Rzepak.oz.siew,1VIII-3VIII,gł.1-2,ilość4-8,rozst.30-40,12-15,zbiór3VI-2VIIplon2-4,rz.j.3III-1VI,1-2,6-8,25-30,12-15,1VIII-3VIII,2-2,5,rzepik.o,3VIII-1IX,1-2,4-8,20-25,12-15,3VI-2VII,1,5-3,gorcz.b,1IV-3IV,1-2,9-15,25-35,1VIII-2VIII,1-2,lnianka2VIII-2IX,1-15,5-8,20-25,2VII-1VIII,1,5-2,len1IV-2IV,1-2,50-100,20-30,1VIII-3VIII,0,9-1,8,słon.1IV-3IV,3VIIImiedzypl.4-8,15-40,50-60,3VIII-3IX,2-3,Włókniste:len.siew1-2IV,ilość120-140,gł.1-2,rozst.8-10,zbior3VII-1VIII,plon.n0,7-1,2,plon.s.1,5-6,konopie:3IV-1V,40-70,3-5,10-20,3VIII-2IX,0,6-0,8,810 Przedplon.rzep.o.db.motyl.drobn,stracz,na,ziel,groch,wyka,zadow.jecz.oz,Zyto,rzep.oz,Niedop.gorcz,mak,słon,MAKbd.motyl.grubo,burak,kap.pas,zadow.matyk.drobn,zboża,nieodp.ziemn,mak,lenbd.okopow.matylk.zadow.zboża,nieodp.len,groch,rzep.j,gorcz,słonbd.okop.motylk,zadow.zboża,Makuch.rzep,sm89,b32,t9,6w10,8bez.az29,3pop7,3śruta.rzep.sm.89,2b.35,1t.2w.13,4b.az.31,4pop.7,3mak.lniany.sm.89b.33t.8,8w.9,6b.az.31,1pop.6,5mak.z.lnianki.sm.88,5b.32,8t.9,7w.11,8b.az.27,2pop.7mak.słon.sm.90,3b.35,7t.12,8w.13,5b.az.22pop.6,6

W Polsce oznaczaniem przyswajalności skł. Pokarmowych zajmują się stacje chemiczno-rolnicze. Oznaczają one fosfor i potas metodą egnera-rhiema. Zasada tej metody polega na ekstrahowaniu z gleby związków fosforu i potasu za pomocą roztworu mleczanu wapnia w HCl.2Ca(CH₃CHOHCOO)₂ +2HCl -----> CaCl₂ +Ca(CH₃CHOHCOO)₂ +2CH₃CHOHCOOHUżyty do ekstrakcji roztwór jest 0,04N wobec mleczanu wapnia i 0,02 względem kwasu solnego, a pH jego wynosi 3,6.Jest on dobrze zbuforowany zadem w stosunku do jonów H⁺ OH^- , a wiec dwóch podstawowych czynników decydujących o pH gleby, od której w dużym stopniu zależy przyswajalność zwłaszcza fosforu. Duża zawartość w tym roztworze jonów H⁺ jak i Ca²⁺ pozwala na wyparcie z kompleksu sorpcyjnego jonów K⁺. Obecność jonów Ca²⁺ powoduje koagulacje i nieznaczne rozpuszczenie związków próchniczych, dzięki czemu otrzymuje się roztwór bezbarwny ,szczególnie odpowiedni do oznaczeń kolorymetrycznych. Fosfor w przesączu oznaczamy metodą kolorymetryczną a potas metodą ICP-AES lub fotometrii płomieniowej. Uzyskane wyniki porównuje się z liczbami granicznymi i na ich podstawie ustala dawki nawozów fosforowych i potasowych. W przypadku fosforu liczby graniczne podzielono na dwie grupy: dla gleb mineralnych i organicznych oraz wyróżniono pięć przedziałów zawartości fosforu w glebie.