2) GŁOSKI, LITERY, SAMOGŁOSKI, SPÓŁGŁOSKI

GŁOSKA - najmniejsza słyszalna i mówiona cząstka mowy.

LITERA - znak graficzny głoski.

Wszystkie głoski dzielimy na samogłoski i spółgłoski. Samogłoski brzmią donośniej i pełniej niż spółgłoski.

Samogłoski: a, ą, e, ę, i, o, u, ó, y.

Spółgłoski: (wszystkie pozostałe, np.: r, h, sz, p, b, ż, m, ć)

 KLASYFIKACJA GŁOSEK

USTNE - przy ich wymawianiu powietrze wydostaje się przez usta, np.: a, e, sz, cz, t, g, h, ś, z.

NOSOWE - przy ich wymawianiu powietrze wydostaje się zarówno przez nos jak i przez usta, jest ich 6, są to: ą, ę, m, m', n, n'.

DŹWIĘCZNE - przy ich wymawianiu drgają wiązadła głosowe znajdujące się w krtani, np.: ę, b, d, g, h, m, n, dz, ż.

BEZDŹWIĘCZNE - przy ich wymowie nie drgają wiązadła głosowe, np.: c, ch, p, t, cz, sz, ś, ć.

 SPÓŁGŁOSKI TWARDE - to takie, przy których wymawianiu środkowa część języka oddala się do podniebienia, np. p, dz, sz, g, ch, d, t.

SPÓŁGŁOSKI MIĘKKIE - to takie, przy których wymawianiu środkowa część języka unosi się ku podniebieniu twardemu, np.: ś, ć, dź, ź, k', g'.

  3) ZJAWISKA FONETYCZNE

UPODOBNIENIA FONETYCZNE:

UBEZDŹWIĘCZNIENIE

UDŹWIĘCZNIENIE

UPROSZCZENIA GRUP SPÓŁGŁOSKOWYCH

  4) AKCENT

AKCENT WYRAZOWY - jest to mocniejsze wymówienie sylaby w wyrazie. Z reguły pada na 2 sylabę od końca.

WYJĄTKI:

3 SYLABĘ OD KOŃCA akcentujemy: w wyrazach zakończonych na -ika, -yka, np.: ma-te-ma-ty-ka.

w liczebnikach złożonych zakończonych na -sta, -set, np.: czte-ry-sta.

w 1 i 2 osobie liczby mnogiej czasowników w czasie przeszłym, np.: zro-bi-li-śmy, za-śpie-wa-li-ście.

w liczbie pojedynczej i w 3 osobie liczby mnogiej czasowników w trybie przypuszczającym, np.: po-szedł-byś.

4 SYLABĘ OD KOŃCA akcentujemy:

w 1 i 2 osobie liczby mnogiej czasowników w trybie przypuszczającym, np.: zje-dli-byś-my.