Nr ćwiczenia 7 Przewodnictwo graniczne	Data 10.03. 2010	Imię i Nazwisko Anna Woronowicz	Wydział Technologii Chemicznej	Semestr IV	Grupa 12 Zespół 3
Prowadzący: mgr inż. Krzysztof Fic	Przygotowanie	Wykonanie	Ocena

1. Tabele pomiarowe:

Przewodnictwo NaCl [mS/cm3]	Przewodnictwo HCl [mS/cm3]	Przewodnictwo CH3COONa [mS/cm3]	Przewodnictwo CH3COOH [mS/cm3]	Stężenie [mol/dm3]	Pierwiastek ze stężenia
2,61	8,91	1,548	0,270	0,02	0,141
2,06	6,86	1,065	0,253	0,015	0,122
1,465	4,62	1,008	0,201	0,01	0,100
0,663	2,25	0,491	0,1485	0,005	0,071
0,186	0,416	0,120	0,0647	0,001	0,032
0,0981	0,217	0,0502	0,0395	0,0005	0,022

Przewodnictwo pomniejszone o przewodnictwo wody, które wynosi 0,01154 mS

Przewodnictwo NaCl [mS/cm3]	Przewodnictwo HCl [mS/cm3]	Przewodnictwo CH3COONa [mS/cm3]	Przewodnictwo CH3COOH [mS/cm3]	Stężenie [mol/dm3]	Pierwiastek ze stężenia
2,59846	8,89846	1,53646	0,25846	0,02	0,141
2,04846	6,84846	1,05346	0,24146	0,015	0,122
1,45346	4,60846	0,99646	0,18946	0,01	0,100
0,65146	2,23846	0,47946	0,13696	0,005	0,071
0,17446	0,40446	0,10846	0,05316	0,001	0,032
0,08656	0,20546	0,03866	0,02796	0,0005	0,022

1. Obliczenia:

Obliczamy przewodnictwo molowe badanych roztworów zgodnie ze wzorem $A = \frac{k}{C}$ , gdzie k- przewodnictwo właściwe, a C-stężenie molowe:

Przewodnictwo molowe NaCl [mS*cm2/mol]	Przewodnictwo molowe HCl [mS*cm2/mol]	Przewodnictwo molowe CH3COONa [mS*cm2/mol]	Przewodnictwo molowe CH3COOH [mS*cm2/mol]
129,923	444,923	76,823	12,923
136,564	456,564	70,2307	16,097
145,346	460,846	99,646	18,946
130,292	447,692	95,892	27,392
174,46	404,46	108,46	53,16
173,12	410,92	77,32	55,92

1. Wykresy zależności przewodnictwa molowego od $\sqrt{C}$

Programem EXEL wyznaczyliśmy ekstrapolacje przewodnictwa molowego dla:

NaCl= 177,7

HCl= 404,2

CH₃COONa= 99,46

1. W oparciu o prawo Kohlrauscha wyznaczamy graniczne przewodnictwo molowe dla kwasu octowego:

Agran(HAc)=Agran(HCl)+Agran(CH3COONa)-Agran(NaCl)

Agran= 404,2+99,46-177,7= 325,96 $\frac{mS*\text{cm}^{2}}{\text{mol}}$

1. Wyznaczamy stałą i stopień dysocjacji kwasu octowego, korzystając ze wzorów:

1. Dla stałej:

K=$\frac{\propto^{2}*C}{1 - C}$

1. Dla stopnia:

$$\propto = \frac{A}{A_{\text{gran}}}$$

Stężenie [mol/dm3]	Stopień dysocjacji	Stała dysocjacji
0,02	0,039646	3,20776E-05
0,015	0,049384	3,71393E-05
0,01	0,058124	3,41249E-05
0,005	0,084035	3,54867E-05
0,001	0,163087	2,66242E-05
0,0005	0,171555	1,47229E-05

1. wykresy zależności stałej dysocjacji od stężenia i od pierwiastka ze stężenia:

2. Wnioski:

Ćwiczenie przebiegało bez większych problemów, ewentualne błędy mogą wynikać z niedokładności pomiarów.

Przewodnictwo właściwe zależy od stężenia elektrolitu. Im wyższe stężenie tym przewodnictwo ma większą wartość. Zależy ono, również od mocy elektrolitów. Słabe mają mniejsze niż mocne.

Przewodnictwo molowe zaś maleje wraz ze wzrostem stężenia.

Dzięki Prawu Kohlrausha możemy w pośredni sposób wyznaczyć przewodnictwo molowe elektrolitów.

Stała dysocjacji słabego elektrolitu, jakim jest kwas octowy nie zależy od stężenia. Są one do siebie zbliżone.