Koncepcja dziedziczenia skłonności do zachowań aspołecznych:

Koncepcja dziedziczenia skłonności do zachowań aspołecznych zakłada, że mechanizm dziedziczenia obejmuje nie tylko cechy somatyczne, ale również tendencje do sprawowania określonego zachowania. Starano się to udowodnić poprzez:

o badania genealogiczne – prowadzone na początku XX wieku. Nastawione były na uchwycenie roli dziedziczenia w powstawaniu zachowań aspołecznych. Przedmiotem badań były rodziny wielopokoleniowe, opierano się na założeniu, że pochodzenie od przodka o określonych cechach powinno rzutować na społeczne funkcjonowanie jego zstępnych. Na podstawie badań nie można ustalić jaki wpływ na postępowanie człowieka wywierają cechy dziedziczone, gdyż ich wpływu nie można oddzielić od wpływu czynników społecznych.

o badania bliźniąt - przeprowadzane od okresu międzywojennego. W ich wyniku znajdowano tendencję do zgodności zachowań bliźniąt monozygotycznych, natomiast u bliźniąt dizygotycznych nie była ona widoczna lub wykrywano ją w stopniu nieznacznym. Badaniom zarzucano brak możliwości oddzielenia wpływu cech dziedziczonych od wpływu warunków środowiskowych.

o badania dzieci adoptowanych - na ich podstawie wskazywano na związek między przestępczością rodziców biologicznych i ich dzieci, podczas gdy takich związków nie wykrywano w relacji rodziców przybranych
z dziećmi adoptowanymi. Nie zdołano w tych badaniach ustalić czy o zachowaniach decydują czynniki dziedziczne czy środowiskowe.

Wniosek :nie dziedziczy się skłonności do zachowań przestępczych, lecz pewne podstawy biologiczne lub procesy biochemiczne, które w pewnych warunkach środowiskowych sprzyjają tym zachowaniom.

Cesare Lombroso, rozpowszechniający teorię antropologiczną stwierdził, że niektórzy ludzie mają trwałą tendencję do popełniania przestępstw, którą można poznać po cechach budowy ciała. Uważał, że ludzie dysponuje wrodzoną skłonnością do popełniania przestępstw np. wskutek obciążenia dziedzicznego, wynikającego z chorób psychicznych, alkoholizmu, a także poprzez wpływ czynników zewnętrznych. Wyróżnił przestępców nałogowych, z namiętności, przypadkowych i kryminoidów, czyli osoby nieodporne na czynniki zewnętrzne i skłaniające się do przestępnego zachowania.