Wiązania pierwotne: kowalencyjne-istotą jest uwspólnienie elektronów walencyjnych dla obu atomów tworzących to wiązanie Ceramika,polimery

Wiązanie jonowe – elektrostatyczne oddziaływanie między jonami o różnoimiennych ładunkach Ceramika

Metaliczne – elektrostatyczne przyciąganie między jądrami atomów i swobodnie poruszającymi się elektronami Metale

Wiązania wtórne : van der Waalsa- dipolowe przyciąganie między atomami lub cząstkami elektrycznie obojętnymi Polimery

Wodorowe-oddziaływanie między spolaryzowanymi cząsteczkami

Ferryt-pierwsza faza która powstaje z chłodzonego austenitu, zarodkuje i wzrasta niezależnie w granicach ziaren austenitu

Perlit-płytkowe skupienie ferrytu i cementytu powstaje przez rozpad eutektoidalny austenitu

Bainit-składnik meta stabilny powstały z rozpadu austenitu w przedziale temp między powstawaniem perlitu a martenzytu

Martenzyt-składnik struktury hartowanej stali będący przesyconym roztworem stałym węgla w żelazie alfa

Austenit-roztwór stały węgla w żelazie zawierający nie więcej niż 1.7%węgla

Cementyt-węglik żelaza Fe3C, kruchy, odporny chem, bardzo twardy

Ledeburyt- stop eutektoidalny, składnik strukturalny żeliw i surówek białych o złożonej eutektyce

Chrom-powoduje rozdrobnienie ziaren, podwyższa hartowność, zwiększa wytrzymałość

Nikiel-obniża temp. Przemiany austenitycznej oraz prędkość hartowania, umacnia ferryt

Węgiel- zwiększa plastyczność i wytrzymałość na rozciąganie

Miedź –uodparnia na korozję

Mangan-obniża temp przemiany austenitycznej, zwiększa wytrzymałość na rozciąganie, uderzenia i ścieranie

Wady liniowe: dyslok. Krawędziowa i śrubowa, granice fazowe, gran. Ziarna, błedy ułożenia

Wady pkt: wakans, atom międzywęzłowy, obecność obcego atomu defekt Fruella i Schettego

Krystalizacja: zarodki -> dendryty -> ziarna

Wyżarzanie ujednorodniające – wyrównanie powstałych w wyniku krzepnięcia niejednorodności skł. Chem.

Wyżarzanie normalizujące-rodzrobnienie ziarna i ujednorodnienie struktury ferrytyczno perlitycznej

Wyżarzanie zmiękczające- celem jest sferoidyzacja cementytu w perlicie

Wyżarzanie rekrystalizujące-usówanie skutków odkształcenia plastycznego na zimno, przywrócenie poprzednich właściwości

Wyżarzanie odprężające- usunięcie naprężeń własnych bez wywołania zmiany struktury i właściwości

Wyżarzanie optymalizujące-zapewnienie niezmienności wymiarowej i zmniejszenie naprężeń własnych

Hartowanie-nagrzanie stali do temp. W której Zach. Wytw austenitu i następnie szybkim schłodzeniu umożliwiającym otrzymanie struktury martenzytycznej.

Odpuszczanie-nagrzanie przedmiotu do temp niższej od temp przem eutektoidalnej i wytrzymaniu jej do czasu zajścia przemiany

Utwardzanie wydzielinowe- wytwożenie w ziarnach drobnych wydzieleń o odmiennej strukt krystalograf niż osnowa, które blokuje ruch dyslokacji

Starzenie-nagrzanie stopu do temp poniżej rozpuszczalności drugiego składnika, wyżarzeniu w niej i powolnym chłodzeniu

Ceramika-, tworzywa w stanie stałym, składające się głównie z substancji nieorganicznych, otrzymywane zazwyczaj przez spiekanie, także technologia wytwarzania takich tworzyw

Polimery-, związki, których cząsteczki składają się z bardzo wielu mniejszych, powtarzających się ugrupowań atomowych, merów

Kompozyt-, ciało stałe, powstające w wyniku fizycznego połączenia dwóch lub więcej materiałów wyjściowych. Własności materiału złożonego są odmienne od własności poszczególnych składników.

Dyfuzja jest to samorzutne przenikanie cząsteczek jednej fazy układu w głąb fazy drugiej, spowodowane bezładnym ruchem cieplnym, a także większych cząstek zawieszonych w płynach.
Dyfuzja zachodzi w każdej temperaturze. Obserwujemy ją pomiędzy gazami, cieczami i ciałami stałymi. Szybkość dyfuzji wzrasta przy podwyższaniu temperatury.

Polimorfizm-ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych.

Współczynnik dyfuzji określa zdolność dyfundowania cząsteczek pod wpływem gradientu stężenia. Współczynnik

dyfuzji rośnie wraz ze wzrostem temperatury, co oznacza, że w wyższych temperaturach proces dyfuzji zachodzi łatwiej, a w niskich jest pomijalnie mały.

Przemieszczanie się różnych obcych atomów albo ruchu dyslokacji (m.in w głąb jakiegoś materiału) występują najszybciej na granicy ziaren i to właśnie granice ziaren są tymi drogami szybkiej dyfuzji