1. Zlewki

Zlewki różnią się między sobą przede wszystkim pojemnością i wysokością. Wyróżniamy zlewki o pojemności 50ml, 100ml, 250ml, 1000ml. Większość zlewek jest z wylewem o wąskich podstawach. Zlewki w laboratorium są wykorzystywane do odmierzania płynnych substancji, w nich mogą zachodzić reakcje. Mogą także służyć do krótkotrwałego przechowywania substancji.

2. Krystalizatory

Krystalizatory w wyglądzie przypominają zlewki. W odróżnieniu jednak od nich charakteryzują się szeroka podstawa. Są niskie najczęściej z wylewem. Są wykorzystywane do krystalizacji.

3. Bagietki szklane

Bagietki szklane to szklane pręciki, które są wykorzystywane do mieszania substancji. Zastosowanie pręcików w obecnych czasach jest coraz mniejsze, gdyż częściej stosowane w tym celu są mieszadła mechaniczne. Bagietki są także stosowane do zlewania cieczy. Oprócz mieszania służą np. do zlewania cieczy bagietce, aby jej nie rozlewać.

4. Cylinder miarowy

Cylindry miarowe to naczynia wysokie i wąskie. Muszą odznaczać się dużą dokładnością. Większość cylindrów zakończona jest wylewem. Cylindry, które nie są zakończone wylewem mają bez korek ze szklanym szlifem. Cylindry miarowe są stosowanie głównie do odmierzania płynnych substancji. W laboratorium mamy do czynienia z cylindrami na 10ml, 25ml, 50ml, 100ml, 500ml. W ogóle możemy wyróżnić wiele typów cylindrów, różniących się wysokością, wysokości.

5. Kolba

Kolby to naczynia, które mogą przyjmować bardzo różnorodne kształty. Różnią się pomiędzy sobą także pojemnością. Najczęściej stosowane są: 

a. kolby stożkowe

Kolby w kształcie stożka służą do przeprowadzania reakcji. Ze względu da płaskie dno możemy je swobodnie kłaść na twardej, płaskiej powierzchni. Wyróżniamy kolbo stożkowe ze szlifem i bez.

b. kolby kuliste okrągłodenne z jedną lub z kilkoma szyjkami

Kolby kuliste okrągłodenne mają kształt kuli. W takich kolbach przeprowadzamy największą ilość reakcji. Są stosowane przy procesie destylacji, reakcji nitrowania, zobojętniania. Bardziej praktyczne w użyciu są kolby kuliste z płaskim dnem. Po postawieniu na płaskiej powierzchni nie wywracają się. Wyróżniamy kolby kuliste z jedną lub z wieloma szyjkami. Dobór odpowiedniej kolby uzależniony jest od procesu który chcemy w niej przeprowadzić. W procesie nitrowania najwygodniejsza jest kolba kulista z trzema szyjkami. W poszczególnych szyjkach umieszczamy termometr, chłodnice zwrotną, wkraplacz. Możemy zastosować także nasadki, które zwiększają ilość szyjek w kolbie.

c. kolby miarowe

Kolby miarowe są wykorzystywane do sporządzania roztworów o ściśle określonym stężeniu. Roztwory mogą także być przechowywane w nich na jakiś czas. Kolby miarowe są kuliste, z długą szyjką i płaskim dnem.

d. kolby ssawkowe

Kolby ssawkowe (próżniowe) są stosowane do przeprowadzania reakcji w próżni. inaczej nazywane kolbami próżniowymi. Wyglądem przypominają kolby stożkowe bez szlifu. Posiadają boczny wylot do którego przyłączana jest rurka.

6. Lejek

Lejki są zbudowane z prostej szyjki, która się rozszerza ku górze tworząc pojemniczek. Lejki mogą być zbudowane z różnorodnego tworzywa. Są lejki zbudowane ze szkła, porcelany, plastyku. Długa szyjka jest ścięta na dole, aby spadająca ciecz spływała po ściankach naczynia. Możemy wyróżnić lejki: proste, Buchnera (sitowe), analityczne, ze spiekanym dnem.

7. Szkiełko zegarkowe

Szkiełka zegarkowe są wykorzystywane w laboratorium do umieszczania na ich powierzchni substancji. Są wykorzystywane także do przykrywania naczyń laboratoryjnych (zlewki, krystalizatory). Szkiełka zegarkowe są owalne i zagłębione.

8. Chłodnica

Chłodnice wykorzystywane w laboratorium pełnia bardzo ważne role. Głównych ich zadaniem jest zaniechanie utraty substancji. Powodują zamianę substancji ze stanu gazowego w stan ciekły. Chłodnica zbudowana jest z prostej, kulkowej lub spiralnej rury w której płynie substancja przeznaczona do skroplenia. Rura otulona jest płaszczem w którym płynie ciecz chłodząca (najczęściej zimna woda). Najbardziej popularne są chłodnice z dwoma szlifami. Wyróżniamy następujące rodzaje chłodnic:

- chłodnica kulowa (Allihna);

- chłodnica powietrzna;

- chłodnica intensywna;

- chłodnica spiralna

- chłodnica Dimrotha

- chłodnica Liebiga;

- chłodnica destylacyjna.

9. Wkraplacz

Wkraplacze w pracowniach laboratoryjnych są wykorzystywane do powolnego wkraplania substancji ciekłych. Proces wkraplania polega na delikatnym odkręcaniu kranika znajdującego się w dolnej części wkraplacza. Wkraplacz składa się z korka, pojemnika na ciecz i długiej prostej rurki z kranikiem. Czasami są stosowane wkraplacze próżniowe, w których występuję rurka wyrównująca ciśnienie.

10. Rozdzielacz

Rozdzielacze stosujemy w laboratorium gdy chcemy rozdzielić przynajmniej dwie ciecze różniące się gęstością. Przy zakręconym dolnym kraniku wlewamy ciecz przez górny otwór. Po rozdzieleniu się cieczy, dolna warstwę oddzielamy od górnej poprzez odkręcenie dolnego kranika.

11. Pipeta

Pipety są wykorzystywane przez chemików do odmierzania dokładnych ilości substancji ciekłych (rzędu 1ml). Na każdej pipecie jest miarka, za pomocą której określamy ilość wkraplanej substancji. Pipetę tworzy długa szklana rurka, która na dole się przewęża. Sposób postępowania z pipetą jest następujący: po nabraniu do pipety cieczy (za pomocą ust lub "gruszki") górny koniec pipety musi być zatkany. Ciecz w pipecie nie wpływa. Później delikatnie popuszczanie palca powoduje powolne wkraplanie cieczy z pipety.

12. Butelka szklana

Butelki szklane są stosowane w laboratoriach chemicznych do przechowywania substancji ciekłych lub stałych. W większości butelki są zakończone szlifem do których jest dopasowany korek. Szyjka z szlifem może być szeroka (w takich butelkach przechowywane są substancje stałe) lub wąska (w takich butelkach przechowywane są substancje ciekłe).

13. Sitko

Sitka w laboratorium są wykorzystywane do rozdzielania niewielkich ziaren substancji charakteryzujące się różną wielkością.

14. Parowniczka

Parowniczki są odporne na bardzo wysoka temperaturę. Materiałem odpowiednim z którego można zrobić parowniczkę jest porcelana. Parowniczki w pracowniach laboratoryjnych są wykorzystywane do odparowywania cieczy i sublimacje substancji stałych. Parowniczki wykazują zróżnicowanie pod względem budowy.

15. Moździerz

Moździerz składa się z pistla i miseczki. Jest wykorzystywana w laboratorium do rozdrabniania substancji chemicznych. Do rozdrabniania służy pistel. Moździerze najczęściej są wykonywane z porcelany lub miedzi.

16. Termometr laboratoryjny

Termometry laboratoryjne służą do mierzenia temperatury substancji chemicznych stosowanych w laboratorium. Zakres pomiarowy temperatur jest bardzo różny. Nawet od -30 do 400 C. Każdy termometr wypełnia rtęć.

17. Nasadka soxhleta

Nasadka soxhleta wchodzi w skład aparatu soxhleta. Aparat ten jest wykorzystywany do ekstrahowania substancji z organizmów roślinnych. Oprócz nasadki w skład aparatu soxhleta wchodzą: kolba, chłodnica zwrotna. Do kolby wlewamy rozpuszczalnik, w nasadce soxhleta jest bibuła filtracyjna i substancja ekstrahowana. Kolbe zawierającą rozpuszczalnik podgrzewamy, rozpuszczalnik skrapla się i po nasadce soxhleta i substancje ekstrahowaną wraca do kolby.

18. Areometr

Areometr służy do pomiarów gęstości substancji ciekłych. Pod względem wyglądu przypomina trochę termometr.

19. Nasadka azeotropowa

Nasadki azeotropowe są wykorzystywane do odprowadzania produktów zachodzących reakcji. Są używane nasadki azeotropowe posiadające kranik i nasadki azeotropowe bez kranika. Nasadka połączona jest z kolbą i chłodnicą zwrotną.

20. Nasadka destylacyjna

Nasadki destylacyjne są wykorzystywane w procesie destylacji. Łączą ze sobą: kolbę, termometr, chłodnicę. Wyróżniamy nasadki destylacyjne zwykłe i nasadki destylacyjne Claisena.

21. Szalka Petriego

Szalki Petriego maja kilka zastosowań. Możemy na nich ważyć substancje, mieszać, przykrywać inne naczynia szklane (np. zlewki).

22. Kranik

Kraniki są nakładane na szlif. Są wykorzystywane w pracowniach laboratoryjnych do przepuszczania substancji ciekłych.

Szkło laboratoryjne – szlachetny gatunek szkła wysokiej klasy, odznaczający się dużą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na nagłe zmiany temperatur oraz dużą odpornością na działanie odczynników chemicznych. Do produkcji szkła laboratoryjnego dodaje się tlenków baru, cynku, glinu, boru, magnezu. Szkło laboratoryjne stosowane jest do produkcji aparatury chemicznej i szklanego sprzętu laboratoryjnego. W zależności od dodanych składników i związanych z tym właściwościami, szkło laboratoryjne dzieli się na:

- szkło sodowe – łatwo topliwe, miękkie, stosowane do wyrobu szyb i pomocniczego sprzętu laboratoryjnego

- szkło potasowe – trudniej topliwe, twarde

- szkło jenajskie – odporne na działanie wody, kwasów, zasad oraz wytrzymałe na zmianę temperatury i wysoką temperaturę

- szkło pyreksowe – bardzo wytrzymałe na działanie czynników mechanicznych oraz na zmiany temperatury

- szkło duranowe – odporne na działanie wody, wytrzymałe na wysoką temperaturę, mniej odporne na działanie kwasów i zasad

- szkło supremax – bardzo wytrzymałe termicznie, o temperaturze mięknienia około 800 °C

- szkło kwarcowe - otrzymywane jest przez stopienie kryształów kwarcu w temp. ok.