Ciało modzelowate
Ciało modzelowate, spoidło wielkie mózgu – część mózgowia, najsilniej rozwinięte spoidło mózgu. Jest to pasmo istoty białej łączące dwie półkule mózgu. Położone jest na dnie szczeliny podłużnej mózgu.
Budowa
Ciało modzelowate jest największym spoidłem mózgu, jego długość wynosi 7-10 cm. Na przekroju strzałkowym ma kształt podkowiasty. W jego obrębie wyróżnia się następujące części:
pień ciała modzelowatego - część środkowa spoidła;
płat - zgrubiała część tylna, przechodząca proksymalnie w pień;
kolano - miejsce zagięcia pnia ciała modzelowatego ku dołowi w części bliższej spoidła;
dziób - najbardziej proksymalna część tej struktury mózgu;
blaszka dziobowa - kończy dziób ciała modzelowatego.
Górna, wypukła powierzchnia ciała modzelowatego pokryta jest cienką warstwą istoty szarej, zwaną nawleczką szarą . Pod nią biegną parzyste prążki podłużne, przyśrodkowe i boczne. Poniżej ciała modzelowatego leży sklepienie ; idąc od dołu, tkanka naczyniówkowa komory trzeciej, sklepienie i ciało modzelowate tworzą tzw. potrójny sufit komory trzeciej. Włókna komisuralne ciała modzelowatego biegną na boki powyżej komór bocznych mózgu, tworząc promienistość ciała modzelowatego ; włókna przednie kierują się do przodu jako tzw. kleszcze mniejsze ,włókna części potylicznej promienistości ciała modzelowatego nazywane są kleszczami większymi .Od obecności i przebiegu ciała modzelowatego w dużym stopniu zależy przebieg bruzd i zakrętów na przyśrodkowej powierzchni półkul mózgu.
Funkcja
Przekazuje informacje pomiędzy prawą półkulą i lewą półkulą mózgu.
Ciało modzelowate oddziela prawą półkulę mózgową od lewej i przekazuje informacje z jednej strony na drugą.
W następstwie budowy mózgu składającego się z dwóch półkul mózgowych posiadających homologiczne struktury, a także funkcjonowania w nich ośrodków ruchowych, wzrokowych i somatyczno-sensorycznych przetwarzających bodźce z przeciwległej niż półkula strony ciała, w celu integracji pracy mózgu wytworzone zostały połączenia pomiędzy półkulami.
W miejscu zrośnięcia się opon miękkich pokrywających korę nową w przyśrodkowej części półkul zlokalizowana jest gęsta wiązka aksonów przebiegająca z istoty białej jednej półkuli do drugiej.
Poza spoidłem wielkim półkule łączą się również za pomocą spoidła przedniego i tylnego, znacznie starszych filogenetycznie, o mniejszym znaczeniu.