Jak zrobić skrutację Pisma św.? - Ks. Z. Czerwiński

Zapraszamy do uważnego przeczytania poniższego artykułu autorstwa ks. Zbigniewa Czerwińskiego, który zawiera również praktyczny pokaz prowadzonej skrutacji na temat postu. SKRUTACJA PISMA ŚWIĘTEGO          Modlitewne studiowanie Pisma świętego          Teraz będziemy robić skrutację Pisma świętego a więc jego studiowanie modlitewne, jego modlitewne badanie.          Pamiętajmy przy tym o ważnej rzeczy: życie chrześcijanina, to liturgia, to oddawanie chwały Bogu, to życie na Bożą chwałę.          Chrześcijanin bowiem jest osobą szczególnie znaczącą w liturgii uwielbiania Boga, ma być ikoną Chrystusa. To ma być widoczne w jego zachowaniu, w jego sposobie życia, zwłaszcza w szacunku dla własnego ciała, ponieważ ono jest święte. Taką liturgią chwały jest życie małżonków. W ich życiu są trzy ołtarze: Eucharystia, stół w domu i łoże małżeńskie.          Skrutacja Pisma świętego bardzo pomaga uczynić życie chrześcijanina taką liturgią.            Przykład wierzących Żydów   Żeby lepiej zrozumieć o co tu chodzi i zachęcić się do skrutacji przeczytam wam kilka urywków z Talmudu a więc z księgi żydowskiej zawierającej komentarze do Pisma świętego.          Nie dziwcie się, że cytuję żydowską księgę. Chrześcijaństwo ma swoje korzenie w religii żydowskiej. Eucharystia jest zakorzeniona w uczcie paschalnej. Nasza skrutacja, czyli modlitewne studiowanie Pisma świętego ma także swoje korzenie w religii żydowskiej, w religijnych zwyczajach narodu wybranego.          Żydzi mieli takie specjalne sale, gdzie siedzieli i wspólnie studiowali Pismo święte. To miejsce nazywali JESZIWA (miejsce słuchania). Praktyka kleryków z seminariów „Redemptoris Mater  Klerycy z misyjnych seminariów „Redemptoris Mater” w Rzymie, w Warszawie i w wielu innych krajach mają podobne sale i nazywają je SANKTUARIUM SŁOWA. Jest tam Najświętszy Sakrament w tabernakulum, gdzie także umieszczona jest księga Pisma świętego pięknie oprawiona w srebro. Klerycy zaś siedzą w specjalnych fotelach i mają przed sobą pulpit, gdzie mogą położyć swój egzemplarz Pisma świętego i kartki papieru, na których piszą. Te fotele mają kształt jakby tronu, bo Żydzi mówią, że kto studiuje Pismo święte jest jak król. Klerycy seminariów „Redemptroris Mater” co tydzień, zwykle w czwartek, od godz. 16.00 do 18.30 prowadzą skrutację tekstu Ewangelii z najbliższej niedzieli. Niektórzy z nich dzielą się też z pozostałymi rezultatami swojej skrutacji a diakon wypowiada krótką homilię na temat skrutowanego tekstu Ewangelii. Również po święceniach wielu księży, którzy ukończyli takie misyjne seminarium często, niektórzy nawet codziennie, robią skrutację indywidulanie albo spotykają się na to w niedużych grupach.          Co możemy przeczytać o studiowaniu Pisma świętego w Talmudzie? A)   Stół, przy którym nie wypowiada się słów Pisma świętego (Tory) jest stołem idolatrycznym, to znaczy stołem, przy którym oddaje się cześć idolom czyli bożkom. B)    Jeżeli dwaj bracia w wierze spotykają się i w czasie ich rozmowy nie są wypowiadane żadne słowa Pisma świętego (Tory), to taka rozmowa jest idolatryczna, to znaczy świecka, bez wartości, jest rozmową, w czasie której oddaje się cześć bożkom. C)   Dla Żyda nie ma większej i ważniejszej rzeczy niż studiowanie Pisma świętego (Tory). (Może widzieliśmy film „Skrzypek na dachu”. Ukazane jest tam marzenie mleczarza Tewiego: gdybym był bogaty – nie usiałbym pracować, ale cały dzień mógłbym poświęcić na studiowanie Tory czy li Pisma świętego). D)   Studiować teksty Pisma świętego, wydobywać z nich to, co można praktykować w życiu – to najwyższy przywilej a jednocześnie pierwszy obowiązek każdego wierzącego Żyda. (Może niektórzy widzieli film YENTL – o dziewczynie, która tak chciała studiować Pismo święte, że uciekła z domu, przebrała się za chłopca i poszła do Jesziwy.  JAK PROWADZIĆ SKRUTACJĘ PISMA ŚWIĘTEGO? 1.Skrutacja Pisma świętego jest to FORMA MODLITWY z Pismem świętym. Nie chodzi tu o jakieś dociekania  biblijne w sposób rozumowy, ale o modlitewny kontakt z Bogiem przy pomocy tekstów Pisma świętego. 2.Dlatego nie jest rzeczą konieczną przeczytać i rozważyć wszystkie teksty   danej skrutacji. Jeśli jakieś teksty coś do ciebie przemawiają, wystarczy zatrzymać się tylko na kilku. 3. Skrutację zaczynamy od początkowej modlitwy o światło i pomoc Ducha Świętego oraz od rozważenia tekstu podstawowego, od którego skrutacja się zaczyna. Potem można rozważać teksty w dowolnej kolejności idąc różnymi „ścieżkami”. 4. Skrutacja zazwyczaj trwa półtorej lub dwie godziny. Można oczywiście robić skrutację krócej, ale powinna trwać przynajmniej godzinę. Jeśli nie rozważymy wszystkich tekstów i sporo z nich zostanie, możemy z tymi tekstami zrobić następną skrutację. 5. Przy każdym oznaczeniu tekstu (na przykład Mt 14,36) na lewej połowie kartki przepisujemy zaznaczony wiersz (niektórzy z lenistwa to opuszczają ale nie powinno się tak robić). Przepisany wiersz zakreślamy ramką. Po prawej stronie kartki piszemy to, co mnie Bóg w sercu powiedział, gdy czytałem ten zaznaczony wiersz i ewentualnie wiersze sąsiednie (kontekst). To, co zostało  napisane także zakreślamy ramką. Przykład takich notatek podaję poniżej. 6. Do skrutacji potrzebna jest tzw. Biblia Jerozolimska. Ma ona bowiem przy wielu wierszach i w dolnych komentarzach liczne odsyłacze do innych wersetów biblijnych paralelnych lub teologicznie dotyczących tej samej sprawy. Niestety, nie ma jeszcze polskiego tekstu Biblii Jerozolimskiej ale jest on już opracowany i prawdopodobnie do końca 2005 roku ukaże się Biblia Jerozolimska po polsku. Niektórzy teraz korzystają z takiej Biblii w języku włoskim, niemieckim lub angielskim. 7.  Ramowy przebieg skrutacji Pisma świętego -         Modlitwa na rozpoczęcie skrutacji -         Odczytywanie poszczególnych wersetów i zapisywanie myśli -         Co 15 lub 20 minut – modlitwa o pomoc i światło -         Dalsze odczytywanie tekstów i zapisywanie myśli -         Modlitwa na zakończenie skrutacji. .Skrutacja Pisma świętego jest to FORMA MODLITWY z Pismem świętym. Nie chodzi tu o jakieś dociekania  biblijne w sposób rozumowy, ale o modlitewny kontakt z Bogiem przy pomocy tekstów Pisma świętego. PRAKTYCZNY POKAZ PROWADZONEJ SKRUTACJI POST Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy.                                                 Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą.                                                                                                Mt 6,16-18 Na ogół nie mam powodu, czy zwyczaju chełpić się, że poszczę, bo te moje posty są słabe. Jedyną pokusą, by się tym trochę chełpić, okazywać, że poszczę, jest to, że we wspólnotach pościmy też w Wielką Sobotę. Prz 20,6 Otóż w dzień waszego wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich swoich robotników. Iz 58,3 Przypomina mi się tutaj tylko anegdotka: We Francji, po jednej z górskich ścieżek między dwiema wioskami szedł ksiądz do chorego i tam napadł na niego bandyta, żądając pieniędzy. Ksiądz powiedział: „mam tylko paczkę papierosów, chce pan wziąć. Bandyta odpowiedział: „Nie. W Wielkim Poście ja nie palę”. Boże, chroń mnie od takiej obłudy! Ml 3,14 Hi 21,14-15 Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i na znak niewinności obmywałem ręce? Ps 73,13 Te trzy teksty, a zwłaszcza ostatni, mówią mi, że wprawdzie do tego się nie przyznaję, bo nie robię tego świadomie, ale podświadomie spodziewam się, że Pan Bóg odpłaci mi za to, że zachowuję Jego przykazania, poszczę, walczę z grzechem i tak dalej. Ciągle jeszcze widzę w sobie sporo tej interesowności. Spodziewam się, że Bóg odpłaci mi brakiem cierpienia, powodzeniem materialnym i innymi sukcesami. Panie, lecz mnie z tego! Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy pościł już czterdzieści dni i czterdzieści nocy, poczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem” Lecz On mu odparł: „Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Mt 4,1-4 Przyszła mi taka myśl, że post niejako sprowadza kusiciela, bo on złości się, gdy poszcząc jakby wymykam mu się z rąk. Ale wiem, że post jest także źródłem siły do obrony przed jego atakami czy sugestiami. Doświadczyłem już, że diabeł jest przewrotny, zawsze zło pokazuje jako coś dobrego a nie coś złego. Czasem się na to nabierałem. Panie, przychodź mi z pomocą! Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę i zasiadł po prawicy na tronie Boga. Hbr 12,2 Rzeczywiście, niejeden raz doświadczyłem, że gdy było mi trudno nieść mój codzienny krzyż patrzyłem na krzyż Chrystusa i myślałem: „Panie Jezu, Ty jeden nie uciekłeś od krzyża, daj abym od Ciebie mógł otrzymać siłę do niesienia mego krzyża i doświadczyć, że tak jak u Ciebie stanie on krzyżem chwalebnym. I był tam Mojżesz u Pana czterdzieści dni czterdzieści nocy i nie jadł chleba, i nie pił wody. I napisał na Tablicach słowa przymierza – Dziesięć Słów. Wj 34,28 Zawsze post skłaniał mnie do myślenia o Bogu i Jego przykazaniach. Zawsze łatwiej mi było zachować przykazania, gdy pościłem, po poście łatwiej było o przymierze z Bogiem. Mk 1,12-13 Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni, czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem”. Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest:  Nie samym chlebem żyje człowiek”. Wówczas powiódł Go diabeł w górę,  pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego diabeł: „Tobie dam potęgę wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane mogę je dać komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”. Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i jemu samemu służyć będziesz”. Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem Napisane: Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”. Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”. Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu. Łk4,1-13 Kiedyś moje uczennice na lekcji religii nie rozumiały jakie znaczenie może mieć dla nas opis takich trochę dziwnych pokus Jezusa. Ja sam też nie bardzo to rozumiałem. Teraz zrozumiałem, że pokusy Jezusa są bardzo bliskie życia, są najważniejszymi  pokusami. Chodzi bowiem o pokusę zabezpieczenia sobie życia chlebem i przyjemnościami, o pokusę zbuntowania się na historię, jaką Bóg ze mną czyni i o pokusę idoli czyli bożków, aby się im kłaniać. Przez to bowiem, co sam wycierpiał poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają. Hbr 2,18 Spoglądanie na Jezusa, na Jego doświadczenia jest bardzo pożyteczne jako środek do walki z pokusą dotyczącą naszego umysłu, czyli z pokusą nie akceptowania drogi, którą Bóg nas prowadzi. Wiem Panie Jezu, że chcesz i możesz mi pomóc w tej walce. Łk 5,33 Mt 9,14 Za 8,19 Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, A wtedy, w ów dzień, będą pościć. Mk 2,18-22 Nie bardzo rozumiem co to znaczy: „zabiorą Pana młodego”. Nasuwa mi się tylko taka myśl, że gdy utracę bliższy, intymny kontakt z Jezusem, to powinienem pościć, aby ten kontakt na nowo nawiązać. Przygotował: Ks. Zbigniew Czerwiński