Tworzywa sztuczne to polimery syntetyczne i polimery naturalne - chemicznie modyfikowane.
Można także spotkać się z poglądem, że tworzywa sztuczne to polimery zawierający takie dodatki jak: barwniki, wypełniacze, antyutleniacze, substancje obniżające palność i inne składniki niezbędne w dalszym procesie przetwórczym.
WŁASNOŚCI:
Zalety tworzyw sztucznych:
-mała gęstość
-odporność na korozję
-łatwość przetwórstwa
-wysoka wytrzymałość kompozytów polimerowych
Wady tworzyw sztucznych:
- mała odporność na wysokie temperatury (Ulegają topieniu nawet przy 100 ºC)
- mniejsze właściwości mechaniczne (istnieją wyjątki – np. Kevlar)
PODZIAŁ TWORZYW SZTUCZNYCH
Ze względu na właściwości przetwórcze:
Tworzywa termoplastyczne
Tworzywa reaktywne
Ze względu na zastosowanie:
Konstrukcyjne
Elastoplastyczne
Porowate
Powłokotwórcze
Adhezyjne
Włóknotwórcze
Specjalne
Ze względu na właściwości fizykochemiczne:
Duromery – twarde, trudno topliwe, wysoka odporność mechaniczna, materiał konstrukcyjny.
Plastomery – mniej sztywne od durometrów, łatwo topliwe (łatwe formowanie poprzez wtryskiwanie do form)
Elastomery – odkształcalne (można jest ściskać i rozciągać a one wrócą do poprzedniej postaci.
Dodatki występujące w tworzywach sztucznych:
Wypełniacze – są to substancje, dodawane do tworzyw sztucznych, farb, lakierów itp., w celu obniżenia ceny tych produktów. Dodatkowo, dzięki nim wyroby uzyskują nowe, pożądane cechy.
Plastyfikatory – są to substancje, których zadaniem jest zwiększenie wytrzymałości tworzyw sztucznych na rozciąganie.
Stabilizatory – są to związki chemiczne, które dodane do danej substancji lub materiału zapobiegają, lub przynajmniej opóźniają zachodzenie w nim negatywnych procesów. Dzięki stosowaniu niewielkich ilości stabilizatorów można powstrzymać takie zmiany, jak utlenianie, polimeryzacja, rozkład.
Pigmenty – są to substancje posiadające zdolność do trwałego barwienia w stanie rozproszonym. Ich działanie polega na kryciu barwionych materiałów.
Dodatki przeciwcierne
Zastosowanie tworzyw sztucznych:
Najczęściej tworzywa sztuczne stosuje się do wyrobu elementów maszyn oraz osłon. Są używane w produkcji artykułów gospodarstwa domowego. Wyrabia się z nich różnorodne opakowania i ozdoby.
Ze względu na ich lekkość i wytrzymałość są chętnie wykorzystywane w lotnictwie, budownictwie, przemyśle samochodowym, elektrotechnice i elektronice.
Coraz częściej stosuje się tworzywa sztuczne w medycynie. Służą do wyrobu protez, szkieł kontaktowych, a także sprzętu jednorazowego użytku (m.in. cewników, strzykawek, drenów, nici chirurgicznych).
Przetwórstwo i obróbka – techniki:
Wytłaczanie
Wtryskiwanie
Prasowanie
Walcowanie
Odlewanie
POLIREAKCJE – czyli jak otrzymać polimery.
Jak już wyżej napisano podstawowym składnikiem tworzyw sztucznych są polimery, czyli wielkocząsteczkowe związki chemiczne, które powstają w wyniku łączenia się mniejszych cząsteczek tzw. merów. Istnieje kilka rodzajów reakcji prowadzących do ich utworzenia, nazywanych polireakcjami. Wyróżnia się następujące uzyskiwania polimerów z merów:
Polimeryzacja
Polimeryzacja to podstawowa droga prowadząca do otrzymania polimeru. W jej wyniku można uzyskać zarówno homopolimery jak i kopolimery.
Proces polimeryzacji ma charakter łańcuchowy, lecz nie towarzyszy temu wydzielanie produktów ubocznych.
Rozróżnia się polimeryzacje:
-blokową
-w rozpuszczalniku
-emulsyjna
-suspesyjna
Polikondensacja:
Czyli polimeryzacja kondensacyjna to proces przebiegający stopniowo. W jej wyniku uzyskuje się polimer którego łańcuch złożony jest z różnych atomów. Otrzymuje się np. „poliamidy, żywice”
Poliaddycja:
Czyli polimeryzacja addycyjna, podobnie jak polikondensacja jest procesem zachodzącym stopniowo, jednak nie towarzyszy jej wydzielanie niskocząsteczkowego produktu ubocznego. Reakcja jest szybka. Otrzymuje się np. „żywice epoksydowe”.