Porównanie klejów naturalnych i syntetycznych
Z klei naturalnych możemy rozróżnić:
Kleje glutynowe (klej naturalny pochodzenia zwierzęcego)
Zalety:
- wysoka wytrzymałość spoin na sucho
- duża trwałość i odporność na starzenie się w suchych i chłodnych warunkach
- elastyczność spoiny
- nieszkodliwość dla organizmu ludzkiego
- łatwość stosowania
Wady:
- mała odporność na wilgoć
- mała odporność na korozję biologiczną
Kleje glutynowe stosuje się w stolarstwie meblowym, występują one w postaci stałej.
Substancją dodatkową w kleju glutenowym jest woda spełniająca rolę rozpuszczalnika. Wytwarza się również zmodyfikowane kleje glutynowe, w których specjalne dodatki chemiczne stwarzają możliwość utwardzania kleju w podwyższonej temperaturze, a więc klej staje się termoutwardzalny.
Kleje kazeinowe (klej naturalny pochodzenia zwierzęcego)
Zalety:
- wytrzymałość
- większa odporność na wilgoć niż klej glutynowy
Wady:
- wysoka alkaliczność, ujemne działanie na organizm ludzki
Kleje kazeinowe występują w postaci stałej lub płynnej.
W skład kleju kazeinowego wchodzą: sproszkowana kazeina i wapno sucho gaszone oraz niewielkie ilości fluorku, chlorku lub siarczanu miedziowego. Klej ten jest przeznaczony do klejenia w temperaturze pokojowej, tj. „na zimno”. Nieodzownym składnikiem kleju jest woda. Z innych substancji dodatkowych należy wymienić kalafonię – obniżającą alkaliczność kleju, naftę – przedłużającą jego żywotność, oraz wypełniacze – kaolin lub kreda pławiona.
Z klei syntetycznych zaś wyróżnić możemy:
Kleje mocznikowe (klej syntetyczny nieodwracalny, chemoutwardzalny)
Zalety:
- wysoka wytrzymałość spoin
- odporność na działanie zimnej wody
- łatwość stosowania
- odporność na korozję biologiczną
Wady:
- szkodliwość dla organizmu ludzkiego (zawiera formaldehyd)
- twarda spoina krusząca się pod wpływem wilgoci
Kleje mocznikowe są stosowane powszechnie w produkcji meblarskiej.
Najczęściej są one używane do oklejania drewna i tworzyw drewnopochodnych okleinami i foliami. Substancja klejowa występuje w postaci lepkiego roztworu i jest żywicą mocznikowo-formaldehydową powstałą w wyniku polikondensacji mocznika z formaldehydem. Żywica może występować również w postaci proszku.