CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA
Aparatura i odczynniki:
Butelki o pojemności 100 cm3
Zlewki o pojemności 50 cm3
Stalagmometr
Opracowanie i dyskusja wyników
Liczba kropel wody
|
Liczba kropel cieczy I
|
Liczba kropel cieczy II
|
Liczba kropel cieczy III
|
Temperatura cieczy T [ºC] |
---|---|---|---|---|
76 | 171 | 144 | 196 | 25 |
77 | 170 | 145 | 195 | 25 |
75 | 172 | 143 | 197 | 25 |
Do ćwiczenia otrzymaliśmy wzory sumaryczne, masy molowe (M) oraz gęstości (d)
badanych cieczy, odpowiednio:
ciecz I: C4H10O, M. = 74,12 g/mol, d = 0,8098 g/cm3,
ciecz II C7H8O, M. = 108,14 g/mol, d = 1,0453 g/cm3,
ciecz III C4H8O2, M. = 88,10 g/mol, d = 0,9010 g/cm3.
Średnia liczba kropel wody wynosi: $\frac{76 + 77 + 75}{3} = 76$
Średnia liczba kropel cieczy I wynosi: $\frac{171 + 170 + 172}{3} = 171$
Średnia liczba kropel cieczy II wynosi:$\ \frac{144 + 145 + 143}{3} = 144$
Średnia liczba kropel cieczy III wynosi: $\frac{196 + 195 + 197}{3} = 196$
1. Obliczamy napięcie powierzchniowe cieczy z zależności:
$\sigma_{x} = \sigma_{w}\frac{n_{w}d_{x}}{n_{x}d_{w}}$
σx- napięcie powierzchniowe badanej cieczy [N/m]
σw- napięcie powierzchniowe wody [N/m]
dx- gęstość badanej cieczy [g/cm3]
dw- gęstość wody [g/cm3]
nx- liczba kropel badanej cieczy
nw- liczba kropel wody
Napięcie powierzchniowe wody zależy od temperatury [ºC] zgodnie z zależnością:
$$\sigma_{w} = \left( 73,5 - 0,15\left( t - 15 \right) \right)*10^{\ - 3}\lbrack\frac{N}{m}\rbrack$$
Napięcie powierzchniowe wody w temperaturze 25ºC wynosi:
$$\sigma_{w} = \left( 73,5 - 0,15\left( 25 - 15 \right) \right)*10^{\ - 3} = 0,072\lbrack\frac{N}{m}\rbrack$$
Napięcie powierzchniowe cieczy I wynosi:
$$\sigma_{1} = 0,072\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack\frac{76*0,8098\left\lbrack \frac{g}{\text{cm}^{3}} \right\rbrack}{171*1\left\lbrack \frac{g}{\text{cm}^{3}} \right\rbrack} = 0,026\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack = 26*10^{- 3}\lbrack\frac{N}{m}\rbrack$$
Napięcie powierzchniowe cieczy II wynosi:
$$\sigma_{2} = 0,072\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack\frac{76*1,0453\left\lbrack \frac{g}{\text{cm}^{3}} \right\rbrack}{144*1\left\lbrack \frac{g}{\text{cm}^{3}} \right\rbrack} = 0,040\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack = 40*10^{- 3}\lbrack\frac{N}{m}\rbrack$$
Napięcie powierzchniowe cieczy III wynosi:
$$\sigma_{3} = 0,072\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack\frac{76*0,9010\left\lbrack \frac{g}{\text{cm}^{3}} \right\rbrack}{196*1\left\lbrack \frac{g}{\text{cm}^{3}} \right\rbrack} = 0,025\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack = 25*10^{- 3}\lbrack\frac{N}{m}\rbrack$$
2.Charakterystyka cieczy pod względem wartości ich napięcia powierzchniowego:
Wartość napięcia powierzchniowego jest największa w przypadku cieczy II, która ma największą gęstość. W przypadku cieczy I i III, których gęstość jest porównywalna, wartość napięcia powierzchniowego jest prawie taka sama, gdyż różni się tylko o 0,001 [N/m] . Z zależności tej wynika, że im większa gęstość cieczy, tym większe napięcie powierzchniowe.
3. Obliczamy parachorę według następującego wzoru:
$$P = \frac{M}{d_{x}}\sigma_{x}^{1/4}$$
gdzie P jest parachorą [($\frac{m^{3}}{\text{mol}})({N/m)}^{1/4}$], M - masą molową badanej substancji, dx jej gęstością, σx – napięciem powierzchniowym.
Parachora cieczy I wynosi:
$$P_{1} = \frac{74,12\left\lbrack \frac{g}{\text{mol}} \right\rbrack}{0,8098*10^{6}\left\lbrack \frac{g}{m^{3}} \right\rbrack}({0,026\lbrack\frac{N}{m}\rbrack)}^{\frac{1}{4}} = 3,68*10^{- 5}\lbrack(\frac{m^{3}}{\text{mol}})(\frac{N}{m})^{\frac{1}{4}}\rbrack = = 3,68*10^{- 5}\lbrack(\frac{m^{3}}{\text{mol}})(\frac{\text{kg}}{s^{2}})^{\frac{1}{4}}\rbrack = = 3,68*10^{- 5}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}}{s^{\frac{1}{2}}}*10^{3}\text{kmol} \right\rbrack = = 3,68*10^{- 2}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}\text{kmol}}{s^{\frac{1}{2}}} \right\rbrack = 368*10^{- 4}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}\text{kmol}}{s^{\frac{1}{2}}} \right\rbrack\ $$
Parachora cieczy II wynosi:
$$P_{2} = \frac{108,14\left\lbrack \frac{g}{\text{mol}} \right\rbrack}{1,0453*10^{6}\left\lbrack \frac{g}{m^{3}} \right\rbrack}({0,040\lbrack\frac{N}{m}\rbrack)}^{\frac{1}{4}} = 4,63*10^{- 5}\lbrack(\frac{m^{3}}{\text{mol}})(\frac{N}{m})^{\frac{1}{4}}\rbrack = = 4,63*10^{- 5}\lbrack(\frac{m^{3}}{\text{mol}})(\frac{\text{kg}}{s^{2}})^{\frac{1}{4}}\rbrack = = 4,63*10^{- 5}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}}{s^{\frac{1}{2}}}*10^{3}\text{kmol} \right\rbrack = = 4,63*10^{- 2}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}\text{kmol}}{s^{\frac{1}{2}}} \right\rbrack = 463*10^{- 4}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}\text{kmol}}{s^{\frac{1}{2}}} \right\rbrack$$
Parachora cieczy III wynosi:
$$P_{3} = \frac{88,10\left\lbrack \frac{g}{\text{mol}} \right\rbrack}{0,9010*10^{6}\left\lbrack \frac{g}{m^{3}} \right\rbrack}({0,025\lbrack\frac{N}{m}\rbrack)}^{\frac{1}{4}} = 3,89*10^{- 5}\lbrack(\frac{m^{3}}{\text{mol}})(\frac{N}{m})^{\frac{1}{4}}\rbrack = = 3,89*10^{- 5}\lbrack(\frac{m^{3}}{\text{mol}})(\frac{\text{kg}}{s^{2}})^{\frac{1}{4}}\rbrack = = 3,89*10^{- 5}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}}{s^{\frac{1}{2}}}*10^{3}\text{kmol} \right\rbrack = = 3,89*10^{- 2}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}\text{kmol}}{s^{\frac{1}{2}}} \right\rbrack = 389*10^{- 4}\left\lbrack \frac{\text{kg}^{\frac{1}{4}}m^{3}\text{kmol}}{s^{\frac{1}{2}}} \right\rbrack$$
4. Parachora jest wielkością addytywną, której wartość zależy od liczby i rodzaju atomów, składających się na cząsteczkę, a więc od składu chemicznego związku. Obliczona parachora cieczy II jest największa, gdyż ciecz ta ma największą masę molową. Parachory cieczy I i III mają zbliżone masy molowe, dlatego ich wartości są porównywalne oraz mniejsze od wartości parachory cieczy I. Z powyższego wzoru wynika, że im większa masa molowa, tym większa będzie wartość parachory.
5. Na podstawie wzorów sumarycznych możemy zaproponować następujące wzory strukturalne:
dla cieczy I:
CH3-CH2-CH(OH)-CH3 CH3CH2CH2CH2OH CH3OCH2CH2CH3
butan-2-ol butan-1-ol eter metylowo-propylowy
CH3CH(CH3)CH2OH CH3C(CH3)2OH CH3CH2OCH2CH3
alkohol izobutylowy alkohol tert-butylowy eter dietylowy
CH3OCH(CH3)2
eter metylowo-izopropylowy
dla cieczy II:
alkohol benzylowy o-krezol m-krezol p-krezol
Dla cieczy III:
CH3(CH2)2COOH (CH3)2CHCOOH CH3COOCH2CH3 CH3CH2COOCH3
kwas masłowy kwas izomasłowy octan etylu propionian metylu
Przykładowe obliczenie parachory dla butan-1-olu:
P = 4PC + 9PH + PH w OH + PO= 4*8,5 + 9*30,4 + 20,1 + 35,6 =
=363, 3 * 10−4 [kg1/4m3kmol/s1/2]
Przykładowe obliczenie parachory dla eteru dietylowego:
P = 4PC + 10PH + Po = 4*8,5 + 10*30,4 + 35,6 = =373,6* 10−4 [kg1/4m3kmol/s1/2]
Przykładowe obliczenie parachory dla alkoholu benzylowego:
P = 7PC + 7PH + PH w OH + PO + 3PWP + PPN = 7*8,5 + 7*30,4 + 20,1 +
+35,6 + 3*41,3 + 10,8 = 462,7* 10−4 [kg1/4m3kmol/s1/2]
Przykładowe obliczenie parachory dla octanu etylu:
P = 4PC + 8PH + 2PO + PO2 w estrach= 4*8,5 + 8*30,4 + 2*35,6 + 106,7= = 455,1* 10−4 [kg1/4m3kmol/s1/2]
Wartości literaturowe gęstości (d) , napięcia powierzchniowego (σ) i parachory oraz obliczone wartości parachory (P) dla wariantów strukturalnych badanych cieczy:
Badana substancja | d[g/cm3] w 20ºC | Pobl [10-4kg1/4m3/s1/2kmol] | Plit. [10-4kg1/4m3/s1/2kmol] | γlit. [10-3N/m] |
---|---|---|---|---|
Ciecz I | ||||
butan-1-ol | 0,8098 | 363,3 | 360,8 | 24,6 |
alkohol izobutylowy | 0,7978 | 363,3 | 359,3 | 23,47 |
alkohol tert-butylowy | 0,7887 | 363,3 | - | 19,56 |
butan-2-ol | 0,8026 | 363,3 | - | 22,8 |
eter dietylowy | 0,7136 | 373,6 | - | - |
eter metylowo-propylowy | 0,7048 | 373,6 | - | - |
eter metylowo-izopropylowy | 0,7158 | 373,6 | - | - |
Ciecz II | ||||
alkohol benzylowy | 1,0453 | 462,7 | - | 29,96 |
o-krezol | 1,1350 | 462,7 | 457,8 | 35,45 |
m-krezol | 1,0302 | 462,7 | 457,1 | 37,4 |
p-krezol | 1,0178 | 462,7 | - | - |
Ciecz III | ||||
kwas masłowy | 0,9532 | 444,8 | 371,8 | 26,8 |
kwas izomasłowy | 0,9682 | 444,8 | 369,5 | 25,2 |
octan etylu | 0,9010 | 455,1 | 386,0 | 23,9 |
propionian metylu | 0,9151 | 455,1 | 382,5 | 24,9 |
Wartości literaturowe zostały odpisane z Poradnika Fizykochemicznego. Wartości parachory dla wariantów strukturalnych badanych cieczy zostały policzone na podstawie parachor atomowych i parachor wiązań. Wartości zaznaczone kolorem żółtym są najbardziej zbliżone do wartości charakteryzujących badane substancje.
6. Na podstawie wykonanych pomiarów i obliczeń możemy zasugerować wzory strukturalne badanych cieczy:
Ciecz I: CH3CH2CH2CH2OH butan-1-ol
W przypadku pierwszej cieczy wartości parachory struktur różniły się nieznacznie, dlatego wzór strukturalny tej cieczy wyznaczono na podstawie gęstości i wartości napięcia powierzchniowego.
Ciecz II: alkohol benzylowy
W przypadku drugiej cieczy wartości parachory struktur różniły się nieznacznie, zaś napięcie powierzchniowe w żadnym wypadku nie było zgodne z obliczonym, dlatego wzór strukturalny tej cieczy wyznaczono na podstawie gęstości.
Ciecz III: CH3COOCH2CH3 octan etylu
W przypadku trzeciej cieczy wartości parachory różniły się znacznie, dlatego wzór strukturalny trzeciej cieczy wyznaczono na podstawie gęstości oraz napięcia powierzchniowego.
WNIOSKI
Ćwiczenie polegało na wyznaczeniu napięcia powierzchniowego nieznanej czystej cieczy metodą stalagmometryczną, obliczeniu wartości parachory cieczy oraz zasugerowaniu wzorów strukturalnych na podstawie znanej gęstości cieczy, masy molowej oraz wzoru sumarycznego.
W oparciu o tę metodę nie można wyznaczyć ze 100 % dokładnością wzorów strukturalnych badanych związków, co wiąże się z różnymi od literaturowych wartości parachory i napięć powierzchniowych.
Uzyskane wyniki są obarczone błędem który może wynikać z niedokładnego wyznaczenia liczby kropel, niedoskonałości aparatury pomiarowej i trudności określenia momentu oderwania się pierwszej i ostatniej kropli wypływającej ze stalagmometru.