oscyloskop	54621A	-	-	MY40006655
2.	Generator	Generator	HM8035	-	-	M1307731952
3.	C	Dekada pojemności	DK-5	-	-	M145822
4.	R	Dekada oporności	DR4b-16	0,05	-	M148188

2.2. Tabele pomiarowe

Układ RC I rzędu

2.2.1. Filtr dolnoprzepustowy:

Tabela 1 Wyniki pomiarów i obliczeń.

R = 1000 [Ω] FDP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15

Analiza teoretyczna:

Tabela 2 Wyniki obliczeń teoretycznych.

R = 1000 [Ω] FDP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15

Opracowanie wyników:

$${}_{u} = \frac{{}_{2}}{{}_{1}} = \frac{\frac{{}_{1}}{R + \frac{1}{j\omega C}} \bullet \frac{1}{j\omega C}}{{}_{1}} = \frac{\frac{1}{j\omega C}}{R + \frac{1}{j\omega C}} = \frac{1}{1 + j\text{ωR}C}$$

$${}_{u}\left( \omega \right) = \frac{1}{1 + j\text{ωR}C} \bullet \frac{1 - j\text{ωR}C}{1 - j\text{ωR}C} = \frac{1 - j\text{ωR}C}{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}} = \frac{1}{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}} - j\frac{\text{ωR}C}{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}}$$

$$P\left( \omega \right) = \frac{1}{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}},\ \ \ \ Q\left( \omega \right) = - \frac{\text{ωR}C}{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}}$$

$$K\left( \omega \right) = \sqrt{{P\left( \omega \right)}^{2} + {Q\left( \omega \right)}^{2}} = \sqrt{\frac{1}{{(1 + \omega^{2}R^{2}C^{2})}^{2}} + \frac{\omega^{2}R^{2}C^{2}}{(1 + \omega^{2}R^{2}{C)}^{2}}} = \frac{1}{\sqrt{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}}}$$

$\Theta\left( \omega \right) = arctg\frac{Q}{P} = arctg\left\lbrack \frac{- \omega RC}{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}} \bullet \frac{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}}{1} \right\rbrack$=−arctgωRC

Przykładowe obliczenia (dla częstotliwości 500 Hz):

Transmitancji:

$$K_{U} = \frac{U_{2}}{U_{1}} = \frac{1,97}{2,03} = 0,97\ \left\lbrack \ \frac{V}{V}\ \right\rbrack$$

K_U [dB] =  20logK_U = 20log0, 97 = −0, 26 dB

Część rzeczywista transmitancji:

Re[(ω)] = K_UcosΘ = 0, 97cos(−7) = 0, 96

Część urojona transmitancji:

Im[(ω)] = K_UsinΘ = 0, 97sin( − 7) = −0, 12

Obliczenia do części teoretycznej (dla 10kHz):

Napięcie wyjściowe:

$$U_{2} = U_{1} \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}}} = 2 \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + {(2 \bullet \pi \bullet 10^{3})}^{2} \bullet 1000^{2} \bullet {(32 \bullet 10^{- 9})}^{2}}} = 1,56\ V$$

Kąt przesunięcia fazowego:

Θ = −(ωRC) = −(2π • 10³ • 1000 • 32 • 10⁻⁹) = −63, 56

Dalsze obliczenia (K_U, K_U [dB], Re[K_U], Im[K_U]) wykonywane są zgodnie z przedstawionymi powyżej wzorami.

Rys. 3 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 4 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 5 Charakterystyka fazowa.

Rys. 6 Charakterystyka części rzeczywistej transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 7 Charakterystyka części urojonej transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 8 Charakterystyka amplitudowo-fazowa (Nyquista).

Wnioski:

Badany układ filtra dolnoprzepustowego służy do eliminacji częstotliwości powyżej częstotliwości granicznej, którą określa się na podstawie wzoru: $f_{g} = \frac{1}{2\pi RC}$.

Pasmo przenoszonych częstotliwości zawiera się w zakresie częstotliwości, gdzie tłumienie jest mniejsze od 3dB lub $\frac{U_{\max}}{\sqrt{2}}$ (w zależności od typu charakterystyki).

Badanie wykazało znaczną różnicę między teoretyczną analizą, a obwodem mierzonym w czasie laboratorium. Górna częstotliwość graniczna wyniosła ok. 5 kHz, zaś teoretyczna ok. 12 kHz (odczytane z charakterystyki ¹). Za dolną częstotliwość graniczną należałoby przyjąć najniższą, dla której dokonane zostały pomiary, a zatem f_d = 500 Hz. W takim przypadku pasmo przenoszenia dla układu praktycznego wynosi B = 4,5 kHz, a dla układu teoretycznego B_t = 11,5 kHz. Analiza teoretyczna uwidacznia niedoskonałości użytych wzorów oraz wpływ parametrów układu na uzyskane wyniki względem oczekiwań.

Układ realny charakteryzuje się większym tłumieniem.

Przesunięcie fazowe w funkcji częstotliwości² zmienia się zgodnie z oczekiwaniami. Niewielkie odchyłki od wartości teoretycznej mogą wynikać z niedokładności przyrządu, gdzie pomiaru można było dokonać z dokładnością do jednostki. Mimo to charakterystykę fazową można uznać za zgodną z oczekiwaniami.

Rys. 6. Przedstawia zależność części rzeczywistej transmitancji wraz ze wzrostem częstotliwości w granicach podanych w tabeli. Można zauważyć, że kształtem przypomina charakterystykę amplitudową (opisana jako „charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości”). Między charakterystyką wyznaczoną z pomiarów, a charakterystyką teoretyczną występują nieznaczne różnice, co do wartości części rzeczywistej transmitancji.

Wykres zależności części urojonej transmitancji w funkcji częstotliwości uzyskanej z pomiarów znacząco różni się od wyznaczonej teoretycznie. Minimum osiągane jest przy różnych częstotliwościach, dla układu realnego jest to częstotliwość graniczna, dla układu teoretycznego minimum przesunięte jest na osi o ok. 3 kHz. Charakterystyczny jest w tym przypadku brak rozbieżności między wykresami do częstotliwości ok. 2 kHz.

Charakterystyka Nyquista również nie pokrywa się z obliczeniami teoretycznymi. Minimum osiągane jest w przybliżeniu przy tej samej częstotliwości, jednak osiągane w analizie teoretycznej wartości są niższe, aniżeli wyznaczone z pomiarów. Obliczenia wykonane na realnych wynikach pokazują, że charakterystyka dąży do początku układu współrzędnych nie osiągając go jednak podczas badania.

Pomiary wykazały nieznaczny wpływ układu na parametry źródłowe, t.j. zmniejszenie napięcia wyjściowego generatora wraz ze wzrostem częstotliwości, co może być również spowodowane budową wewnętrzną generatora.

Zastosowanie układów pasywnych filtrów RC: generatory, zasilacze, układy uśredniające, układy całkujące.

2.2.2. Filtr górnoprzepustowy

Tabela 4 Wyniki pomiarów i obliczeń.

R = 1000 [Ω] FGP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.

Analiza teoretyczna:

Tabela 5 Wyniki obliczeń teoretycznych.

R = 1000 [Ω] FGP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.

Opracowanie wyników:

$${}_{u} = \frac{{}_{2}}{{}_{1}} = \frac{\frac{{}_{1}}{R + \frac{1}{j\omega C}} \bullet R}{{}_{1}} = \frac{R}{R + \frac{1}{j\omega C}} = \frac{1}{1 + \frac{1}{j\text{ωR}C}}$$

$${}_{u}\left( \omega \right) = \frac{1}{1 + \frac{1}{j\text{ωR}C}} \bullet \frac{1 - \frac{1}{j\text{ωR}C}}{1 - \frac{1}{j\text{ωR}C}} = \frac{1 - \frac{1}{j\text{ωR}C}}{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}} = \frac{1}{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}} + j\frac{\frac{1}{\text{ωR}C}}{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}$$

$$P\left( \omega \right) = \frac{1}{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}},\ \ \ \ Q\left( \omega \right) = \frac{\frac{1}{\text{ωR}C}}{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}$$

$$K\left( \omega \right) = \sqrt{{P\left( \omega \right)}^{2} + {Q\left( \omega \right)}^{2}} = \sqrt{\frac{1}{\left( 1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}} \right)^{2}} + \frac{\frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}{\left( 1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}} \right)^{2}}} = \frac{1}{\sqrt{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}}$$

$\Theta\left( \omega \right) = arctg\frac{Q}{P} = arctg\left\lbrack \frac{\frac{1}{\text{ωR}C}}{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}} \bullet \frac{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}{1} \right\rbrack\ $=$\text{\ arctg}\frac{1}{\text{ωR}C}$

Przykładowe obliczenia (dla częstotliwości 500 Hz):

Transmitancji:

$$K_{U} = \frac{U_{2}}{U_{1}} = \frac{0,203}{2,00} = 0,10\ \left\lbrack \ \frac{V}{V}\ \right\rbrack$$

K_U [dB] =  20logK_U = 20log0, 10 = −19, 87 dB

Część rzeczywista transmitancji:

Re[(ω)] = K_UcosΘ = 0, 10cos(85) = 0, 01

Część urojona transmitancji:

Im[(ω)] = K_UsinΘ = 0, 10sin(85) = 0, 10

Obliczenia do części teoretycznej (dla 10kHz):

Napięcie wyjściowe:

$$U_{2} = U_{1} \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}} = 2 \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + \frac{1}{{(2\pi \bullet 10^{4})}^{2} \bullet 1000^{2}{\bullet (32 \bullet 10^{- 9})}^{2}}}} = 1,767\ V$$

Kąt przesunięcia fazowego:

$$\Theta = \operatorname{arctg}{= arctg\frac{1}{\left( 2\pi \bullet 10^{4} \bullet 1000 \bullet 32 \bullet 10^{- 9} \right)}} = 27,95$$

Dalsze obliczenia (K_U, K_U [dB], Re[K_U], Im[K_U]) wykonywane są zgodnie z przedstawionymi powyżej wzorami.

Rys. 9 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 10 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 11 Charakterystyka fazowa.

Rys. 12 Charakterystyka części rzeczywistej transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 13 Charakterystyka części urojonej transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 14 Charakterystyka amplitudowo-fazowa.

Wnioski:

Uzyskane wyniki pomiarów układu górnoprzepustowego CR odznaczają się o wiele mniejszą różnicą względem układu dolnoprzepustowego.

Podczas badania stwierdziliśmy, że należy rozszerzyć zakres częstotliwości do 20 kHz.

Częstotliwości graniczne, jak i nachylenia charakterystyk amplitudowych są praktycznie identyczne. Dla analizy teoretycznej i obliczeń dolna częstotliwość graniczna wynosi ok. 5,5 kHz. Pasmo przenoszenia z założeniem, że górna częstotliwość graniczna to najwyższa badana częstotliwość wynosi B = 14,5 kHz.

Podobnie, jak poprzednio charakterystyka fazowa układu badanego jest zbliżona do stworzonej na podstawie obliczeń teoretycznych. Przesunięcie fazowe układu jest więc zgodne z teorią, choć z kształtu wykresu wynika, że podczas odczytu mogły wystąpić znaczące błędy. Biorąc pod uwagę ograniczoność dokładności pomiaru oscyloskopem można stwierdzić, iż jest to główna przyczyna niedokładności.

Charakterystyka części rzeczywistej transmitancji w funkcji częstotliwości ponownie kształtem przypomina charakterystykę amplitudową. Ze wzrostem argumentów rośnie wartość Re(Ku[V/V]). Występują niewielkie rozbieżności między wartościami pomiarów, a teoretycznymi In plus w przedziale od 0,5 do 9 kHz oraz In minus w przedziale 9 – 20 kHz.

Kształt części urojonej transmitancji powinien przypominać parabolę (charakterystyka teoretyczna), lecz przy częstotliwościach powyżej 4,5 kHz przyjmowane wartości znacznie odbiegają od teoretycznych.

Charakterystyka amplitudowo-fazowa powyżej wartości ok. 0,45 na osi Re(Ku[V/V]) wykazuje dużą niezgodność względem oczekiwanego kształtu, co spowodowane jest głównie niedokładnością wniesioną przez wartości urojone transmitancji.

Zastosowanie układów pasywnych CR: generatory, zasilacze, układy sprzęgające, układy różniczkujące.

3. Symulacja komputerowa.

Rys. 15 Układ pomiarowy do wykonania symulacji.

3.1.Wykaz przyrządów i elementów pomiarowych

Lp.	Oznaczenie przyrządu na schemacie	Nazwa przyrządu	Typ	Wykorzystywane zakresy pomiarowe
1.	XSC1	Oscyloskop	-	[Auto]
2.	XFG1	Generator	33120A	-
3.	XMM1	Woltomierz	-	V~ [Auto]
4.	C1	Pojemność	-	-
5.	R1	Oporność	-	-
6.	Probe1,2	Measurement Probe	-	[Auto]

Zastosowanie Measurement Probe:

Przyrząd ten służy do szybkiego odczytu wielu wartości. W tym przypadku użyty został do odczytania kąta przesunięcia fazowego przy użyciu Measurement Probe 1 jako miernika odniesienia.

3.2. Tabele pomiarowe

Układ RC I rzędu.

3.2.1. Filtr dolnoprzepustowy.

Tabela 6 Wyniki pomiarów i obliczeń.

R = 1000 [Ω] FDP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15

Analiza teoretyczna:

Tabela 7 Wyniki obliczeń teoretycznych.

R = 1000 [Ω] FDP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15

Opracowanie wyników:

Obliczenia transmitancji dokonano ze wzorów umieszczonych w punkcie 2.2.1.

Przykładowe obliczenia (dla częstotliwości 500 Hz):

Transmitancji:

$$K_{U} = \frac{U_{2}}{U_{1}} = \frac{1,99}{2,00} = 1,00\left\lbrack \ \frac{V}{V}\ \right\rbrack$$

K_U [dB] =  20logK_U = 20log1, 00 = −0, 04 dB

Część rzeczywista transmitancji:

Re[(ω)] = K_UcosΘ = 1, 00cos(−5,74) = 0, 99

Część urojona transmitancji:

Im[(ω)] = K_UsinΘ = 1, 00sin( − 5, 74) = −0, 10

Obliczenia do części teoretycznej (dla 10kHz):

Napięcie wyjściowe:

$$U_{2} = U_{1} \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + \omega^{2}R^{2}C^{2}}} = 2 \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + {(2 \bullet \pi \bullet 10^{3})}^{2} \bullet 1000^{2} \bullet {(32 \bullet 10^{- 9})}^{2}}} = 1,56\text{\ V}$$

Kąt przesunięcia fazowego:

Θ = −(ωRC) = −(2π•10³•1000•32•10⁻⁹)= − 63, 56

Dalsze obliczenia (K_U, K_U [dB], Re[K_U], Im[K_U]) wykonywane są zgodnie z przedstawionymi powyżej wzorami.

Rys. 16 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 17 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 18 Charakterystyka fazowa.

Rys. 19 Charakterystyka części rzeczywistej transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 20 Charakterystyka części urojonej w funkcji częstotliwości.

Rys. 21 Charakterystyka amplitudowo-fazowa.

Wnioski:

Zbadany przy pomocy symulacji komputerowej układ filtra dolnoprzepustowego typu RC wykazuje podobne właściwości tłumiące (rys. 16³. oraz rys. 17.⁴), jak układ realny. Różnica w charakterystykach amplitudowych występuje przy częstotliwości granicznej, która przesunięta jest o ok. 500 Hz w zakres wyższych częstotliwości. Spowodowane to może być większą dokładnością lub niedokładnością odczytu z charakterystyki.

Charakterystyka fazowa praktycznie idealnie pokrywa się z charakterystyką wyznaczoną teoretycznie. Różnice widoczne są jedynie w zapisie w tabeli. Niestety program symulujący posiada możliwość odczytu przesunięcia fazowego z dokładnością do jednego miejsca po przecinku, co jest lepszym wynikiem od oscyloskopu użytego podczas laboratorium, jednak wnosi pewien znikomy błąd.

Wykres części rzeczywistej w funkcji częstotliwości praktycznie nie różni się wartościami od charakterystyki realnego układu za wyjątkiem punktu odpowiadającego częstotliwości 500 Hz, gdzie wartość jest bliższa wartości teoretycznej. Żaden z punktów nie osiąga wartości teoretycznej.

Podobnie, jak w charakterystyce części rzeczywistej dla najniższej badanej częstotliwości uzyskane wyniki są bliższe idealnym, kształt krzywej części urojonej transmitancji w funkcji częstotliwości jest bardzo podobny do kształtu układu realnego.

Nie istnieją większe różnice miedzy charakterystyką amplitudowo-fazową układu z punktu 2.2.1., a charakterystyką wyznaczoną z pomiarów symulacyjnych, jedynie kształt wykresu jest mniej zniekształcony – nie występują znaczące skokowe zmiany wartości odczytanej względem oczekiwanej.

Na tej podstawie można stwierdzić, że układ stworzony w programie, na którym zrobiono symulację mógłby z powodzeniem zastąpić układ rzeczywisty z tymi różnicami, że nie wprowadza on losowych zniekształceń oraz nie ma wpływu na parametry źródła.

3.2.2. Filtr górnoprzepustowy.

Tabela 8 Wyniki pomiarów i obliczeń.

R = 1000 [Ω] FGP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.

Analiza teoretyczna:

Tabela 9 Wyniki obliczeń teoretycznych.

R = 1000 [Ω] FGP fg = 4973,592 Hz C = 32 nF
Pomiary
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.

Opracowanie wyników:

Obliczenia transmitancji dokonano ze wzorów umieszczonych w punkcie 2.2.2.

Przykładowe obliczenia (dla częstotliwości 500 Hz):

Transmitancji:

$$K_{U} = \frac{U_{2}}{U_{1}} = \frac{0,200}{2,00} = 0,10\left\lbrack \ \frac{V}{V}\ \right\rbrack$$

K_U [dB] =  20logK_U = 20log0, 10 = −20, 00 dB

Część rzeczywista transmitancji:

Re[(ω)] = K_UcosΘ = 0, 10cos(84,3) = 0, 01

Część urojona transmitancji:

Im[(ω)] = K_UsinΘ = 0, 10sin(84, 3) = 0, 10

Obliczenia do części teoretycznej (dla 10kHz):

Napięcie wyjściowe:

$$U_{2} = U_{1} \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + \frac{1}{\omega^{2}R^{2}C^{2}}}} = 2 \bullet \frac{1}{\sqrt{1 + \frac{1}{{(2\pi \bullet 10^{4})}^{2} \bullet 1000^{2}{\bullet (32 \bullet 10^{- 9})}^{2}}}} = 1,767\ V$$

Kąt przesunięcia fazowego:

$$\Theta = \operatorname{arctg}{= arctg\frac{1}{\left( 2\pi \bullet 10^{4} \bullet 1000 \bullet 32 \bullet 10^{- 9} \right)}} = 27,95$$

Dalsze obliczenia (K_U, K_U [dB], Re[K_U], Im[K_U]) wykonywane są zgodnie z przedstawionymi powyżej wzorami.

Rys. 22 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 23 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.

Rys. 24 Charakterystyka fazowa.

Rys. 25 Charakterystyka części rzeczywistej w funkcji częstotliwości.

Rys. 26 Charakterystyka części urojonej w funkcji częstotliwości.

Rys. 27 Charakterystyka amplitudowo-fazowa.

Wnioski:

W tym punkcie podczas badania układu udało się osiągnąć wyniki najbardziej zbliżone do wartości teoretycznych ze wszystkich pomiarów.

Na charakterystyce amplitudowej (Rys. 22.) występują mało znaczące rozbieżności między obliczoną transmitancją napięciową, a uzyskaną z analizy teoretycznej. Największe różnice występują w przedziale od 1 do 5 kHz (częstotliwość graniczna wynosi w tym przypadku f_d = 5kHz). Również przy transmitancji przedstawionej w mierze decybelowej występuje ta niewielka różnica, wynika ona z powiązania transmitancji K_U[dB] z transmitancją K_U[V/V] zgodnie ze wzorem: K_U[dB] = 20logK_U.

Zbadany układ szybciej dąży do transmitancji równej jedności (lub tłumieniu 0 dB), niż układ realny.

Podobnie, jak poprzednio na charakterystyce fazowej widać nieznaczne różnice dotyczące wartości pomiarów względem wartości obliczonych teoretycznie. Również część rzeczywista transmitancji wykazuje niewielkie różnice, jednak kształt jest zachowany, a zależność zmienia się praktycznie w zakresie od 0 do 1.

Krzywa opisująca zmianę części urojonej transmitancji w funkcji częstotliwości przyjmuje kształt zgodny z teoretycznym.

W charakterystyce amplitudowo-fazowej występuje rozbieżność wartości zmierzonej z oczekiwaną. Kształt wykresu jest zgodny z oczekiwanym.

Na tej podstawie stwierdzić można, że układ może zastąpić rzeczywisty, jednak może się również okazać, że jest zbyt idealny (charakterystyka amplitudowa), przez co część wyników może być różna w trakcie badania układu w laboratorium od wyników uzyskanych z symulacji.

---

1. Rys. 3 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.↩

2. Rys. 5 Charakterystyka fazowa.↩

3. Rys. 16 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.↩

4. Rys. 16 Charakterystyka transmitancji w funkcji częstotliwości.↩