Produkty strukturyzowane grupa 6

T: Produkty strukturyzowane a bezpieczeństwo zainwestowanego kapitału

Zarys historyczny

Produkty strukturyzowane są dostępne w Polsce od roku 2000, natomiast szczególnie

intensywny rozwój jest obserwowany w ostatnich pięciu latach. W tym

czasie systematycznie rośnie liczba produktów wprowadzanych na krajowy rynek,

zwiększa się również znacząco wartość sprzedaży. Kryzys finansowy i gospodarczy

lat 2008–2009 tylko w nieznacznym stopniu spowolnił zarysowane

wcześniej tendencje.

Definicja

Przyjmuje się, że usługa finansowa musi spełniać cztery poniższe warunki, aby

można ją było nazwać produktem strukturyzowanym:

 ochrona kapitału (pełna lub częściowa),

 ustalony czas trwania inwestycji,

 stopa zwrotu oparta na z góry określonej formule,

 wbudowany instrument pochodny.

Produkt strukturyzowany jest złożeniem dwóch instrumentów finansowych. Jednym z nich jest zwykły depozyt bankowy lub obligacja. Drugim instrumentem jest tzw. opcja. Opcja jest zaliczana do instrumentów pochodnych i daje posiadaczowi prawo do uzyskania pewnego dochodu, będącego różnicą między wartością rynkową pewnego indeksu a wartością ustaloną w kontrakcie.

Dochód z produktu

Dochód z części stałej (depozyt bankowy lub obligacja) + dochód z części zmiennej (opcja) składa się na dochód z produktu strukturyzowanego.

Podział produktów

Podział produktów strukturyzowanych wg kryterium poziomu zabezpieczenia zainwestowanego kapitału

Podział produktów strukturyzowanych wg rodzaju indeksu podstawowego, od którego zależny jest produkt strukturyzowany:

Formy produktów

Formy produktów ustrukturyzowanych:

Spośród produktów strukturyzowanych wprowadzonych na krajowy rynek do

końca I półrocza 2010 r. największy udział miały produkty w formie ubezpieczenia

na życie i dożycie (49%) oraz rachunki bankowe (30%). Popularność innych

form była wyraźnie mniejsza.

Budowa produktów

Przykład:
Kwotę 100.000 złotych dzielimy na dwie części: 97.500 PLN oraz 2.500 PLN. Za pierwszą część kupujemy obligację zerokuponową, a za pozostałą, opcję kupna (call) na WIG20 . Jeżeli akcje podrożeją i WIG20 wzrośnie, opcja zyska na wartości. W dniu wykupu przychód z inwestycji będzie stanowić wartość nominalna obligacji powiększona o wartość wewnętrzną opcji. W sytuacji przeciwnej, gdyby WIG20 spadł, wówczas opcja stanie się bezwartościowa. W tym przypadku przychodem będzie tylko kwota równa wartości nominalnej obligacji, czyli zainwestowanego kapitału 100.000 PLN.

(Inwestor czyli my idziemy do instytucji finansowej i wpłacamy w tym przykładzie 100 000zł. Instytucja finansowa dzieli nam zainwestowany kapitał na dwie części:

W poprzednim przykładzie kwota była podzielona na dwie części ale tak naprawdę dzieli się ją na trzy, ponieważ dochodzi oczywiście marża, która na nas nie pracuje.

Przykłady (w prezentacji)

Tu m.in. znajdziecie wyjaśnienie pojęć:

okres subskrypcji - okres, w którym można dokonać zapisu na lokatę strukturyzowaną

aktywo bazowe - nazwa akcji, indeksu giełdowego, koszyka akcji, surowca, towaru, waluty lub innego instrumentu finansowego, od którego zmian wartości zależy oprocentowanie lokaty.

wskaźnik partycypacji - parametr określający stopień uczestnictwa w zmianie ceny aktywa bazowego dla danej lokaty.

Podsumowanie

W okresie objętym analizą (produkty ustrukturyzowane 2000-2010) przeciętna stopa zwrotu dla klienta z inwestycji w produkty strukturyzowane wyniosła 3,31% w skali roku i była niższa od przeciętnej stopy zwrotu z lokat terminowych (4,30%).

Około 45% produktów strukturyzowanych przyniosło stopę zwrotu jedynie na poziomie stopy gwarantowanej. Najwyższą stopę zwrotu przyniosły produkty, których data zapadalności przypadała na rok 2007.

Stopy zwrotu były szczególnie niskie dla produktów wyemitowanych w latach 2006 i 2007, czyli w okresie poprzedzającym kryzys finansowy.

Przeciętna marża zrealizowana przez instytucje finansowe na lokacie ustrukturyzowanej wyniosła w badanym okresie 2,17% (dla 138 przeanalizowanych produktów strukturyzowanych) i była wyższa od przeciętnej marży na depozytach terminowych.

Warto wiedzieć, co oznaczają terminy: „emitent” oraz „dystrybutor”.

Dystrybutor to instytucja, która bezpośrednio oferuje dany produkt klientowi. Zgodnie z przyjętą tu konwencją jako „emitenta” traktujemy każdorazowo podmiot, który jest stroną umowy inkorporującej ekonomiczną treść instrumentu. W przypadku lokat (rachunków bankowych) „emitentem” jest zatem bank, w przypadku produktów ubezpieczeniowych (ubezpieczeń na życie i dożycie) – zakład ubezpieczeń na życie, w przypadku obligacji – podmiot, który je emituje. Powiązania pomiędzy „emitentem” i dystrybutorem oraz ich wzajemne relacje na etapie.

Pytania

  1. Z jakich dwóch części składa się produkt strukturyzwowany?

  2. Czym może być aktywo bazowe?

  3. Co to jest okres subskrypcji?

  4. Czy na produktach strukturyzowanych z pełnym zabezpieczeniem (ze 100% ochroną kapitału) można ponieść stratę? Jeżeli tak to jak/pod jakim względem?

  5. Czy zainwestowa-łabyś/łbyś w produkt strukturyzowany? Uzasadnij.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
10 Produkty strukt PDF
niekonwencjonalne metody produkcji rolniczej Grupa 2, UR materiały, semestr II, wgż
Produkty strukturyzowane
Produkty strukturyzowane fragment
Ekonomika2-Hołodnik, Struktura podziału prac(produktowa), Struktura podziału prac:
produkty strukturyzowane w praktyce
Produkty strukturyzowane(1)
Produkty strukturyzowane inwest Nieznany
Wykaz Produktów-0, Zgodne z grupą krwi
produkty strukturyzowane w praktyce
PRODUKTY STRUKTURYZOWANE I UBEZPIECZENIA NA ŻYCIE Z FUNDUSZEM KAPITAŁOWYM ppt
inwestycje, PRODUKTY STRUKTURYZOWANE
ZARZA╠ĘDZANIE JAKOS╠üCIA╠Ę - WOSWL , Oceny zaliczeń z „Zarządzania produkcją” grupa M2CO
10 Produkty strukt PDF
Produkty strukturyzowane

więcej podobnych podstron