bankowo sciaga kredyty

Operacje kredytowo depozytowe

Operacje bankowe można określić jako stosunki umowne między bankiem i klientem, w których bank oferuje swoje usługi a klient jest usługobiorcą. Operacje te są połączone z określonymi świadczeniami na rzecz klienta (np. depozyt) lub na rzecz banku (np. kredyt). Operacje bankowe są wykonywane przy wykorzystaniu rachunku bankowego. Operacje bankowe najczęściej dzielą się na aktywne, pasywne i pośredniczące. Opiera się on na podziale bilansu na stronę aktywną (głównie kredyty) i pasywną (głównie depozyty).

Podział operacji bankowych z punktu widzenia stosunków między bankiem a klientem:

Rodzaje usług finansujących i ich elementy – mogą być podzielone na 3 grupy:

Kredyt konsolidacyjny – porozumienie między bankami w celu udzielenia kredytu

Kredytobiorcami – mogą być gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa a także inne banki

Przedmiot kredytu – określony jest przez dwa zasadnicze cele kredytowania, którymi są konsumpcja i inwestycje

Kredyt może być nie zabezpieczony bądź też zabezpieczony za pomocą poręczenia, hipoteki, zastawu a także cesji należności lub ubezpieczenia

Do najczęściej stosowanych form zabezpieczenia stosuje się:

Usługa finansująca składa się z następujących elementów:

formy spłaty kredytu

Kredyt w rachunku bieżącym – jest przyznawany przez bank w określonej wysokości. Wpływy na rachunek bieżący zmniejszają zadłużenie kredytobiorcy. Kredyt ten jest wykorzystywany do finansowania działalności eksploatacyjnej przedsiębiorstw. Formalnie ma charakter krótkoterminowy, jednak jest to często kredyt długoterminowy. Zabezpieczeniem tego kredytu jest często tzw. deklaracja negatywna, ze kredytobiorca nie będzie korzystał z kredytów w innych bankach

Kredyt dyskontowy –jest to zakup weksli przed upływem ich płatności z potrąceniem procentu (dyskonta) przez bank. weksel spełnia istotne funkcje: kredytową, płatniczą, gwarancyjną oraz refinansową. W funkcji płatniczej weksel jest wykorzystywany jako forma zapłaty oznacza to udzielenie kredytu kupieckiego przez dostawce. Sprzedający może wykorzystać weksel do zapłaty swemu dostawcy lub zdyskontować go w banku, otrzymując za niego pieniądz. Bank, który zdyskontował weksel, może skorzystać z możliwości zredyskontowania go w banku centralnym.

Istnieją 2 rodzaje weksla:

Bank dyskontując weksel nie płaci jego pełnej kwoty, ale potrąca dyskonto (odsetki). Wielkość dyskonta zależy od wysokości stopy procentowej (dyskontowej) i okresu od daty operacji do dnia płatności weksla.

Do podstawowych warunków dyskonta należy zaliczyć:

Kredyt lombardowy – jest to jedyny kredyt o charakterze płatniczym, udzielony pod zastaw ruchomości lub praw znajdujących łatwy zbyt na rynku. Ma on charakter krótkoterminowy. Udzielany jest w nie do pełnej wysokości zastawionych przedmiotów. W zależności od przedmiotu zastawu można rozróżnić następujące rodzaje kredytu lombardowego:

Kredyt konsumpcyjny – zwany też ratalnym, jest udzielany osobom fizycznym przede wszystkim tym, które mają stałe dochody w postaci płacy. W stosunku do tej grupy kredytobiorców wielkość kredytu, rat spłaty oraz termin zwrotu są odpowiednio relacjonowane do dochodów i na ogół nie stanowią przedmiotu negocjacji (mały kredyt do wysokości 23 płac; długoterminowy do wysokości 10 płac). W praktyce bankowej spotykamy kilka odmian kredytu konsumpcyjnego:

Kredyt kart kredytowych – udzielanie kredytu za pomocą kart kredytowych jest stosowane przez wiele organizacji handlowych, a ostatnio przez banki. Banki ustalają na ogół określony poziom (linię kredytową), do którego posiadacz karty może nabywać towary i usługi, a także otrzymywać gotówkę.

Kredyt mieszkaniowy – cechą charakterystyczną tych kredytów udzielanych przede wszystkim przez kasy budowlano-oszczędnościowe, jest obowiązkowe podpisanie umowy oszczędnościowej na konkretną docelową sumę i oszczędzanie przez pewien określony czas (2-3 lata), zanim powstanie możliwość otrzymania kredytu kredyt jest udzielany na różnicę między sumą zaoszczędzoną i sumą docelową.

Kredyt hipoteczny – jest udzielany na finansowanie celów inwestycyjnych, zabezpieczony hipotecznie, tj. zabezpieczenie zwrotności tego kredytu wiąże się z określona nieruchomością. Istnieją 3 rodzaje hipoteki:

Przy spłacie tego kredytu oprocentowanie jest stałe przez cały okres kredytowania.

Kredyt inwestycyjny – długoterminowy – jest przeznaczony na finansowanie inwestycji. Udziela się go na okres powyżej 4 lat, a jego spłata może następować w dwojaki sposób:

Kredyt inwestycyjny następuje m.in. w następujących formach:

Faktoring – to zakup przez bank (czyli faktora) należności, które powstały z tytułu dostaw i usług. W zależności od treści umowy bank może tu spełniać 3 funkcje:

W praktyce są stosowana 2 formy faktoringu. Faktoring jawny, kiedy dłużnik jest powiadamiany o przejęciu przez faktora należności i faktoring cichy, kiedy dłużnik nie został powiadomiony o tej tranzakcji. Przeniesienie wierzytelności na osobę trzecią (tu faktora) w drodze cesji powoduje przejście na nabywcę wierzytelności wszelkich związanych z nią praw, a przede wszystkim roszczeń o zaległe odsetki. Zgodnie z przepisami prawa cywilnego zbywca wierzytelności ponosi odpowiedzialność za stan prawny cedowanej wierzytelności.

Leasing – oznacza krótko- lub długoterminowe wypożyczenie albo wydzierżawienie dóbr materialnych przez leasingodawcę w celu ich użytkowania przez leasingobiortcę bez prawa własności. W ten sposób odbiorca leasingu może używać dóbr materilanych bez onieczności dokonania zakupu inwestycyjnego. Istnieje także możliwość sprzedaży danego dobra przez przyszłego leasingobiorcę przyszłemu leasingodawcy.

Przedmiotem umowy leasingowej mogą być wszystkie dobra materialne, tak nieruchomości jak i ruchomości.

Istnieją dwie formy leasingu:

Firma leasingowa pełni trzy podstawowe funkcje: finansowanie, ponoszenie ryzyka i świadczenie usług. Wydatkiem firmy leasingowej jest cena, jaką płaci dostawcy, nabywając rzecz jaką przekaże leasingobiorcy do użytkowania, przychody natomiast to raty czynszu za użytkowanie, które firma ta otrzymuje w czasie trwania umowy. Różnica w czasie między wydatkiwm a otrzymanymi przychodami sprawia, że firma leasingowa finansuje leasingobiorców, z czym połączone jest ryzyko finansowe.

Leasing finansowy – są to długoterminowe kontrakty bez możliwości wypowiedzenia w czasie określonym w umowie.

Przyrzeczenie udzielenia kredytu może mieć formę:

  1. zleceniodawca

  2. bank udzielający gwarancji

  3. beneficjent, na którego ustalana jest gwarancja

Operacja udzielania gwarancji nie wymaga od banku zaangażowania własnych środków. Polega na przejęciu ryzyka, za co bank pobiera odpowiednią prowizję. Dzięki udzieleniu gwarancji klient może uzyskać tańszą pożyczkę, nie naruszając rezerw banku

Operacje papierami wartościowymi – są to te wszyskie operacje bankowe, które polegają na emisji, zakupie i sprzedaży a także na przechowywaniu papierów wartościowych i administrowaniu nimi.

Operację związane z emisją papierów wartościowych – mają charakter usługi świadczonej przez banki dla podmiotów gospodarczych, które dokonują emisji papierów wartościowych. Usługa ta polega na organizacji ich zbytu. Najbardziej typowym rozwiązaniem jest powstanie odpowiedniego konsorcjum bankowego, które przejmuje daną emisję akcji w zasadzie w formie komisowej i następnie umieszcza ją na rynku bądź w swoim imieniu, bądź też na rachunek emitentów.

Wyróżnia się 3 rodzaje konsorcjów:

Przebieg operacji emisyjnej składa się z następujących czynności:

rozprowadzenie papierów wartościowych może nastąpić w drodze:

Emisja akcji, której celem jest powołanie nowej spółki akcyjnej, jest na ogół zakupywana przez założycieli, rzadko rozprowadzana wśród publiczności. Przy tego typu operacjach starzy akcjonariusze mają prawo pierwokupu akcji dla zapewnienia ich udziału majątkowego i prawa głosu.

Wpływanie na wysokość kursu określonych akcji należy do istotnych czynności na giełdzie banków, które bądź przeprowadziły emisję danych akcji, bądź są też bankami domowymi wielkich przedsiębiorstw, których papiery wartościowe znajdują się na rynku kapitałowym. Banki dokonują tych operacji poprzez sprzedaż lub kupno określonych papierów wartościowych w celu zlikwidowania lub osłabienia wahań kursu. Ponieważ do przeprowadzenia takich operacji konieczne są duże sumy pieniędzy, banki w celu dokonania owych operacji łączą się w konsorcja.

Inwestowanie w papiery wartościowe przez banki ma na celu zabezpieczenie utrzymania płynności, gdyż papiery te (bony skarbowe, bony pieniężne, notowane na giełdzie akcje) można w każdym momencie sprzedać.

Handel papierami wartościowymi – jest to operacja usługowa, a bank pobiera tylko określoną prowizję.

Operacje arbitrażowe nie są obarczane ryzykiem i polegają na wykorzystaniu różnicy kursu tych samych papierów wartościowych na różnych giełdach w tym samym czasie. Banki zakupują papiery na giełdach, na których mają one najniższy kurs, a sprzedają na giełdzie, na których kurs jest najwyższy.

Rodzaje operacji depozytowych – zalicza się do nich następujące operacje bankowe:

Wkłady klientów – są to:

Emitowanie papierów wartościowych – w celu rozszerzenia działalności banki mogą dokonywać emisji obligacji (stanowi instrument pożyczkowy i jest dowodem udzielenia emitującemu bankowi pożyczki przez jej posiadacza). Natomiast w celu powiększenia kapitału akcyjnego banki emituja akcje (reprezentuje określoną część kapitału banku i ma charakter tytułu własności).

Obrót płatniczy

Środki płatnicze stanowią pieniądz gotówkowy (bilon, banknoty) oraz pieniądz bankowy (zapisy w księgach bankowych, które są zastępowane przez pieniądz elektroniczny).

Bankowe inkaso faktur – (bankowe rozliczenie akceptowe) polega na tym, że ruch dokumentów płatniczych rozpoczyna się od dostawcy, który wystawia fakturę i przekazuje ją bankowi do inkasa przy żądaniu zapłaty. Płatność następuje w oddziale banku odbiorcy po wyrażeniu akceptu przez odbiorcę. W zależności od umowy uczestników wyróżnia się akcept: wyraźny oraz milczący.

Akredytywa – polega na zarezerwowaniu przez bank określonej kwoty środków dłużnika (odbiorcy) na rzecz dostawcy. Bank odbiorcy przekazuje polecenie na mocy którego bank dostawcy powinien opłacić towary wysłane przez dostawcę. Zatem przy akredytywie płatność następuje nie w siedzibie banku płatnika, lecz w siedzibie banku dostawcy. Istota rozliczeń za pomocą akredytywy polega na pokrywaniu przez bank właściwy dla wierzyciela określonych wierzytelności z wyodrębnionych na ten cel środków dłużnika przy zachowaniu warunków ustalonych przez dłużnika.

Polecenie przelewu – polega na złożeniu przez odbiorcę w jego banku polecenia przekazania określonej sumy pieniężnej na rachunek dostawcy. Jest to forma wygodna, prosta i mało pracochłonna dla banku

Polecenie zapłaty – jest dyspozycja płatniczą udzieloną bankowi przez wierzyciela, aby obciążył określoną kwota rachunek bankowy dłużnika i uznał nim rachunek wierzyciela. Dłużnik musi wyrazić zgodę na stosowanie przez wierzyciela poleceń zapłaty.

Czeki – są pisemnym poleceniem ich wystawcy, skierowanym do banku, aby bank wypłacił posiadaczowi czeku odpowiednią sumę pieniędzy. Czeki mogą być gotówkowe, tj. upoważniające do podjęcia określonej sumy gotówki, albo rozrachunkowe przeznaczone do realizacji w formie bezgotówkowej.

Karty płatnicze – umożliwiają wypłatę gotówki i dokonywanie zapłaty, a także wypłatę gotówki lub zapłatę z wykorzystaniem udzielonego kredytu. Kart płatnicze można podzielić na:

Rozliczenia międzybankowe (bezgotówkowe) – odbywają się nie tylko w ramach jednego banku, ale także między klientami, którzy mają rachunki w różnych bankach.

Istnieją różne systemy rozliczeń międzybankowych:

Rozliczeń międzybankowych dokonuje w Polsce Krajowa Izba Rozliczeń S.A. (KIR), która prowadzi dwa, funkcjonujące równolegle, systemy rozliczeń międzybankowych:

W realizacji zagranicznych przekazów pieniężnych jest wykorzystywany system SWIFT.

Handel dewizami – przy rozliczeniach międzynarodowych klient zwraca się do banku, aby zakupić określoną sumę obcej waluty w gotówce lub w dewizach. W trakcie operacji dewizami może powstać ryzyko dewizowe wynikające z możliwości zmiany kursu walutowego. Zachodzi ono wówczas, gdy wypłata dewiz następuje w terminie późniejszym niż został dokonany ich zakup. Ponosi je zarówno bank, jak i klient banku. W celu uniknięcia tego ryzyka klient może zawrzeć z bankiem odpowiednią umowę terminową, w której sprzedaż lub kupno dewiz są ustalone pod względem terminu i kursu walutowego.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
230057kredyty sciaga, KREDYT BANKOWY-stosunek ekonom
Ściąga 1 kredyt pożyczka
BAnkowość sciąga
Bankowość, sciaga semestr2 bank
Bankowość - ściąga (5 stron)
bankowość, sciaga IV i V, BANKOWOŚĆ
co to jest bankowość - ściąga, Różne Spr(1)(4)
Bankowość, sciaga 2, Pieniądz - powszechnie przyjmowany środek zapłaty przy zakupie dóbr i usług
bankowość, sciaga II, BANKOWOŚĆ
bankowość, sciaga VI, BANKOWOŚĆ
Prawo bankowe sciaga, zchomikowane, 35 000 edukacyjnych plików z każdej branży

więcej podobnych podstron