Podaj 2 znane Ci definicje języka wybranych szkół lingwistycznych.
FERDINAND DE SAUSSURE,
SZKOŁA GENEWSKA, STRUKTURALIZM EUROPEJSKI
- Język jest zjawiskiem społecznym, istnieje jako zespół norm społecznie obowiązujących, dzięki czemu możliwe jest porozumiewanie się. Zespół tych norm jest stały, co pozwala na rozumienie wypowiedzi nigdy nie słyszanej i jej reprodukcję.
Język jest normatywny – ma zespół norm.
Możliwe jest porozumiewanie się – funkcja komunikacyjna.
Służebna rola języka względem jego użytkowników.
Zespół norm jest stały – to już można obalić, bo normy ewoluują.
- wyróżnianie dwóch postaci języka:
La langue – system, język w znaczeniu powyższym
Język jest abstrakcyjnym systemem elementów i stosunków zachodzących między tymi elementami.
La parole [czyt. Parol] – mówienie, realizacja la langue.
Mówienie to konkretyzacja tego systemu.
- Język ma charakter zarówno diachroniczny i synchroniczny:
Diachronia – historyczna postać języka.
Synchronia – współczesna postać języka, którą posługuje się dana wspólnota.
PRASKA SZKOŁA STRUKTURALNA
Ferdinanda de Saussure, dali im interpretację funkcjonalną:
Język jest systemem znaków albo środków wyrazu przystosowanych do pewnego celu.
[Język – jest systemem funkcjonalnym, co wynika z jego charakteru konwencjonalnego i potrzeby komunikacji społecznej. Każdy element języka pełni określoną funkcję, dlatego język ma cel.]
- metody badawcze
Idąc za de Saussure’em – synchronie i diachronie, ale
Diachroniczny aspekt języka – skupiali się na wykorzystaniu pojęcia systemu (próbowali pokazać system języka).
Synchroniczny aspekt języka – uwzględniali pojęcie ewolucji (synchroniczny język związany jest z ruchem, dynamiką, zmianą).
- Język jest rzeczywistością, a zatem konkretnym, fizycznym zjawiskiem, którego typ wielostronnie warunkują momenty społeczne (środowisko społ., audytorium, do którego się mówi, oraz poruszana tematyka).
- podział języka – mówiony i pisany nie są zjawiskami identycznymi, to różne formy językowe.