Oczyszczenie

Podczas chrztu dziecku daje się białą szatę. Jaką posiada wymowę ten gest?

Sakramentalny znak chrztu stanowi obmycie wodą z jednoczesnym wezwaniem Boga w Trójcy jedynego. Woda, która jest zarówno symbolem oczyszczenia, jak i symbolem życia, wyraża podwójny owoc chrztu: oczyszczenie od grzechu i dar życia nowego. Chrzest obmywa nas i oczyszcza z grzechu (por. ! Kor 6, 11), wyzwala z będącego powszechnym losem fatalnego uwikłania w jego moc. Uwalnia od grzechu pierworodnego i od wszystkich popełnionych uprzednio osobistych grzechów. W ujęciu pozytywnym: chrzest jest powtórnym narodzeniem, narodzeniem do nowego życia (por. J 3, 3-5; Tt 3, 5). Daje usprawiedliwienie i uświęcenie (por. 1 Kor 6, 11). Darzy tym darem, którym jest Duch Święty (por. Dz 2, 38), i darem łaski uświęcającej. Czyni nas dziećmi Bożymi.

Aby wskazać na to działanie chrztu, osoby ochrzczone (dorosłe) w okresie wczesnego chrześcijaństwa od momentu chrztu nosiły białą szatę, którą zdejmowano dopiero po ośmiu dniach. Z tego powodu jeszcze do dziś niedzielę po Wielkanocy nazywa się „niedzielą białą”. Znaczy to „niedziela zdjęcia szat”, ponieważ daje się ochrzczonemu dziecku białą sukienkę na znak oczyszczenia, „obmycia” z odziedziczonej winy i narodzenia do nowego życia.

Ponieważ chrzest daje światło wiary. Pismo Święte określa go także jako oświecenie (por Hbr 6, 4). Podczas chrztu sprawowanego w sposób uroczysty ochrzczonemu wręcza się płonącą świecę — symbol światła Chrystusa.