Katedra Energetyki i Ochrony Środowiska Laboratorium z mechaniki płynów |
---|
Temat ćwiczenia: „Opływ walca kołowego” |
Grupa 6A WIMiR |
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie reakcji wywieranej przez strumień wody na płytkę, a następnie porównanie wyników doświadczenia z wartością reakcji uzyskaną na drodze teoretyczno-obliczeniowej.
Schemat stanowiska pomiarowego:
1 – płyta
2 – struga wody
3 – dysza
4 – układ prętowy
5- wskaźnik kątowy
6 – obudowa
7 – zawór
8 – rotametr
9 – łącznik
10. odpływ wody
Opis:
Płyta płaska czołowa(1) pod wpływem reakcji hydrodynamicznej strumienia cieczy wypływającej z dyszy (2) przemieszcza się pionowo, przy czym układ prętowy (6) zapewnia utrzymanie prostopadłego położenia płyty względem napływającego strumienia cieczy. Wielkość odchylenia prętów(6) od pionu można odczytać ze wskaźnika kątowego . (3).Natężenie przepływu cieczy mierzymy rotametrem (4) a jego wartość możemy kontrolować za pomocą zaworu(5).Obudowa(7) zapewnia swobodny przepływ wody .
Schemat zawieszenia płytki:
mr – masa tarczy
mpr – masa pręta
mp – masa płyki
Dane:
masa płytki mpł =0.06690[kg]
masa tarczy mr =0.04525[kg]
masa prętów mpr= 0.01705[kg]
średnica dyszy d =0.004[m]
gęstość wody
przyspieszenie ziemskie g =
Metodyka pomiarów:
Przed przystąpieniem do ćwiczenia sprawdzić sprzęt pomiarowy i badany. Pomiary przeprowadzamy dla kilku ustalonych wartości wychylenia płyty ,ustalając każdorazowo wartość natężenia strumienia wody. Cały cykl pomiarowy powtarzamy trzykrotnie.
Metodyka obliczeń:
Zależność między siłami ciężkości i kątem wychylenia układu a reakcją strumienia wody wyznacza się w oparciu o zasadę prac przygotowanych.
Reakcji strumienia cieczy R przeciwdziałają siły ciężkości P = m∙g elementów ruchomych prętów, które można przyłożyć w ich środkach ciężkości .
Pomiar:
L.p. | α[°] | $$Q_{1}\ \lbrack\frac{l}{h}\rbrack$$ |
$$Q_{2}\ \lbrack\frac{l}{h}\rbrack$$ |
$$Q_{3}\ \lbrack\frac{l}{h}\rbrack$$ |
$$Q_{sr}\ \lbrack\frac{l}{h}\rbrack$$ |
$$R_{\text{do}s}\ \lbrack\frac{m^{3}}{s}\rbrack$$ |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 | 215 | 215 | 215 | 215 | 5.97∙10-5 |
2. | 22 | 290 | 290 | 290 | 290 | 8.06∙10-5 |
3. | 38 | 385 | 385 | 390 | 387 | 1.075∙10-4 |
Obliczenia:
Teoretyczne obliczenie reakcji strumienia na płytkę:
Rteor1 = (0.0669 0.04525 0.01705) ∙ 9.81 ∙tg12° = 0.2694 [N]
Rteor2 = (0.0669 0.04525 0.01705) ∙ 9.81 ∙tg22° = 0.5124 [N]
Rteor3 = (0.0669 0.04525 0.01705) ∙ 9.81 ∙tg38° = 0.9902 [N]
Rzeczywiste obliczenie reakcji strumienia na płytkę:
$$R_{\text{rz}1} = \ \frac{4}{\pi}\ \bullet \ \frac{1000}{{0.004}^{2}}\ \bullet {(5.97\ \bullet 10^{- 5})}^{2} = 0.2836\ \lbrack N\rbrack$$
$$R_{\text{rz}2} = \ \frac{4}{\pi}\ \bullet \ \frac{1000}{{0.004}^{2}}\ \bullet {(8.06\ \bullet 10^{- 5})}^{2} = 0.5170\ \lbrack N\rbrack$$
$$R_{\text{rz}1} = \ \frac{4}{\pi}\ \bullet \ \frac{1000}{{0.004}^{2}}\ \bullet {(1.075\ \bullet 10^{- 4})}^{2} = 0.9196\ \lbrack N\rbrack$$
Błąd względny pomiarów:
$$\varepsilon_{1} = \left| \ \frac{0.2836 - 0.2694}{0.2836}\ \bullet 100\% \right| = 5\%$$
$$\varepsilon_{2} = |\ \frac{0.5170 - 0.5124}{0.5170}\ \bullet 100\%\ | = 0.8\%$$
$$\varepsilon_{3} = |\frac{0.9196 - 0.9902}{0.9196}\ \bullet 100\%| = 7.6\%$$
Wnioski:
Opierając się na celu ćwiczenia należy szczególną uwagę zwrócić na różnice pomiędzy reakcją hydrodynamiczną (teoretyczną) a obliczeniową. Dokonane przez nas pomiary okazały się być obarczonymi pewnym błędem, nawet 7.6 %. Wynika to z małej sprawności stanowiska pomiarowego ), które przez swą budowę generowała dodatkowe straty energii przez m.in. połączenie dyszy z obudowa, niedokładność pomiaru rotametrem.