Konspekt do lekcji przeprowadzonej w Gimnazjum nr 39 im. Józefa Dietla w Krakowie, dnia 1.03.2013r. w kl. III a

Temat lekcji: Mowa na skróty.

Prowadząca : Klaudia Kuźma

Cele lekcji:

Cel główny :

Uczeń poznaje skróty i skrótowce orz wie jak stosować je w życiu codziennym.

Cele szczegółowe:

poziom wiadomości :

Uczeń:

- na definicję skrótów i skrótowców.

- wie kiedy stawiać kropkę po skrótach a kiedy nie.

- wie, które skrótowce są odmienne, a które nie.

poziom umiejętności:

Uczeń:

- potrafi odróżnić skróty i skrótowce.

- potrafi podać przykłady skrótów i skrótowców .

- potrafi zastosować swoją wiedzę w praktyce .

poziom postaw:

Uczeń :

- dba o kulturę i poprawność języka w swoich wypowiedziach.

- rozumie przydatność znajomości skrótów i skrótowców w życiu codziennym.

Metody kształcenia:

1. Asymilacji wiedzy – wykład.

2. Praktyczne – ćwiczebna.

Formy organizacji pracy:

1. Praca indywidualna.

2. Praca zbiorowa.

Bibliografia:

Merytoryczna:

1. Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa 1995.

2. Polański E., Orłowa K., Kształcenie językowe w klasach 4-8. Poradnik metodyczny, Warszawa 1993.

3. Nagajowa M., Nauka o języku dla nauki języka, Kielce 1994.

Merytoryczna :

1. Herman W., Słowa na czasie. Podręcznik do kształcenia językowego z ćwiczeniami dla klasy trzeciej gimnazjum., Straszyn 2010, s. 47-51.

2. Strutyński J. Gramatyka polska, Kraków 1998.

Przebieg zajęć:

Budowa lekcji	Przebieg lekcji	Uwagi
Wprowadzenie	Czynności porządkowe : powitanie z uczniami i sprawdzenie obecności. Nauczyciel pyta uczniów: - czy używacie w życiu codziennym skrótów i skrótowców? - czy bez nich pisanie i mówienie byłoby utrudnione czy ułatwione? - czym różni się skrót od skrótowca ? - wymieńcie znane wam skróty i skrótowce Nauczyciel zapowiada tok lekcji, przedstawia jej cele. Zapisanie tematu lekcji : Mowa na skróty.
Opracowanie	Nauczyciel prosi uczniów o otwarcie zeszytów ćwiczeń. Uczniowie wykonują ćwiczenie 1 w parach. Nauczyciel dyktuje krótką notatkę do zeszytu: Słowo utworzone z połączenia pierwszych liter, głosek, sylab lub cząstek wyrazów wchodzących w skład zestawienia słownego to skrótowiec. Większość z nich odmienia się jak rzeczowniki. Wyjątek stanowią skrótowce, które w wymowie zakończone są na –e, -i, -o, -u, lub akcentowane –a. Uczniowie wykonują zadanie 2 . Uczeń, który zakończ zadanie z poprawnym wynikiem otrzyma plusa. Ćwiczenie 4 i 5 uczniowie rozwiązują wraz z nauczycielem na forum klasy. Uczniowie zapisują notatkę do zeszytu: Jedno- lub kilkuliterową cząstkę wyrazu, np.: r. (rok), gr (grosz), a także połączenia pierwszych liter słów tworzących zestawienie, np.: cdn.(ciąg dalszy nastąpi) nazywa się skrótem. Skróty zapisywane są małymi literami i odczytywane zazwyczaj jako całe wyrazy. Kropkę stawiamy po skrócie : będącym początkową literą lub dwiema czy trzema literami skróconego wyrazu, np.: sp. (spółka) zwrotu lub wyrażenia, którego kolejne wyrazy rozpoczynają się od spółgłosek, np.: itd., jw., br. Kropki nie stawiamy m.in. po skrótach: polskich jednostek monetarnych jednostek miar i wag zawierających pierwszą i ostatnią literę skróconego wyrazu, np.: mgr Uczniowie wykonują ćwiczenia 6 i 7.
Utrwalenie	Zadanie domowe: Odszukaj w słowniku lub Internecie nazwy, od których utworzono wyrazy PIN i PESEL. Wyjaśnij, dlaczego powszechnie zapisuje się je w skróconej formie.