Surdyka Edyta Rzeszów 19.10.2015
Nizioł Magdalena
Pachołek Tomasz
ET-DI3
L2
ANALOGOWE UKŁADY ELEKTRONICZNE – LABORATORIUM
TRANZYSTOROWY UKŁAD RÓŻNICOWY
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia było zbadanie układu różnicowego, który składa się z dwóch tranzystorów (T1, T2) oraz monolitycznego układu scalonego UL1111.
Wykorzystana aparatura:
- przystawka charakterograficzna
- dwukanałowa XY (wkładka SN7212 )
- oscyloskop cyfrowy
- generator Metex
- woltomierz dc (2 szt)
Schematy pomiarowe
Realizacja ćwiczenia
Obserwacje charakterystyk przejściowych układu różnicowego.
- obciążenie liniowe, Rc=2kΩ, Ie= 0.5 mA
UCC = 5 [V];
$$u_{WY2} = U_{\text{CC}} - \frac{R_{C}I_{E}}{2} + 10I_{E}R_{C}u_{B1} = 5 - \frac{2k \bullet 0,5m}{2} + 10 \cdot 0,5m \cdot 2k \cdot u_{B1} = 4,5 + 10u_{B1}$$
uWY2 = UCC − ICRC = 5 − 1 = 4[V]
-obciążenie liniowe, Rc= 2kΩ, Ie= 1.5 mA
Ucc=5 [V];
$$u_{WY2} = U_{\text{CC}} - \frac{R_{C}I_{E}}{2} + 10I_{E}R_{C}u_{B1} = 5 - \frac{2k \bullet 1,5m}{2} + 10 \cdot 1,5m \cdot 2k \cdot u_{B1} = 3,5 + 30u_{B1}$$
uWY2 = UCC − ICRC = 5 − 3 = 2[V]
-obicążenie liniowe, Rc=2kΩ , Re
UCC=5 [V];
$$u_{WY1} = U_{\text{CC}} + \frac{R_{C}}{R_{E}}\left( U_{\text{BE}} + U_{\text{EE}} \right) - \frac{R_{C}}{R_{E}} \cdot u_{B1} = 2.14 - 0.2 \cdot u_{B1}$$
uWY2 = UCC − ICRC = 5 − 3 = 2[V]
- obciążenie dynamiczne, Rc=2kΩ, Ie=1.5mA
uWY2 = Ucc + RCIE = 5 + 2k ⋅ 1.5m = 8[V]
uWY2 = Ucc − RCIE = 5 − 2k ⋅ 1.5m = 2[V]
uWY2 = UCC + 20IERCuB1 = 60 ⋅ uB1 + 5[V]
- obciążenie dynamiczne, Rc=20kΩ, Ie=1.5 mA
uWY2 = Ucc + RCIE = 5 + 20k ⋅ 1.5m = 35[V]
uWY2 = RCIE − Ucc = 20k ⋅ 1.5m − 5 = 25[V]
uWY2 = UCC + 20IERCuB1 = 600 ⋅ uB1 + 5[V]
-obciążenie dynamiczne, Rc=2kΩ, Re
uWY2 = Ucc − RCIE = 5 − 2k ⋅ 1.5m = 2[V]
$$u_{WY2} = U_{\text{CC}} - \frac{R_{C}}{R_{E}}(U_{\text{BE}} + U_{\text{EE}}) + \frac{R_{C}}{R_{E}} \cdot u_{B1} = 7.86 + 0.2 \cdot u_{B1}$$
Wzmocnienie małosygnałowe układu różnicowego.
Pomiar metodą przyrostową
ZASILANIE EMITERÓW | OBCIĄŻENIE | Ur | UWY1 | UWY2 | kur- | kur+ | kur | kur- | kur+ | kur |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[mV] | [V] | POMIAR | TEORIA | |||||||
Ie=0,5[mA] | Rc=2[kΩ] | 0 | 4,4846 | 4,4696 | -9.98 | 10,40 | 20,02 | -10 | 10 | 20 |
5 | 4,4347 | 4,5198 | ||||||||
Ie=1,5[mA] | Rc=2[kΩ] | 0 | 3,4752 | 3, 4367 | -27,30 | 27,60 | 54,90 | -30 | 30 | 60 |
5 | 3,3387 | 3,5747 | ||||||||
Rz=10[kΩ] (Ie=1,5[mA]) |
Rc=2[kΩ] | 0 | 3,5881 | 3,5493 | -25,58 | 25,82 | 51,40 | -30 | 30 | 60 |
5 | 3,4602 | 3,6784 | ||||||||
Ie=1,5[mA] | dyn. Rc=2[kΩ] | 0 | --- | 5,0687 | --- | 54,66 | --- | 60 | ||
5 | 5,3420 | |||||||||
Ie=1,5[mA] | dyn. Rc=20[kΩ] | 0 | 5,5331 | 59,42 | 600 | |||||
5 | 5,8302 | |||||||||
Rz=10[kΩ] (Ie=1,5[mA]) |
dyn. Rc=2[kΩ] | 0 | 5,0618 | 51,06 | 60 | |||||
5 | 5,3171 |
Obliczenia:
Wartości pomiarowe:
Wartości teoretyczne:
kur=gm Rc = 40IcRc= 40*0.25m*2k= 20
kur+ = $\frac{1}{2}$ gmRc= $\frac{1}{2}$ 40Ic Rc=$\frac{1}{2}$*40*0.25m*2k= 10
kur- = - $\frac{1}{2}$ gmRc= -$\frac{1}{2}$ 40Ic Rc= - $\frac{1}{2}$ *40*0.25m*2k= -10
Pomiar wzmocnienia sumacyjnego
ZASILANIE EMITERÓW | OBCIĄŻENIE | Us=V | UWY1 | UWY2 | kus- | kus+ | kus | kus- | kus+ | kus |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[V] | [V] | POMIAR | TEORIA | |||||||
Ie=0,5[mA] | Rc=2[kΩ] | 2 | 4,4840 | 4,4696 | -0,000125 | -0,00005 | 0,000175 | 0 | 0 | 0 |
-2 | 4,4845 | 4,4698 | ||||||||
Ie=1,5[mA] | Rc=2[kΩ] | 2 | 3,4712 | 3,4364 | 0,0009 | -0,00045 | -0,00135 | 0 | 0 | 0 |
-2 | 3,4748 | 3,4382 | ||||||||
RE=10[kΩ] (Ie=1,5[mA]) |
Rc=2[kΩ] | 2 | 3,3860 | 3,3457 | 0,0998 | 0,1019 | -0,0020 | 0.1 | 0,1 | 0 |
-2 | 3,7854 | 3,7534 | ||||||||
Ie=1,5[mA] | dyn. Rc=2[kΩ] | 2 | --- | 5,0778 | --- | -0,0028 | --- | --- | ||
-2 | 5,0663 | |||||||||
Ie=1,5[mA] | dyn. Rc=20[kΩ] | 2 | 5,6028 | -0,0207 | ||||||
-2 | 5,5197 | |||||||||
RE=10[kΩ] (Ie=1,5[mA]) |
dyn. Rc=2[kΩ] | 2 | 5,0786 | -0,0064 | ||||||
-2 | 5,0527 |
Obliczenia:
Wartości pomiarowe:
Wartości pomiarowe:
$$k_{\text{us}} = \frac{R_{C}}{2R_{E}}$$
Wyznaczenie wartości współczynników CMRR:
Zasilanie | Obciążenie | CMRR−[dB] | CMRR+[dB] |
CMRR[dB] |
---|---|---|---|---|
IE=0,5[mA] | Rc=2[kΩ] | 98,0444 | 86,3613 | 101,1685 |
IE=1,5[mA] | Rc=2[kΩ] | 89,6384 | 95,7539 | 92,1848 |
RE=10[kΩ] (IE=1,5[mA]) |
Rc=2[kΩ] | 48,1754 | 48,0756 | 88,1987 |
IE=1,5[mA] | dyn. Rc=2[kΩ] | - | 85,8102 | 85,8102 |
IE=1,5[mA] | dyn. Rc=20[kΩ] | 69,1593 | 69,1593 | |
RE=10[kΩ] (IE=1,5[mA]) |
dyn. Rc=2[kΩ] | 78,0380 | 78,0380 |
Pomiar metodą zmiennoprądową
Ie=1,5mA | Re | |
---|---|---|
Częstotliwość | Uwe | Uwy |
Hz | V | V |
20 | 2,517 | 0,6641 |
200 | 2,621 | 0,7175 |
600 | 2,554 | 0,6793 |
1000 | 2,761 | 0,76 |
1500 | 2,721 | 0,76 |
3200 | 2,59 | 0,678 |
7000 | 2,72 | 0,678 |
14000 | 2,76 | 0,74 |
21000 | 2,57 | 0,697 |
50000 | 2,578 | 0,672 |
100000 | 2,59 | 0,667 |
200000 | 2,547 | 0,621 |
400000 | 2,324 | 0,485 |
600000 | 2,025 | 0,344 |
1000000 | 1,774 | 0,183 |
1500000 | 1,057 | 0,096 |
2000000 | 0,836 | 0,054 |
Wnioski.
Na zajęciach laboratoryjnych badaliśmy tranzystorowy układ różnicowy. Pierwszym zadaniem było wyznaczenie charakterystyki przejściowej układu dla 6 wartości zasilania oraz obciążenia. Przeprowadzone przez nas obserwacje wskazują, że przy obciążeniu dynamicznym możemy otrzymać znacznie wyższe napięcie wyjściowe. W następnym punkcie badaliśmy układ różnicowy i wyznaczaliśmy współczynnik CMRR który dla obciążenia liniowego wynosi więcej aniżeli dla obciążenia dynamicznego. Teoria mówi ,że we wzmacniaczu idealnym współczynnik ten jest równy nieskończoności.