Nr Grupy Grupa 12	Imię i nazwisko Mateusz Gębala	Nr zespołu Zespół 3	Data 10.10.2011 r.
Nr Ćwiczenia Ćwiczenie nr 3	Temat ćwiczenia Sporządzenie Charakterystyk Triody	Ocena:	Podpis:

I Wprowadzenie

Lampa trójelektrodowa, potocznie nazywana triodą, jest jednym z typów lamp elektronowych (lamp wysokopróżniowych, przez które przepływa strumień elektronów.

Trioda zawiera 3 elektrody tj. katodę K, anodę A oraz elektrodę nazywaną siatką S. Na rysunku poniżej znajduję się konstrukcję triody próżniowej. Wewnętrzna elektroda wykonana w postaci metalowej rurki, drucika lub cylindra y to katoda. Pełni ona bardzo ważną rolę w lampie, to katoda stanowi źródło elektronów. Wykonana jest z wolframu lub platyny, pokrytej metalami ziem alkalicznych(Ca, Ba, Sr, Ce) lub ich tlenkami, dzięki czemu można uzyskać dużą termoemisję elektronów, nawet w stosunkowo niskich temperaturach (około 700^oC). Rozżarzona katoda jest źródłem strumienia elektronów rosnącego wraz ze wzrostem temperatury katody. Można rozróżnić 2 rodzaje katod ze względu na ich sposób żarzenia, tj. katody o żarzeniu bezpośrednim- w których prąd żarzenia pływnie wprost przez drucik katodowy rozciągnięty między dwiema metalowymi podstawkami wlutowanymi w bańkę - oraz katody o żarzeniu pośrednim- w nich drucik grzejny biegnie wzdłuż osi cylindra powleczonego masą o dużej termoemisji elektronów izolowanych od niego ceramiczną rureczką. Pozostałe elektrody zostały wykonane z niklu, molibdenu, wolframu lub innych metali o wysokiej temperaturze topliwości.

Katoda otoczona jest spiralą z drutu lub siateczką o drobnych oczkach zwiniętą w walec, którą nazywa się siatką lampy. Siatka z kolei jest otoczona metalowym cylindrem nazywamy anodą lampy. Anoda „chwyta” elektrony wysyłane przez katodę. Zespół elektrod osadzony jest w bańce ze szkła zwykłego, poprzez które przechodzą przewody łączące elektrody z doprowadzeniami zewnętrznymi.

Jeżeli między A i K włączymy stałe napięcie elektryczne, to elektrony poruszające się w polu elektrycznym ku anodzie stanowią prąd nazywany prądem anodowym. Natężenie prądu I_a zależy od temperatury katody i napięcia jakie panuje pomiędzy A i K nazywanego napięciem anodowym. Na prąd anodowy można wpływać poprzez włączenie, między katodę i statkę, napięcia siatkowego U_S.

W normalnych warunkach pracy lampy siatka znajduje się na potencjale ujemnym względem katody, a potencjał anody jest dodatni względem katody. Ujemne napięcie siatki odpycha emitowane elektrony, czego skutkiem jest obniżenie natężenie I_A. Jeżeli potencjał siatki będzie wystarczająco ujemny, to prąd anodowy spadnie do zera. Natomiast jeżeli potencjał siatki będzie dodatni względem katody, to będzie on działał przyśpieszająco na elektrony i wzmocni prąd anodowy.

Elektrony emitowane przez katodę w dużych ilościach i nie zostają usunięte przez pole K-S tworzą w obszarze katody chmurę ładunku przestrzennego ujemnego, która utrudnia dalszą emisję elektronów. Jeżeli do siatki przyłożymy wystarczająco silne dodatnie napięcie, to wszystkie elektrony, emitowane przez katodę, zostają usuwane przez pole S-K i osiągają anodę. Gdy siatka jest względem katody ujemna, w obwodzie siatkowym nie płynie żaden prąd, jeżeli jest dodatnia to płynie słaby prąd siatkowy.

Zastosowanie triody – detektor, generator drgań, wzmacniacz słabych zmiennych napięć i prądów

Aby scharakteryzować działania triody należy sporządzić jej charakterystyki, tzn. krzywe przedstawiające zależności takie jak:

I_a = f₁(U_a)_{US = const}

I_a = f₂(U_S)_{Ua = const}