2. Cel i zakres ćwiczenia
Celem przeprowadzonego ćwiczenia było porównanie rozkładów naprężeń uzyskanych na podstawie wzorów z rozkładami, które zostały uzyskane w wyniku pomiarów wykonanych na przekroju cienkiej tarczy prostokątnej z karbem. Tarcza została obciążona siłami rozciągającymi przyłożonymi do dwóch przeciwległych brzegów tarczy co stworzyło możliwość równomiernego rozkładu naprężeń. Na tarczy zostały naklejone tensometry oporowe, które wraz ze wzmacniaczem tensometrycznym umożliwiają pomiar odkształcenia względnego. Podczas ćwiczenia dokonaliśmy pomiaru odkształceń εxi w przekroju osłabionym karbem dla obciążeń tarczy siłami rozciągającymi od 0 do 1800 N (zmiana co 200N). Badanie zostało wykonane przy pomocy układu pomiarowego przedstawionego poniżej.
Tarcza osłabiona karbem
Zespół tensometrów oporowych
Układ realizujący obciążenie
Czujnik siły
Wielokanałowy wzmacniacz tensometryczny
Jednostka sterująca i rejestrator
3. Obliczenie naprężeń nominalnych σ0, σ’0
Naprężenia nominalne σ0.
Wzór ogólny: σ0 = $\frac{P}{\text{bδ}}$
Gdzie: P- siła [N], b- długość tarczy 141mm = 0,141m; δ- grubość tarczy 2mm = 0,002m.
b*δ = 0,141*0,002 = 282*10-6
σ01 = $\frac{0}{282*10 - 6}$ = 0
σ02 = $\frac{200}{282*10 - 6}$ = 0,71 [MPa]
σ03 = $\frac{400}{282*10 - 6}$ = 1,42 [MPa]
σ04 = $\frac{600}{282*10 - 6}$ = 2,13 [MPa]
σ05 =$\frac{800}{282*10 - 6}$ = 2,84 [MPa]
σ06 = $\frac{1000}{282*10 - 6}$ = 3,55 [MPa]
σ07 =$\frac{1200}{282*10 - 6}$ = 4,26 [MPa]
σ08 =$\frac{1400}{282*10 - 6}$ = 4,96 [MPa]
σ09 =$\frac{1600}{282*10 - 6}$ = 5,67 [MPa]
σ010 =$\frac{1800}{282*10 - 6}$ = 6,38 [MPa]
Naprężenia nominalne σ0’
Wzór ogólny: σ0’ =$\frac{P}{\delta(b - d)}$
Gdzie: P- siła [N], b- długość tarczy 141mm = 0,141m; δ- grubość tarczy 2mm = 0,002m; d- średnica otworu 64mm = 0,064m
δ(b-d) = 0,002(0,141-0,064) = 154* 10-6
σ’01 = $\frac{0}{154*\ 10 - 6}$ = 0
σ’02 = $\frac{200}{154*\ 10 - 6}$ = 1,30 [MPa]
σ’03 = $\frac{400}{154*\ 10 - 6}$ = 2,60 [MPa]
σ’04 = $\frac{600}{154*\ 10 - 6}$ = 3,90 [MPa]
σ’05 =$\frac{800}{154*\ 10 - 6}$ = 5,19 [MPa]
σ’06 = $\frac{1000}{154*\ 10 - 6}$ = 6,49 [MPa]
σ’07 =$\frac{1200}{154*\ 10 - 6}$ = 7,79 [MPa]
σ’08 =$\frac{1400}{154*\ 10 - 6}$ = 9,09 [MPa]
σ’09 =$\frac{1600}{154*\ 10 - 6}$ = 10,39 [MPa]
σ’010 =$\frac{1800}{154*\ 10 - 6}$ = 11,69 [MPa]
4. Obliczenie wartości naprężeń na podstawie danych pomiarowych
Wzór ogólny: σ = ε* E
Gdzie: E – moduł Younga 210 [GPa]; ε – odkształcenie względne tensometru (badanego elementu) [µm]
Wartość P [N] | Wartość ε [µm] | Wartość naprężenia [MPa] |
---|---|---|
0 | -6,7 | -1,407 |
-9,3 | -1,953 | |
-7,7 | -1,617 | |
-9,8 | -2,058 | |
-2,4 | -0,504 | |
-10,2 | -2,142 | |
200 | -3,7 | -0,777 |
-3,4 | -0,714 | |
-1,7 | -0,357 | |
1,3 | 0,273 | |
2,5 | 0,525 | |
-9 | -1,890 | |
400 | -0,1 | -0,021 |
1,8 | 0,378 | |
4 | 0,840 | |
10,1 | 2,121 | |
7,1 | 1,491 | |
-10,8 | -2,268 | |
600 | 3,6 | 0,756 |
7,2 | 1,512 | |
10,8 | 2,268 | |
19,9 | 4,179 | |
11,4 | 2,394 | |
-13,8 | -2,898 | |
800 | 7,4 | 1,554 |
12,4 | 2,604 | |
16,8 | 3,528 | |
29 | 6,090 | |
15,5 | 3,255 | |
-17,4 | -3,654 | |
1000 | 11,1 | 2,331 |
17,4 | 3,654 | |
22,8 | 4,788 | |
38,3 | 8,043 | |
19,1 | 4,011 | |
-20,6 | -4,326 | |
1200 | 14,8 | 3,108 |
22,1 | 4,641 | |
19,1 | 4,011 | |
47,8 | 10,038 | |
22,9 | 4,809 | |
-23,8 | -4,998 | |
1400 | 18,9 | 3,969 |
27,8 | 5,838 | |
35,9 | 7,539 | |
57,5 | 12,075 | |
27,7 | 5,817 | |
-26,4 | -5,544 | |
1600 | 22,5 | 4,725 |
32,8 | 6,888 | |
41,7 | 8,757 | |
66,8 | 14,028 | |
32,7 | 6,867 | |
-28,3 | -5,943 | |
1800 | 25,7 | 5,397 |
37,5 | 7,875 | |
47,5 | 9,975 | |
76 | 15,960 | |
37,6 | 7,896 | |
-30,9 | -6,489 |
5. Wnioski
Po wykonaniu ćwiczenia możemy stwierdzić, że naprężenia zarówno doświadczalne jak i nominalne się zmniejszają w zależności od odległości od karbu. Naprężenie zwiększa się również w stosunku do siły rozciągającej działającej na badaną płytkę. Na wykresie rozkładu naprężeń doświadczalnych można zauważyć zbieg funkcji w okolicach jednego punktu odpowiadającemu 120 mm położenia tensometru względem tarczy.