1. Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z parametrami noży punktowych i procesem skrawania.

1. Podstawy teoretyczne

Toczenie nożami punktowymi zaliczamy do obróbki wiórowej, w której ruchem głównym jest ruch obrotowy przedmiotu obrabianego natomiast ruch przesuwny wykonuje narzędzie. Do toczenia używamy noży tokarskich. Nóż tokarski składa się z

• powierzchni natarcia,

• Powierzchni przyłożenia,

• Głównej krawędzi skrawającej

• Pomocniczej krawędzi skrawającej

• Naroża

• Część roboczej

• Część chwytowa

Część robocza składa cię :

• Powierzchni natarcia (spływają po niej wióry)

• Powierzchni przyłożenia (łączy powierzchnie obrabianą i obrobioną)

• Pomocnicza powierzchnia przyłożenia (zwrócona do powierzchni obrobionej

W nożu tokarskim możemy wyróżnić następujące kąty:

• Kąt przystawienia krawędzi skrawającej

• Kąt naroża

• Kąt pochylenia krawędzi skrawającej

• Kąt natarcia

• Kąt ostrza

• Kąt przyłożenia

Noże tokarskie dzielimy na :

• stali szybkotnącej

• z lutowaną płytką węglikową spiekanych

• składane

1. Przebieg ćwiczenia

2.1 Część teoretyczną

2.2 Sprawdzenie geometrią ostrza

• Zmierzyć za pomocą kątomierza uniwersalnego kątów w płaszczyźnie podstawowej

• Zmierzyć kąty natarcia, przyłożenia oraz pochylenia w płaszczyźnie głównej i normalnej za pomocą kątomierza specjalnego

2.3 Część praktyczna

• Zapoznanie się z budową tokarki

• Ustalenie użytych noży (ze stali szybkotnącej, węglika spiekanego, noża tokarskiego składanego)

• Zapisanie parametrów użytych podczas toczenia

• Wykonanie toczenia, podczas którego mierzymy czas toczenia

• Obliczenie czasu maszynowego toczenia poszczególnych noży

2.4 Zapisanie wyników w protokole

2.5 wnioski

1. Protokół i obliczenia

2. Wnioski

   1. Część teoretyczna

Badany nóż jest nożem punktowym ostrym, prostym prawym. Jest to nóż e ze stalki szybkotnącej, o część roboczej z materiału S10. Wymiary jego to 25x25x138[mm] a kąty główne 59,23,98 [stopni]. Symbol noża NNZa. Nóż ten jest przedmiotem normy PN-91/M-58351.

4.1. Część praktyczna

Część praktyczną przeprowadziliśmy dla trzech noży tokarskich z częścią roboczą zbudowaną ze stali szybkotnącej, z lutowaną płytką z węglika spiekanego, i noża składanego. Przedmiotem obrabianym był pręt z materiału o symbolu C45 i średnic 47,5[mm]. Długość skrawania wynosiła 18[mm] a głębokość 0,4[mm] dla wszystkich trzech rodzaj noży. Między nożami zmieniała się prędkość obrotu materiału obrabianego.

Po wykonaniu procesu możemy stwierdzić, że rodzaj część roboczej wpływa na czas potrzebny do wykonania procesu. Również wyrób końcowy zależy od rodzaju noża. Chropowatość powierzchni otrzymanej w procesie zmieniała się dla każdego noża. Można zauważyć zależność że im twardszy materiał wykorzystany do budowy część roboczej noża tokarskiego, tym szybszy czas potrzebny do wykonania procesu jak i lepsza jakość wyrobu. Tak więc nóż ze stali szybkotnącej potrzebował najwięcej czasu do wykonania procesu i prędkość obrotu jest najmniejsza. Również powierzchnia po obróbce jest najbardziej chropowata. Najmniejszą chropowatość uzyskał noża składany. Również czas potrzebny do wykonania toczenia była najmniejsza a prędkość obrotu największa.