Metoda genewska
- opracowana przez Instytut Badania Rozwoju Społecznego ONZ
- syntetyczny wskaźnik oceny poziomu życia ludności, opartego na stopniu zaspokojenia zarówno potrzeb podstawowych jak i potrzeb wyższego rzędu
-potrzeby podstawowe: wyżywienie, mieszkanie, zdrowie, rekreacja, wykształcenie, zabezpieczenie społeczne
- potrzeby wyższego rzędu: FSW, turystyka zagraniczna
- Każdą grupę potrzeb ocenia się przy pomocy mierników cząstkowych a następnie buduje się miernik syntetyczny poziomu życia ludności.
Forma, fundusz, funkcje konsumpcji
Formy spożycia:
spożycie osobiste/indywidualne:
konsumpcja dóbr i usług przez ludność z dochodów osobistych zakupionych na rynku
konsumpcja naturalna: wyroby własne i darowizny
spożycie zbiorowe:
spożycie ogólnospołeczne: nakłady determinujące byt narodowy i funkcjonowanie państwa: nakłady na administrację, wymiar sprawiedliwości, obronę narodową, badania naukowe, dyplomację, bezpieczeństwo wewnętrzne
spożycie publiczne: nakłady na utrzymanie infrastruktury publicznej i urządzeń komunalnych(oczyszczanie miast, parki, muzea, domy kultury, ochrona środowiska naturalnego
spożycie społeczne: dotyka konsumentów indywidualnych, obejmuje bezpłatne i częściowo odpłatne świadczenie w postaci dóbr i usług, bezpośrednie transfery pieniężne ( renty, emerytury, stypendia) i pośrednie transfery pieniężne( dotacje, ulga na bilet)
Fundusz spożycia;
- inaczej fundusz konsumpcji
- część dochodu narodowego przeznaczona na zaspokojenie potrzeb obywateli w zakresie spożycia (konsumpcji)
- występuje w ujęciu wartościowym(pieniężnym) i ujęciu rzeczowym
Fundusz spożycia dzieli się na spożycie
indywidualne: spożycie przez ludność dóbr i usług z dochodów, obejmuje dobra i usługi zakupione na rynku, wytworzone we własnym gospodarstwie oraz umownie wartość zużycia budynków mieszkalnych
zbiorowe: obejmuje zużycie materialne w przedsiębiorstwach i instytucjach sfery nieprodukcyjnej oraz spożycie przez ludność dóbr materialnych i usług dostarczanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie( leki, sanatorium)
Funkcje spożycia: role które konsumpcja pełni w życiu gospodarczym i społecznym
funkcje ekonomiczne
f. reprodukcyjna: odtwarzają się nasze siły
f. motywacyjna
f. infrastrukturalna
funkcje pozaekonomiczne: zwiększeniem możliwości ich zaspokajania, humanistyczna rola spożycia
Racjonalność konsumenta: Racjonalną konsumpcję należy rozumieć taką konsumpcję, która znajduje pokrycie w budżecie konsumenta, przyczynia się do jego prawidłowego fizycznego i psychicznego rozwoju, jest zgodna z jego systemem wartości i nie stoi w sprzeczności z interesami innych ludzi
Podział czynników:
ekonomiczne obiektywne wewnętrzne:
poziom i źródła dochodów,
kredyty,
oszczędności,
poziom konsumpcji naturalnej,
wyposażenie gospodarstwa domowego,
dotychczasowy poziom i struktura spożycia.
ekonomiczne obiektywne zewnętrzne:
podaż,
poziom i relacje cen,
infrastruktura handlowo-usługowa,
system informacji instytucjonalnej,
polityka sprzedaży.
Pozaekonomiczne obiektywne wewnętrzne:
demograficzne: wiek, płeć, wielkość gospodarstwa domowego;
społeczno zawodowe: rodzaj i poziom wykształcenia, aktywność zawodowa, zawód;
społeczne: rodzina, grupy odniesienia, liderzy opinii.
Pozaekonomiczne obiektywne zewnętrzne:
cywilizacyjno kulturowe;
geograficzno-przyrodnicze: klimat, położenie, zanieczyszczenie środowiska;
organizacja życia społecznego.
Czynniki subiektywne:
nawyki, zwyczaje, tradycje;
postawy;
motywy;
proces uczenia się;
postrzeganie;
osobowość;
informacja prywatna.
Rola konsumpcji
Modele
Związek między sferą spożycia a otoczeniem: Sfera spożycia - ogol aktów zaspokojenia potrzeb konsumpcji oraz czynniki której na nie wpływają pozytywnie lub negatywnie, pobudzająco lub hamująco. Oraz jest to sfera w której używane lub zużywane są wszelkie dobra i usługi w celu zaspokojenia potrzeb ludności.
Fundusz nabywczy, fundusz swobodnej decyzji
Fundusz nabywczy - pieniężne dochody ludności, w rezultacie potracenia obowiązkowych i dobrowolnych świadczeń z jednoczesnym uwzględnieniem zmian oszczędności i rezerw pieniężnych oraz z uwzględnieniem salda kredytów konsumpcyjnych.
Fundusz nabywczy = pieniężne dochody ludności - płatności nietowarowe + saldo oszczędności +/- saldo kredytów dla ludności
Fundusz swobodnej decyzji- ta część dochodów rozporządzalnych, która pozostaje konsumentowi po zakupieniu podstawowych, koniecznych do życia dóbr konsumpcyjnych.
Minimum socjalne= granica niedostatku
koszyk dóbr i usług, które zaspokajają całość potrzeb podstawowych na poziomie uznanym za społecznie niezbędny w danym społeczeństwie i czasie; oprócz składników minimum życiowego obejmuje środki zaspokajające potrzeby w zakresie higieny, informacji, kultury
UJĘCIE WARTOŚCIOWE: najmniejsza ilość pieniędzy niezbędna do zaspokojenia całości potrzeb podstawowych na poziomie uznanym za społecznie niezbędny
UJĘCIE ILOŚCIOWE: konkretny zestaw dóbr i usług w koszyku
Metody ustalania minimum socjalnego. Metoda ekspertów polega na oszacowaniu udziału wydatków na żywność w wydatkach ogółem. Minimalne wydatki na żywność są ustalane zgodnie z naukowymi normami w zakresie żywienia. Metoda koszyka dóbr i usług stosowana jest przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych.
Potrzeba jako kategoria ekonomiczna:
Potrzeba jest jedną z centralnych kategorii ekonomicznych. Występowanie potrzeb rozumianych jako subiektywnie odczuwana rozbieżność pomiędzy status quo a stanem pożądanym jest najważniejszym motywem podejmowania procesu gospodarowania, polegającego na przekształcaniu zasobów w dobra ekonomiczne, które służą zaspokajaniu potrzeb.