Jak promować szkołę

Rynek usług oświatowych  to termin słabo znany nawet wielu  nauczycielom i dyrektorom. Zmiany następują  bardzo szybko i walka  o ucznia, traktowanego jak klienta to nie odległa przyszłość, a  teraźniejszość. Rodzice z coraz większym zainteresowaniem  słuchają opinii na temat szkoły, do której będzie chodziło jego dziecko. Jest to  wybór zarówno dziecka jak i rodzica, niekoniecznie tylko w odniesieniu do szkół ponadgimnazjalnych.

Można więc przewidywać, że już wkrótce powstanie szeroki rynek usług edukacyjnych świadczonych przez szkoły. A z tym wiązać się będzie zjawisko konkurencyjności. Rodzice i ich dzieci staną się odbiorcami proponowanych przez szkołę usług edukacyjnych.. Czyli – jej klientami.

Wbrew pozorom  istnieje ogromna konkurencja, a oferty różnią się od siebie często tylko w niewielkim stopniu, dlatego ten pozyska do swojej szkoły „klientów”, kto  potrafi ich do niej przekonać.

Należy więc opanować umiejętność promowania placówki; czyli tworzenia odpowiedniego jej wizerunku w środowisku, w którym  znajdują się osoby (rodzice, uczniowie) zainteresowane szkołą. Tworzenie wizerunku szkoły nie może być rzeczą przypadkową i samoistną. Dlatego lepiej jest podjąć świadome działanie kreujące pozytywny wizerunek placówki. Tego rodzaju działania wchodzą w zakres public relations.

Public relations obejmuje wiele działań informacyjnych, wręcz propagandowych,  w celu wywierania wpływu na określone grupy społeczne. Placówka oświatowa  pragnie  w ten sposób sama kreować swój wizerunek i  tworzyć pozytywna opinie o swojej działalności. Jest to współcześnie bardzo ważne zadanie, bo stopniowo i u nas zaczyna się tworzyć rynek usług edukacyjnych, wynikający z konkurencyjności placówek oświatowych.

Szkoła oddziałuje na środowisko, a jednocześnie odbiera i reaguje na sygnały wychodzące ze środowiska public relations to forma komunikacji wielokierunkowej. Nie wystarczy jednak przekonać potencjalnych uczniów i ich rodziców do swojej placówki, ale trzeba badać ich opinie, zbierać i analizować wyrażane uwagi, i w miarę możliwości uwzględniać je.

Aby stworzyć wizerunek szkoły należy dobrze poznać wszystkie zalety i wady naszej szkoły jej mocne i słabe strony. Musimy dokonać analizy SWOT. Analiza ta polega właśnie na określeniu w odniesieniu do kierowanej przez nas placówki

•        Mocnych (Strenghts) i słabych (Weakneses) stron;

•        Szans (Opportunities) i zagrożeń (Threats) wynikających z zewnątrz.

W literaturze fachowej funkcjonuje pojęcie „magicznego trójkąta public relations”, który tworzą trzy elementy:

•        usługa (produkt),

•        przedsiębiorstwo (które je proponuje),

•        szef firmy.

Przenosząc  to na sytuacje w oświacie wierzchołki „magicznego trójkąta public relations” tworzą:

•        jakość oferowanej przez szkole usługi dydaktyczno – wychowawczej,

•        opinia o szkole,

•        wizerunek jej dyrektora.

Analizując i wdrażając  te czynniki należy rozumieć, co to są usługi edukacyjne i od czego zależy ich jakość, wiedzieć w jaki sposób promować szkołę w lokalnym środowisku, umieć tworzyć pożądany wizerunek dyrektora placówki edukacyjnej.

Usługa edukacyjna realizowana przez szkołę polega na szeroko rozumianym kształceniu (obejmującym zintegrowaną działalność poznawczą i wychowawczą), stymulującym rozwój każdego dziecka adekwatnie do jego możliwości. Tego rodzaju działalność prowadzona jest w szkole w różnych formach organizacyjnych- zarówno lekcyjnych, jak i pozalekcyjnych, a także pozaszkolnych (wycieczki). Wynika z tego, że poziom usługi edukacyjnej zależy od tego, w jakim stopniu przyczynia się ona do rozwoju dziecka; im lepsze są w danej szkoły warunki do tego, aby uczeń mógł wielostronnie rozwijać swoja osobowość (zarówno w części instrumentalnej, jak i kierunkowej)- tym wyższy poziom oferowanej przez szkołę usługi edukacyjnej.

Wysoki poziom usług edukacyjnych jest podstawowym warunkiem pozytywnego wizerunku szkoły. Nie wystarczy jednak robić coś dobrze- otoczenie musi o tym wiedzieć, należy więc promować szkołę. Dyrektor powinien zatem być także menedżerem.