Immunoglobuliny cz. II

I. Konwersja przeciwciał

Różnorodność przeciwciał, zdolnych wiązać ponad 1MLN różnych antygenów wynika z:
a) budowy łańcucha przez różne geny oraz przez rearanżację tych genów
   
   Łańcuch ciężki kodują 4 różne geny: Vh dla regionu zmiennego, D dla nadzmiennego, J dla łączącego, Ch dla stałego

   Łańcuch lekki kodują 3 geny: Vl dla zmiennego, J dla łączącego i Cl dla stałego

b) kombinacji połączenia się różnych łanc. L i H

c) mutacji genów kodujący łańcuchy\

    Przypadkowe przyłączanie i odłączanie nukleotydów do poszczególnych genów

II. Hipergammaglobulinemia i hipogammaglobulinemia

Hipergammaglobulinemię powoduje np. szpiczak mnogi ( klonalny rozrost kom. plazmatycznych)
dochodzi do znacznego wzrostu przeciwciał danej klasy. w tym przypadku IgG.

Hipogammaglobulinemia

Fizjologiczna u niemowląt
Niemowlak rozpoczyna produkcja właściwych IgG do 36msc życia. Dotąd otrzymuje IgG od matki ( jedyne, które przenika przez łożysko)

III.  Hiperglobulinemia

a)  monoklonalna

stosowana np. w terapii

przeciwciała monoklonalne tj. skierowane przeciwko danemu antygenowi (monospecyficzność) otrzymac można łącząc limfocyta B, któremu wczeniej podano odpowiedni antygen z kom nowotworową. Powstają tzw. hybrydomy, które wytwarzają wiele monospecyficznych przeciwciał.


b)  poliklonalna

organizm wytwarza przeciwciala skier. przeciw różnym antygenom. Sytuacja taka ma miejsce po podanu różnych antygenów.