PŁAZIŃCE - ROBAKI PŁASKIE
Cechy płazińców:
Trójwarstwowe (najbardziej pierwotne);
Ciało wydłużone, dwubocznie symetryczne, grzbietowo-brzusznie spłaszczone;
Ciało pokryte worem powłokowo-mięśniowym;
Jama ciała wypełniona parenchymą;
Przewód pokarmowy ślepy;
Formy obojnacze;
Brak układu oddechowego i krwionośnego;
Za pomocą rzęsek pływają tylko formy drobne, u większych funkcje tą przejmuje umięśnienie, u pasożytów zanik nabłonka migawkowego... (nie wiem do czego to podczepić, więc jest tu)
Wirkokształtne
Głównie wolnożyjące, formy słodkowodne i morskie;
Tył ciała zwężony;
Obecność wyrostków (papilae) ułatwiających przyczepianie się do podłoża;
Obecność organów zmysłowych - oczy, włoski czuciowe, receptory chemiczne (... rzęskowe);
Liczba znanych gatunków - 1,6 tys;
Do kilku mm;
Kształt ciała listkowaty, przód szerszy;
Wór powłokowo-mięśniowy:
Nabłonek rzęskowy – po stronie brzusznej (jednowarstwowy);
Komórki gruczołowe – produkujące śluz;
Komórki zmysłów;
Komórki rabditowe – funkcje obronne i obezwładniające;
Błona podstawna;
2 warstwy mięśni (okrężne i wzdłużne);
Motylica wątrobowa
Posiada kolce;
Nabłonek pogłębiony (cytony zapadnięte w głąb jamy ciała);
Larwy mocno orzęsione;
Forma dojrzała pasożytuje w przewodach żółciowych wątroby roślinożerców;
Rola tegumentu:
Pokryty glikokaliksem ;
Udział w oddychaniu – dużo mitochondriów;
Pobieranie pokarmu (funkcja uzupełniająca u przywr lub zastępująca układ pokarmowy u tasiemców);
Cechy charakterystyczne przywr:
2 przyssawki: gębowa i brzuszna;
Ciało listkowate, spłaszczone, ok 0,5 do 10 cm długości;
Otwór gębowy wewnątrz przyssawki gębowej z przodu ciała;
Przewód pokarmowy ze ślepo zakończonym jelitem;
Układ rozrodczy obojnaczy:
Część męska:
Rozwidlone parzyste jądra;
Drogi wyprowadzające;
Nasieniowód;
Zatoka płciowa z torebką prąciową;
Część żeńska:
1 rozwidlony jajnik;
1 jajowód rozwidla się w ootypl
Macica w zatoce płciowej;
Gruczoły żółtnikowe – odżywianie;
Układ pokarmowy:
Otwór gębowy;
Gardziel;
Przełyk;
2 pnie jelitowe z rozgałęzieniami;
Typy narządów czepnych:
Kolce i haki;
Bruzdy czepne;
Przyssawki gębowe i brzuszne;
Tasiemce:
Pasożyty wewnętrzne;
Długie ciało członowane:
Główka;
Szyjka;
Łańcuch;
Narządy czepne;
Brak układu wydalniczego;
Soliter - tasiemiec uzbrojony:
Obupłciowy;
W każdym członie z osobna rozwijają się narządy rozrodcze męskie i żeńskie;
Narządy męskie rozwijają się szybciej (zapobiega to samozapłodnieniu);
Złożony rozwój;
Tasiemiec nieuzbrojony:
Tasiemiec człowieka i bydła;
W członach macicznych silnie rozgałęziona macica, nawet do 52 odgałęzień;
Tegument - naskórek syncytialny u niektórych bezkręgowców lub ogólna nazwa powłoki ciała u bezkręgowców.
Komórki rhabditowe – gruczołowe komórki ciała wirków zawierające Rabity
Nicienie
2bocznie symetryczne, cylindryczne, wydłużone, nieczłonowane ciało, przód zaokrąglony, tył zwężony
Pierwotna jama ciała – pseudocel/schizocel wypełniona płynem o ciśnieniu wyższym niżte panujące na zewnątrz – szkielet hydrostatyczny
Obecność wora powłokowo-mięśniowego (tylko mięśnie wzdłużne – 1 warstwa)
Oskórek złożony z kolegaeno i keratyno podobnych białek
Układ pokarmowy zakończony odbytem
Brak układu krwionośnego i oddechowego
Organizmy rozdzielnopłciowe z zaznaczonym dymorfizmem płciowym, u samców kloaka
Rozwój prosty – jajo, 4 stadia larwalne (linienie) i postać dorosła
Eutelia – występowanie stałej liczny komórek somatycznych w organizmie. Liczba komórek eutelitycznych ustala się już w rozwoju
Ascaris suis (glista świńska)
Samce 15-25cm, tylny odcinek ciała zawinięty
Samica 30-35cm, samice zapłodnione posiadają przewężenie
Budowa wora powłokowo-mięśniowego
Oskórek z kolagenowo- i keratyno podobnych białek (stawonogi chityna)
Grubość oskórka i jego struktura zależna od trybu życia
Hipoderma – może być komórkowa lub syncytialna. Jej rola to:
Wytwarza oskórek
Kumuluje lipidy i węglowodany jako materiały energetyczne
Utrzymuje panujące we wnętrzu ciała nicienia nadciśnienie
Pozytywna i negatywna rola nicieni w ekosystemach
Nicienie owadobójcze jako biologiczny czynnik redukcji owadów – szkodników
Wysoka skuteczność owadobójcza
Zdolność aktywnego odszukiwania i infekowania owada
Wytwarzanie forma inwazyjnych (larwy L3 jedyne stadium żyjące poza organizmem owada)
Wysoki potencjał reprodukcyjny
Mechanizm porażania:
Larwa inwazyjna posiada wyspecjalizowany system chemoreptorów reagujących na emitowane przez owada substancje chemiczne
Sygnały wysyłane przez uszkodzone przez szkodnika korzenie
Główne wrota penetracji nicieni:
Aktywna penetracja larw inwazyjnych do jelita przez naturalne otwory – odbyt, otwór gębowy
Kilka godzin po wniknięciu larwy linieją i przechodzą w stadium pasożytnicze, wędrują do hemocelu owada i tam powtórnie linieją
Ścisły mutualistyczny związek bakterii z nicieniami (nicienie przenoszą bakterie, które są zwracane przez nie – bakterie- patogen; to one powodują śmierć owada)
Po śmierci owada następuje rozwój I generacji nicieni, tzw generacji form olbrzymich. Samice olbrzymi składają jaja do hemolimfy
Następna generacja nicieni wytwarza osobniki dojrzałe zwane ‘małymi’ o mniejszej płodności odżywiające się martwymi tkankami owada lub martwymi bakteriami
Po wyczerpaniu pokarmu larwa przechodzi w stadium L3
Ektopasożyty – ryzosfera – pasożyty na korzeniach wędrują w glebie
Endopasożyty - żyją i rozwijają się w tkankach roślinnych
Endopasożyty wędrowne – przemieszczają się wewnątrz rośliny np. niszczyk ziemniaczak, niszczyk zjadliwy
Endopasożyty osiadłe zgrubiałe – wnikają do korzeni, przemieszczają się na niewielką odległość i tracą zdolność ruchu. Dalszy rozwój nicienia przebiega wewnątrz korzeni(mątwiki, guzaki). Zmiany w komórkach rośliny w miarę nieruchomienia nicienia: w okolice żeru podwyższanie RNA i białek, powstawanie komórek olbrzymich.