Otoczenie Polityczne i Prawne
System Prawny, przedsiębiorstwo funkcjonuje w systemie szeregu uregulowań na temat ubezpieczeń, z których główna część została zatwierdzona w poprzedniej dekadzie z brakiem perspektyw na zmianę tej sytuacji, do głównych ustaw na ten temat należą:
Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;
Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych;
Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym;
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny;
Księga Trzecia, Tytuł XXVII Umowa ubezpieczenia, art. 805- 834;
Ustawa z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski;
art. 79 par. 1 pkt. 1, art. 94 par. 2, art. 157 par. 2, art. 182, Tytuł VIII Ubezpieczenie morskie art. 292-338;
Ponadto w sferze stricte prawnej konsumenci są dodatkowo chronieniu poprzez wyszczególnione do tego celu urzędy jak:
Urząd Ochrony Konsumenta;
Urząd Przeciwdziałania Praktykom Monopolistycznym
Głównymi instytucjami ubezpieczeniowymi w Polsce wpływającym :
Komisja Nadzoru Finansowego
Polska Izba Ubezpieczeń
Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych
Polska Izba Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych
Rzecznik Ubezpieczonych
Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych
Polska Izba Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych
Otoczenie polityczne i związane z nim otoczenie regulacyjno – prawne obszaru działań, objętego niniejszym studium strategicznym jest w naszym kraju trudno przewidywalne, jednak dotychczasowe doświadczenia pozwalają na przyjęcie założenia, że potencjalne zmiany w tych obszarach nie wpłyną znacząco negatywnie na strukturę systemu oświaty, także rozpatrywanej w skali lokalnej.
Otoczenie międzynarodowe
W porównaniach międzynarodowych polski rynek ubezpieczeniowy, mimo dynamicznego rozwoju w latach '90, wypada niekorzystnie na tle wskaźników statystycznych krajów wysoko rozwiniętych. W Polsce udział składki ubezpieczeniowej brutto w PKB za okres 2007-2012 wzrósł z 1,84 do 2,28%. Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń prognozuje wzrost tego miernika do 2,64% PKB w 2013 r. Mimo wzrostu rynku ubezpieczeniowego jesteśmy daleko w tyle za krajami rozwiniętymi, bowiem w 2007 r. udział składki w PKB w krajach Unii Europejskiej średnio kształtował się na poziomie 6,85%, a w krajach OECD 8,18% PKB, w Polsce w tym okresie wynosił 1,96% PKB3.
Wielkość składki na jednego mieszkańca jest w Polsce wielokrotnie niższa niż w krajach Unii Europejskiej. Przeciętny mieszkaniec UE w 2006 r. wydawał na składkę ubezpieczeniową 1 357 USD, obywatel krajów członkowskich OECD 1 709 USD, a z 14 krajów Europy Środko-Wschodniej przeciętnie około 32 USD. Na statystycznego Polaka przypadało 44 USD, w tym 14 USD na ubezpieczenia na życie i 30 USD na pozostałe ubezpieczenia. (szczegółowe dane przedstawia tabela 2.1). W 2006 r. wydatki na ubezpieczenia w Polsce na 1 obywatela kształtowały się na poziomie 74 USD. Według optymistycznej prognozy do 2013 r. wartość składki na jednego mieszkańca w Polsce osiągnie wysokość 190 USD.
Odmiennie niż w krajach Unii Europejskiej kształtują się w Polsce proporcje między ubezpieczeniami na życie a pozostałymi majątkowymi i osobowymi. W 2004 r. na rynku europejskim 49% stanowiły ubezpieczenia life i 51% non-life, a na polskim 25% life i 71% non-life, licząc składką przypisaną brutto. W Polsce zarówno w 2006 roku jak i w bieżącym nie zmieniła się struktura przypisu składki sektora ubezpieczeń, gdzie jest wyraźna przewaga na rzecz działu II - ubezpieczeń majątkowych i osobowych. W I półroczu 2007 r. w strukturze składki zebranej 34,2% stanowiły ubezpieczenia w dziale I (życiowe), a 66,5% w dziale II (ubezpieczeń majątkowych i osobowych). Niekorzystnie w stosunku do europejskiego rynku ubezpieczeń kształtują się w Polsce proporcje podziału na ubezpieczenia obowiązkowe i dobrowolne w dziale II. W 2004 r. na rynku europejskim 20% stanowiły ubezpieczenia obowiązkowe, majątkowe i osobowe.