W języku hiszpańskim używa się podobnie jak w języku polskim 3 stopni przymiotników. Są to :

• el positivo (równy)

• el comparativo (wyższy)

• el superlativo (najwyższy)

STOPIEŃ RÓWNY - EL POSITIVO

W stopniu równym przymiotniki występują zazwyczaj w swojej podstawowej formie w odpowiednim dla kontekstu zdania rodzaju.

los tomates rojos - czerwone pomidory
la tiza blanca - biała kreda

Przymiotniki w stopniu równym występują w konstrukcji porównawczej:

TAN .... COMO - TAK .../RÓWNIE.... JAK....

Los españoles fabrican coches tan buenos como los franceses. - Hiszpanie produkują tak dobre samochody, jak Francuzi.

STOPIEŃ WYZSZY - EL COMPARATIVO

Jeżeli jakaś cecha ma większe natężenie i chcemy ją pokreślić używając stopnia wyższego, przed przymiotnikiem musimy postawić słówko más (z akcentem graficznym nad a) oznaczające bardziej.

MAS ALTOS - WYZSI

MAS COMODO - WYGODNIEJSZY

W momenice gdy chcemy powiedzieć o tym, że jakaś cecha występuje w mniejszym znaczeniu przed przymiotnikiem stawiamy słówko menos oznaczajace mniej.

MENOS INTELIGENTE - MNIEJ INTELIGENTNY

Aby podkreślić większe/mniejsze natężenie jakiejś cechy w stosunku do innej używamy następującej konstrukcji:

MAS/MENOS .... QUE - BARDZIEJ/MNIEJ .... NIZ

Esta chica es mas guapa que aquella. - Ta dziewczyna jest ładniejsza niż tamta.

STOPIEŃ NAJWYZSZY - EL SUPERLATIVO

Stworzenie stopnia najwyższego jest bardzo proste i rózni sie od tworzenia stopnia wyższego postawieniem rodzajnika określonego w odpowiedniej formie i liczbie.

EL MAS ALTO - NAJWYZSZY

EL MENOS INTELIGENTE - NAJMNIEJ INTELIGENTNY

Charakterystyczną konstrukcją dla stopnia najwyższego jest :

EL/LA MAS/MENOS .... DE... - NAJ.../NAJBARDZIEJ/NAJMNIEJ... Z...

Juan es el mas alto de la clase. - Juan jest najwyzszy z klasy.