Doświadczenie Davissona Germera, siatka odbiciowa dyfrakcja Lauego i Bragga(1927)
(Strumień elektronów padających na monokryształ niklu). W 1912 stwierdzono dyfrakcje promieniowania rentgenowskiego (10-10-10-12m) (rys) dsinα = mλ  m = ±1, ±2, ..Aby stwierdzić promieniowanie dyfrakcji rentgena stosuje się siatki odbiciowe, siatki te stanowią płaszczyzny monokryształowe A=10-10m, λ=10-10, Θ- kąt poślizgu- kąt pomiędzy wiązką padającą na płaszczyzne sieciową. $\Delta_{12} = AB + BC + 2AB\left| \ \frac{\text{AB}}{d} = sin\Theta \right|\Delta_{12} = 2ABsin\Theta\left| \ \Delta_{12} = m\lambda\ \ m = 1,2,3.. \right|2dsin\Theta = m\lambda - wzmocnienia\ w\ swietle\ odbitym.$
Doświadczenie powtórzyli rzucając na monokryształ nikli wiązke elek. (rys) dNi=2,15*10-10 $\Theta = 90 - \frac{\alpha}{2}\left| \ 2dsin\Theta = m\lambda \right|2dsin\left( 90 - \frac{\alpha}{2} \right) = \lambda;m = 1\left| \ 2dcos\frac{\alpha}{2} = \lambda = 165*10^{- 10} \right|\lambda = \frac{h}{p} = \frac{h}{\sqrt{2meEkin}}|\ \lambda_{\text{de\ broi}} = 1,67*10^{- 10}$. Strumień elektronów można traktować jako fale: 1956 dla elektronów uzyskano obrazy dyfrakcyjne i meterfenencyjne do ugięć światła typu Fresnela i interferencji Yunga, 1929 eser von Isstern wykazali że atomy helu i cząsteczki wodoru ulegaja dyfrakcji z teorią de Brogliech, Po wojnie stwierdzono dyfrakcje strumienia wolnych neutronów na kryształ.