Składa się z komórek (fibroblasty/fibrocyty, komórki krwi, kom. plazmatyczne, makrofagi, pericyty, kom. tuczne (mastocyty) i substancji pozakomórkowej (włókna oraz istota/substancja podstawowa (macierz)).
Fibroblasty – syntezują włókna kolagenowe, siateczkowe, elastyczne i elementy macierzy pozakomórkowej, rozbudowana siateczka śródplazmatyczna szorstka i aparat Golgiego, zdolne do przemieszczania się, po zakończeniu syntezy przechodzą w formę fibrocytów (mogą wrócić z powrotem)
Makrofagi – zdolne do: fagocytozy starych składników i bakterii, prezentowania antygenu (MHC II) oraz wytwarzania cytokin. Dzieli się je na: chondroklasty, obsteoklasty, kom. Browicza-Kupffera (w wątrobie), mikroglej (mózg), histiocyty (tkanka łączna). Liczne lizosomy i rozbudowany aparat Golgiego. Dwa rodzaje fagocytozy – nieswoista (fagocytoza drożdży, zanieczyszczeń), swoista (immunofagocytoza) (zależna od wcześniejszej opsonizacji bakterii poprzez rozpoznanie fragmentów Fc).
Komórki tuczne (mastocyty) – wiele jąderek, zawierają ziarnistości zasadochłonne z histaminą, heparyną, czynnikami chemotaktycznymi dla bazofili i neutrofili, chymazą (lub tryptazą u mastocytów błon śluzowych), produkują prostaglandyny, leukotrieny, interleukiny, czynnik aktywujący płytki, posiadają receptor dla IgE, biorą udział w reakcji alergicznej (substancje w ziarnistościach to mediatory anafilaksji).
Substancja podstawowa – wpływa na morfologię komórek, moduluje ich przeżycie, wpływa na ich rozwój, migrację i tworzy ich połączenia. Składa się z glikozoaminoglikanów (GAG) (np. siarczany chondroityny, heparanu, dermatanu, keratanu) które odpowiadają za wiązanie wody i jonów np. Na przez co wpływają na sprężystość tkanki; z proteoglikanów (np. agrekan), które tworzone są przez białko rdzenne połączone kowalencyjnie z GAG; mogą być potem one przyłączane za pomocą białek łączących do łańcucha kwasu hialuronowego, odpowiadają za odporność na zgniatanie; i z glikoprotein, odpowiedzialnych za połączenia pomiędzy komórkami a substancją (np. fibronektyna, laminina, entaktyna, chondronektyna, osteonektyna).
Włókna kolagenowe – odporność na rozciąganie, utworzone z tropokolagenu budującego trzy łańcuchy alfa tworzące helisę; zbudowane głównie z glicyny, proliny, hydroksyproliny i hydroksylizyny. Synteza w siateczce szorstkiej gdzie powstają łańcuchy prokolagenu, potem odcinana jest sekwencja sygnałowa, dochodzi do hydroksylacji prolin i lizyn, a potem glikozylacji hydrolizyn.
Włókna siateczkowe (retikulinowe/srebnochłonne) – zbudowane z kolagenu typu III, budują błony podstawne, otaczają komórki nabłonkowe wątroby i narządów dokrewnych.
Włókna elastyczne (sprężyste) – orceina barwi na brązowo, składają się z rdzenia z elastyny i otoczki z fibryliny, liczne reszty dezmozynowe budujące połączenia pomiędzy elastyną decydujące o sprężystości; występują w skórze, chrząstce sprężystej, dużych naczyniach tętniczych, więzadłach.
Występuje tylko w życiu płodowym; z komórek mezynychymalnych (gwiaździste), przekształcają się potem w fibroblasty.
Zbudowana z fibroblastów i substancji międzykomórkowej z dużą ilością proteoglikanów i włókien kolagenowych. Występuje w sznurze pępowinowym (galareta Whartona) i w miazdze zęba.
Wypełnia przestrzenie między tkankami i narządami (w tkance podskórnej, między włóknami mięśniowymi, w otoczeniu naczyń i nerwów, buduje zręby i błony surowicze). Zawiera pęczki włókien kolagenowych, sieć sprężystych, substancja podstawowa silnie uwodniona. Obecne są tu wszystkie typy komórek tkanki łącznej.
Mniej fibroblastów niż w luźnej; dominują włókna kolagenowe, wytrzymała na rozciąganie. Tkanka zwarta o utkaniu nieregularnym charakteryzuje się obecnością pęczków kolagenowych przebiegających w różnych kierunkach. Występuje w skórze właściwej, powięziach i rozcięgnach, torebkach włóknistych narządów.
Tkanka o utkaniu regularnym dzieli się na typ kolagenowy (budujący ścięgna i więzadła; szczególnie grube pęczki przebiegają równolegle wzdłuż długiej osi ścięgien, pomiędzy pęczkami fibrocyty (komórki ścięgniste) z grzebieniami Ranviera, układające się w równoległe do włókien szeregi Ranviera) oraz typ elastyczny (budujący błony okienkowate dużych naczyń, więzadła żółte czy podtrzymujące penisa; dominują włókna elastyczne). Ścięgna zbudowane są zbudowane z pęczków włókien kolagenowych otoczonych ościęgną wewnętrzną (z tk. luźnej); na zewnątrz otacza je ościęgna zewnętrzna z tk. zwartej; ta może tworzyć dwie warstwy z jamą – pochewką maziową ścięgna.
Zbudowane z fibroblastów – komórek siateczki (które mają liczne wypustki, którymi łączą się ze sobą tworząc sieć) i włókien siateczkowych. Buduje ona zrąb narządów limfatycznych.
Zbudowana z komórek tłuszczowych – adipocytów. Nieliczna substancja międzykomórkowa. Preadipocyty mogą różnicować się do kom. tłuszczowych brunatnych, drugie do żółtych. Początkowo powstaje więcej brunatnych, pod koniec życia płodowego, komórki te akumulują tłuszcz nie w wielu, a w jednej kropli dając komórki żółte.
Tkanka tłuszczowa żółta (biała) ma jedną dużą kroplę tłuszczu (cytoplazma zepchnięta na obwód). Tłuszcz pochodzi z pokarmu, trójglicerydów z wątroby i lipogenezy, zachodzącej z udziałem enzymów tworzących glicerol i kwasy tłuszczowe z glukozy. Glukoza transportowana jest za pomocą białka transportującego glukozę GLUT4, kwasy tłuszczowe – również z chylomikronów (dzięki lipazie lipoproteinowej). Lipoliza rozpoczyna się, gdy wzrasta zapotrzebowanie na energię. Tłuszcz w adipocytach rozkładany jest przez lipazę. Uwalnianie lipidów sterowane jest przez adrenalinę, glukagon i ACTH (wzmagają) oraz insulinę i prostaglandyny (hamują lipazę). Syntezuje także adipocytokiny: leptynę (wpływa na metabolizm węglowodanów i lipidów, hamuje glukoneogenezę, obniża stężenie glukozy we krwi), adiponektynę (odpowiada za homeostazę glikemii), rezystynę (wpływa na insulinooporność komórek), adipsynę (odpowiada za alternatywną drogę aktywacji układu dopełniacza), czynnik martwicy nowotworów alfa (cytokiny), inhibitor aktywatora plazminogenu (związane z krzepnięciem), angiotensynogen, czynnik chemotaktyczny dla monocytów i czynnik wpływający na angiogenezę. Tkanka ta jest magazynem energetycznym, izolatorem termicznym jak i ochroną. Jest bogato unaczyniona, tworzy podściółkę tłuszczową.
Tkanka tłuszczowa brunatna z licznymi drobnymi kroplami tłuszczu i centralnym jądrem, zawiera cytochromy w licznych mitochondriach i bogate unaczynienie, występuje pod skórą między łopatkami, w śródpiersiu, na szyi, w okolicy nerek. Uczestniczy w termoregulacji ustroju wytwarzając ciepło podczas oddychania wewnątrzkomórkowego tlenowego – rozprasza się w postaci ciepła dzięki termogeninie.