Porwanie zakresu kompetencji rady Europejskiej i komisji Europejskiej

Rada Europejska

Rada Europejska wskazuje Unii Europejskiej ogólny kierunek działań politycznych i wytycza jej ogólne priorytety. Wraz z wejściem w życie traktatu z Lizbony 1 grudnia 2009 r. zyskała status instytucji. Jej przewodniczącym został Herman Van Rompuy. W skład Rady Europejskiej wchodzą szefowie państw lub rządów państw członkowskich, a także jej przewodniczący oraz przewodniczący Komisji. Rada Europejska zwykle podejmuje decyzje w drodze konsensusu. W niektórych przypadkach podejmuje decyzje jednogłośnie lub kwalifikowaną większością głosów, zależnie od tego, co w danej sprawie mówi traktat.

Kompetencje

· Stanowi płaszczyznę wymiany poglądów, dyskusji oraz osiągania porozumienia na najwyższym szczeblu politycznym
· Wytycza kierunki działań Unii
· Uczestniczy w procesie decyzyjnym, szczególnie w przypadkach rozstrzygania kwestii przekazywanych jej przez Radę Unii
· Jest w stanie podejmować decyzje polityczne, gdy nie jest to możliwe przez Radę Unii
· Podejmuje podstawowe decyzje polityczne w sprawie procesu pogłębiania i stabilizowania procesu integracyjnego
· Określa kryteria członkostwa dla państw kandydujących
· Współpracuje z Komitetem Politycznym przy opracowaniu zasad i ogólnych kierunków wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
· W dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w pracach pomaga jej Komitet Koordynacyjny
· Rad i pomocy w przedmiotowych sprawach udziela jej Komitet Polityczny, składający się z dyrektorów politycznych delegowanych przez państwa członkowskie.
Działanie Rady Europejskiej nie podlega kontroli Trybunału Sprawiedliwości. Nie ma on własnej siedziby, posiedzenia odbywają się w stolicy lub jednym z miast państwa, które aktualnie przewodniczy Unii.

Komisja Europejska

Komisja Europejska jest jedną z głównych instytucji Unii Europejskiej. Jej zadaniem jest reprezentowanie i ochrona interesów całej Unii. Komisja przygotowuje wnioski dotyczące nowych aktów prawa europejskiego. Zarządza bieżącymi sprawami związanymi z wdrażaniem polityki UE w poszczególnych obszarach i wydatkami z funduszy UE

Komisja Europejska jest jednym z głównych organów UE. Komisja Europejska pełni trzy podstawowe funkcje:
· posiada inicjatywę ustawodawczą,
· jest "strażnikiem traktatów" (funkcja kontrolna wobec pozostałych organów administracji wspólnotowej),
· jest głównym organem wykonawczym Wspólnot.

Podstawową kompetencją Komisji Europejskiej jest prawo inicjatywy legislacyjnej. Innymi słowy, Komisja jest odpowiedzialna za opracowywanie propozycji nowych przepisów wspólnotowych, a następnie przedstawianie ich Parlamentowi i Radzie. Celem tego typu wniosków musi być ochrona interesów Unii i jej obywateli, a nie pojedynczych krajów lub sektorów gospodarki. Komisja proponuje podjęcie działania na szczeblu UE tylko wtedy, gdy uzna, że dany problem nie może zostać skuteczniej rozwiązany w drodze podjęcia działań na szczeblu krajowym, regionalnym lub lokalnym. Ta zasada podejmowania działań na możliwie najniższym szczeblu zwana jest zasadą subsydiarności.

O przedłożenie wnio­sku o wydanie aktu prawnego mogą się zwrócić do Komisji także obywatele Unii w liczbie nie mniejszej niż milion, mający oby­watelstwo znacznej liczby państw członkowskich.

Komisja sporządza roczny plan prac legislacyj­nych Unii określający akty prawne, które mają zostać wydane. W nielicznych dziedzinach (np. w zakresie obowiązywania reguł konkurencji w odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych, przedsiębiorstw świadczących usługi w ogólnym interesie gospodarczym lub mających charak­ter monopolu skarbowego) Komisja ma również samodzielne kompetencje prawodawcze.
Komisja może także bezpośrednio stosować prawo unijne (co zasadniczo jest kompetencją i obowiązkiem państw członkowskich), wydając decyzje w zakre­sie prawa konkurencji. Oprócz tego Komisja, na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w akcie ustawodawczym, może przyjmować akty delegowane, a w przypadku gdy konieczne jest zapewnienie jednolitego wykonywania aktów praw­nie wiążących, także akty wykonawcze.

Komisja działa jako "strażniczka traktatów". Oznacza to, że Komisja wraz z Trybunałem Sprawiedliwości jest odpowiedzialna za zapewnienie właściwego stosowania przepisów prawa UE we wszystkich państwach członkowskich. Jeśli Komisja stwierdzi, że jedno z państw UE nie stosuje prawa wspólnotowego i w związku z tym nie wypełnia swoich zobowiązań prawnych, podejmuje ona działania w celu usunięcia takiego naruszenia. Najpierw inicjuje procedurę prawną zwaną procedurą w sprawie naruszenia zobowiązań. Polega ona na przesłaniu rządowi oficjalnego pisma, w którym Komisja wyjaśnia, dlaczego uważa, iż dany kraj narusza prawo UE, a także określa ostateczny termin udzielenia Komisji szczegółowej odpowiedzi. Jeśli naruszenia prawa nie uda się usunąć w wyniku zastosowania tej procedury, Komisja ma obowiązek wnieść daną sprawę do Trybunału Sprawiedliwości, który jest uprawniony do wymierzania kar. Orzeczenia Trybunału są wiążące dla państw członkowskich i instytucji UE.

Będąc organem wykonawczym Unii Europejskiej, Komisja jest odpowiedzialna za zarządzanie i realizację budżetu Unii, kierunków jej polityki oraz programów przyjętych przez Parlament i Radę. Komisja przygotowuje wstępny projekt budżetu, a po uchwaleniu ostatecznej wersji budżetu przez Radę Unii Europejskiej i Parlament realizuje ten budżet we współpracy z państwami członkowskimi. Abso­lutorium z wykonania budżetu udziela Komisji Par­lament Europejski, na zalecenie Rady.

Choć większość faktycznej pracy, jak również realizacja wydatków, jest wykonywana przez władze krajowe i lokalne, Komisja jest odpowiedzialna za nadzór. Jednym z przykładów polityki aktywnie prowadzonej przez Komisję jest polityka konkurencji. Komisja monitoruje działania karteli i koncentracje przedsiębiorstw oraz upewnia się, że państwa UE nie dotują swoich sektorów gospodarki w taki sposób, który naruszałby konkurencję.