CHŁODNICTWO
rozwój chłodnictwa uzależniony jest przede wszystkim od dostępności energii i rozwoju techniki
stosowanie niskich temperatur jest operacją stosunkowo kosztowną, jednak:
zamrażalnicze utrwalanie wymaga 5-krotnie mniej energii niż produkcja żywności od „zera”
przechowywanie żywności w stanie schłodzonym jest 2,5-krotnie tasze w porównaniu
z przechowywaniem w stanie głębokiego zamrożenia
CHŁODNICTWO = gałąź techniki zajmująca się osiąganiem i stosowaniem temperatur niższych od otoczenia, która obejmuje m.in:
kriotechnikę
termodynamikę chłodzenia
maszyny chłodnicze
kriobiologię
chłodnictwo medyczne
chłodnictwo żywności
CELE:
oziębienie produktów (uzyskanie temperatur niższych od otoczenia)
utrzymywanie obniżonej temperatury w produktach
ZADANIA TECHNOLOGII CHŁODNICZEJ:
badanie składu i cech produktów oraz występujących w nich zmian, w celu określenia najbardziej efektywnego sposobu regulowania tymi przemianami poprzez obniżenie temperatury
opracowanie optymalnych parametrów zabezpieczenia chłodniczego, które są indywidualne
dla każdego produktu, biorąc pod uwagę typowe przemiany jakim podlega
tworzenie technicznych środków realizacji opracowanych procesów zabezpieczenia chłodniczego
PRAKTYCZNE ZNACZENIE TECHNOLOGII CHŁODNICZEJ:
umożliwia dostosowanie podaży do popytu
ogranicza wahania związane z sezonowością produkcji
umożliwia kierowanie na rynek świeżych owoców i warzyw w okresie zimowo-wiosennym
umożliwia transport łatwo psujących się produktów spożywczych na dalekie odległości
umożliwia lepszą organizację pracy sezonowej
pozwala na ograniczenie strat żywności
umożliwia prawidłowy przebieg określonych etapów procesu technologicznego
umożliwia przedłużenie trwałości żywności
pozwala na wprowadzenie do handlu nowego asortymentu żywności
Obniżanie temperatury żywności może być stosowane w 2 przypadkach:
w procesach produkcyjnych
w produktach gotowych, w celu przedłużenia ich trwałości
SPOSOBY OZIĘBIANIA PRODUKTÓW = odprowadzenie energii
na sposób ciepła (odbieranie ciepła)
na sposób pracy (rozprężanie gazów)
aby utrzymać stałą niską temperaturę w produktach, należy stale odprowadzać od nich taką ilość energii, która najczęściej na sposób ciepła przenika do nich z otoczenia
PODSTAWOWE SPOSOBY ZABEZPIECZANIA CHŁODNICZEGO
chłodzenie = obniżanie temp. produktów spożywczych niezwiązane z powstawaniem lodu
zamrażanie = obniżanie temp. produktów spożywczych, któremu towarzyszy powstawanie lodu, powodujące uszkodzenia, których nie można całkowicie usunąć
podmrażanie → superchilling = obniżenie temp. do -2 lub -3°C, któremu towarzyszy częściowa krystalizacja wody
liofilizacja → freeze-drying = zamrażanie + suszenie
dehydro-freezing = suszenie + zamrażanie
CECHA | CHŁODZENIE | ZAMRAŻANIE |
---|---|---|
okres trwałości | kilka – kilkanaście dni | kilka-kilkanaście miesięcy |
zakres temperatur | > pkt. zamrażania | < pkt. zamrażania |
charakter procesu | odwracalny | nieodwracalny |
ekonomika | chłodzenie jest 2,5x tańsze od zamrażania | |
czynnik utrwalający | obniżenie temperatury | obniżenie temperatury i aw |
WPŁYW NISKICH TEMP. NA PRZEBIEG REAKCJI CHEMICZNYCH
w niskich temperaturach zmniejsza się szybkość reakcji chemicznych, na skutek spowolnienia ruchu cząsteczek
szybkość reakcji A+B → C+D jest proporcjonalna do częstotliwości zderzeń pomiędzy cząsteczkami A i B przypadających na jednostkę czasu, która z kolei jest proporcjonalna do ich stężenia
szybkość reakcji zachodzącej w prawo jest proporcjonalna do iloczynu stężeń substratów
A i B – analogicznie jest w przypadku reakcji zachodzącej w lewo:
V1 = k1·CA·CB
V2 = k2·CC·CD
szybkość całkowita reakcji V wynosi:
V = V1 – V2 = k1·CA·CB - k2·CC·CD
po pewnym czasie dochodzi do osiągnięcia stanu równowagi:
V = V1 – V2 = 0
k1·CA·CB = k2·CC·CD
STAŁA RÓWNOWAGI REAKCJI
stała równowagi reakcji zależy tylko od temperatury – w danej temperaturze może ulec ona zmianie jedynie zmniejszając ciśnienie całkowite układu lub proporcje składników
$\frac{\mathbf{C}_{\mathbf{C}}\mathbf{\bullet}\mathbf{C}_{\mathbf{D}}}{\mathbf{C}_{\mathbf{A}}\mathbf{\bullet}\mathbf{C}_{\mathbf{B}}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{k}_{\mathbf{1}}}{\mathbf{k}_{\mathbf{2}}}\mathbf{=}\mathbf{K}_{\mathbf{C}}$
$\mathbf{K}_{\mathbf{C}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{\lbrack C\rbrack}^{\mathbf{d}}\mathbf{\bullet}\mathbf{\lbrack D\rbrack}^{\mathbf{d}}}{\mathbf{\lbrack A\rbrack}^{\mathbf{a}}\mathbf{\bullet}\mathbf{\lbrack B\rbrack}^{\mathbf{b}}}$
RÓWNANIE IZOBARY VAN’T HOFFA
opisuje zależność stałej równowagi reakcji od temperatury
$\mathbf{\text{ln\ K}}_{\mathbf{C}}\mathbf{= A}\mathbf{-}\frac{\mathbf{Q}}{\mathbf{\text{RT}}}$
ciepło oddane przez układ w procesie egzotermicznym przyjmuje się jako ujemne, a ciepło pobrane przez układ w procesie endotermicznym jako dodatnie
Q (+) = reakcja endotermiczna
T↑ i KC↑ - reakcja przesuwa się w stronę produktów
T↓ i KC↓ - reakcja przesuwa się w stronę substratów
Q (+) = reakcja egzotermiczna
T↑ i KC↓ - reakcja przesuwa się w stronę substratów
T↓ i KC↑ - reakcja przesuwa się w stronę produktów
reakcje chemiczne mogą zachodzić tylko pomiędzy zderzającymi się cząsteczkami, które posiadają odpowiedni zasób energii - energia aktywacji, która jest uzyskiwana przez:
pochłanianie promieniowania elektromagnetycznego
ogrzewanie
PRAWO ARRHENIUSA
określa zależność stałej szybkości reakcji od temperatury
$\mathbf{ln\ k = B}\mathbf{-}\frac{\mathbf{A}}{\mathbf{T}}$
wynika z niej, że:
gdy T↑ to k↑
gdy T↓ to k↓
KATALIZATORY
przyspieszają reakcję, a po jej zakończeniu pozostają niezmienione
nie mają wpływu na położenie równowagi reakcji KC, ale zwiększają szybkość jej osiągnięcia
przyspieszają reakcje zachodzące w prawo oraz w lewo
działają na zasadzie obniżania energii aktywacji
szybkość reakcji A+B → C+D jest proporcjonalna do częstotliwości zderzeń pomiędzy cząsteczkami A i B przypadających na jednostkę czasu, która z kolei jest proporcjonalna do ich stężenia
RODZAJE KATALIZY
kataliza homogeniczna = zachodzi w jednorodnych układach gazowych lub ciekłych,
co oznacza, że zarówno katalizator, jak i substraty oraz produkty reakcji pozostają w tym samym stanie skupienia
kataliza heterogeniczna = polega na działaniu stałego katalizatora w środowisku ciekłym lub gazowym
mechanizm katalizy w obu przypadkach jest identyczny i polega na rozbiciu reakcji na krótsze etapy – w ten sposób zostaje niejako „podzielona” energia aktywacji potrzebna do rozpoczęcia każdego z etapów
A + B = A + B
A + K = AK
AK + B = AB + K
rodzaje katalizatorów:
biologiczne: enzymy
chemiczne: czerń platynowa, czerń palladowa, jony wodorowe, jony wodorotlenowe wody
BUDOWA ENZYMÓW
białka proste: aminokwasy połączone wiązaniem peptydowym amylaza, ureaza, aldolaza
białka złożone: białko + grupa prostetyczna peroksydaza, katalaza
oddzielenie grupy prostetycznej i ponowne jej przyłączenie
nie zawsze prowadzi do odtworzenia aktywnej formy enzymu
grupy prostetyczne: cytochrom, FAD, pirofosforan tiaminy
białka złożone z koenzymem: białko + koenzym dehydrogenaza
łatwe oddzielenie koenzymu prowadzi do powstania
nieaktywnych form, których ponowne złączenie prowadzi do
odtworzenia aktywnej formy enzymu
SZYBKOŚĆ REAKCJI ENZYMATYCZNYCH ZALEŻY OD:
stężenia enzymu
cecha uwidacznia się wtedy, gdy występuje nadmiar substratu
jeżeli w środowisku reakcji występuje nadmiar substratu, wówczas szybkość reakcji jest wprost proporcjonalna do stężenia enzymu
stężenia substratu
jeżeli stężenie enzymu jest stałe, wówczas szybkość reakcji zależy od stężenia substratu
przy bardzo niskim stężeniu substratu: przyrost szybkości reakcji wraz ze wzrostem stężenia substratu jest wprost proporcjonalny do niego – reakcja I rzędu
przy bardzo wysokim stężeniu substratu: szybkość reakcji ma wartość maksymalną i nie zależy od dalszego zwiększania jego stężenia – reakcja 0 rzędu
obecności substancji hamujących
inaktywatory – czynniki działające niespecyficznie i nieodwracalnie – proces inaktywacja
inhibitory – czynniki działające specyficznie i odwracalnie – proces inhibicja
inhibitory współzawodnicze – współzawodnictwo pomiędzy inhibitorem a substratem
o centrum aktywne
E + S → ES
E + I → EI
inhibitory niewspółzawodnicze – nieodwracalnie blokują centra aktywne przez związki podobne do substratu
obecności substancji aktywujących
czynniki przekształcające nieaktywną formę enzymu w aktywną
(np. enteropeptydaza odszczepia sześciopeptyd od trypsynogenu, przekształcając go w trypsynę)
czynniki regulujące potencjał redox środowiska
(np. reduktory zawierające grupę tiolową: cysteina, glutation)
kofaktory – drobnocząsteczkowe związki współdziałające z białkiem enzymu
(np. Cl- dla amylazy, SO42- dla enzymów proteolitycznych, Mg2+ dla fosforylazy)
pH środowiska
skrajne wartości powodują denaturację białka enzymatycznego, natomiast niewielkie powodują odchylenia od wartości optymalnej zwalniając tempo reakcji
zmiana pH powoduje zmianę dysocjacji grup aminowych i karboksylowych w łańcuchu polipeptydowym, a zwłaszcza w obrębie centrum aktywnego - grupy czynne centrum aktywnego tylko w jednej z jonowych form wykazują właściwości katalityczne
temperatury
wpływ temperatury na szybkość reakcji opisuje współczynnik temperaturowy Q10
współczynnik opisuje ile razy wzrośnie/spadnie szybkość reakcji, gdy temperatura reakcji zwiększy/zmaleje o 10°C
$\mathbf{Q}_{\mathbf{10}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{V}_{\mathbf{T + 10}}}{\mathbf{V}_{\mathbf{T}}}$
przy zakresie temperatur <10°C:
$\mathbf{Q}_{\mathbf{T}}\mathbf{=}\sqrt[\mathbf{10}]{\mathbf{Q}_{\mathbf{10}}^{\mathbf{}\mathbf{T}}}$
zależność pomiędzy szybkością reakcji enzymatycznej a temperaturą i współczynnikiem Q10 opisuje prawo Planka
Q10=e10a
ozn. to, że przyspieszenie reakcji o 10°C powoduje przyspieszenie reakcji 2-3 razy
współczynnik Q10 zależy od temperatury – im większa temperaturowa wrażliwość reakcji, tym zależność ta jest bardziej widoczna
$\mathbf{Q}_{\mathbf{10}}\mathbf{= exp}\left\lbrack \frac{\mathbf{E}_{\mathbf{A}}}{\mathbf{R}}\mathbf{\bullet}\frac{\mathbf{10}}{\mathbf{T(T + 10)}} \right\rbrack$
$\mathbf{K =}\mathbf{K}_{\mathbf{A}}\mathbf{\text{\ exp}}\left\lbrack \mathbf{-}\frac{\mathbf{E}_{\mathbf{A}}}{\mathbf{\text{RT}}} \right\rbrack$
wartość współczynnika Q10 rośnie w miarę obniżania temperatury do punktu krioskopowego, a po jego przekroczeniu w czasie dalszego obniżania temperatury jego wartość zaczyna maleć
Q10 dla chudych zamrożonych ryb:
→ 4,22
-20°C → 2,87
-30°C → 2,13
ujemne Q10 ozn. wzrost szybkości reakcji wraz z obniżeniem temperatury (denaturacja)
szybkość reakcji enzymatycznej zależy od łatwości z jaką enzym łączy się z substratem – właściwość tą charakteryzuje stała Michaelisa (Km)
wielkość liczbowa, określająca stężenie substratu (w mol/l r-r), przy którym szybkość reakcji enzymatycznej jest równa połowie szybkości maksymalnej
dla większości enzymów Km =10-5-10-12
biokatalizatory (enzymy) powodują przyspieszenie reakcji rzędu 106-1011 x
PODSUMOWANIE
jeżeli energia aktywacji jest wysoka (reakcje chemiczne), to K maleje szybciej wraz ze spadkiem temperatury
jeżeli energia aktywacji jest niska, (reakcje enzymatyczne), to K maleje wolniej wraz ze spadkiem temperatury
Q10 reakcji enzymatycznych ma niższą wartość (1-2) w porównaniu do reakcji nieenzymatycznych (2-3)
w warunkach zamrażalniczych może dojść do zjawiska dotyczącego enzymów określanego mianem kriolizy
krioliza = zmiany w środowisku i w samym enzymie następujące w trakcie zamrażania (zmniejszona ilość wody w środowisku na skutek jej wymarzania powoduje wzrost stężenia enzymów, zmianę ich wiązań i konfiguracji, a w konsekwencji zwiększenie jego aktywności)
WPŁYW NISKICH TEMP. NA KOMÓRKI I TKANKI
szok temperaturowy, czyli gwałtowne obniżenie temperatury do ok 0°C może być szkodliwe,
a nawet śmiertelne dla wielu organizmów żywych (głównie dla bakterii i roślin wyższych)
w temperaturach ujemnych obserwowany jest również szok osmotyczny spowodowany szybką krystalizacją wody, co w efekcie powoduje szybki wzrost stężenia elektrolitów, którego następstwem jest wytrącanie się białek i lipoproteidów
WPŁYW NISKICH TEMPERATUR NA DROBNOUSTROJE
psychrofile optimum: <15°C, minimum 0°C (rosną w temp. 0-20°C)
psychrotrofy optimum: >15°C, maksimum 25°C (rosną w temp. 0-7°C)
mezofile optimum: 20-, minimum 10-
mermofile optimum: 45-, minimum 25-
najbardziej odporne na niskie temperatury są przetrwalniki, następnie w kolejności grzyby, drożdże i komórki wegetatywne bakterii
najniższa zanotowana temperatura, w której rósł mikroorganizm związany z żywnością wynosi -34°C dla drożdży i -20°C dla bakterii
MOŻLIWOŚĆ PRZEŻYCIA KOMÓREK MIKROORGANIZMÓW ZALEŻY OD:
rodzaju produktu i jego składu chemicznego
produkty wysokobiałkowe (mięso, drób, ryby) mają znacznie krótszą trwałość w porównaniu
z produktami o małej zawartości białka (produkty mączne, owoce, warzywa), które mogą być dłużej przechowywane
w produktach z dużą zawartością tłuszczu drobnoustroje są mniej wrażliwe na wymieranie podczas obniżania temperatur
produkty zawierające dużą ilość soli działają letalnie na drobnoustroje
szybkości zamrażania
aktywności wody
przyjmuje się, że produkty zamrożone i przechowywane poniżej -12°C są bezpieczne
pod względem mikrobiologicznym
wraz ze spadkiem temperatury spada bowiem aktywność wodna (przy temp. 0°C = 0,62), która dla rozwoju poszczególnych mikroorganizmów wynosi:
0,85 bakterie
0,70 drożdże
0,62 pleśnie
pH
niskie pH działa bakteriostatycznie, ale drożdże i pleśnie znoszą je dobrze
fazy rozwoju mikroorganizmów
drobnoustroje znajdujące się w fazie wzrostu pod wpływem niskich temperatur doznają szoku termicznego
rodzaju i charakterystyki mikroflory
pod względem wrażliwości na temperatury ujemne drobnoustroje dzieli się na:
przeżywające wszystkie warunki mrożenia i rozmrażania
(spory bakteryjne, przetrwalniki grzybów, niektóre komórki wegetatywne: gronkowce, mikrokoki, paciorkowce)
niewrażliwe na zamrażanie, ale wymierające w czasie przechowywania
(oporne bakterie gramdodatnie: Bacillus, Clostridium, Lactobacillus, Micrococcus i niektóre gramujemne: Escherichia, Salmonella, Pseudomonas, Vibrio)
wrażliwe na zamrażanie i wymierające podczas przechowywania
(gramdodatnie: Bacillus, Clostridium, Corynebacterium, Lactobacillus i gramujemne: Escherichia, Salmonella, Pseudomonas, Serratia)
bardzo wrażliwe i wymierające przy zamrażaniu
USZKODZENIE MIKROORGANIZMÓW MOŻE NASTĄPIĆ PRZEZ:
niską temperaturę (najbardziej szkodliwe są temp. w zakresie -5÷-12°C
powstawanie zewnątrzkomórkowych kryształów lodu
wzrost stężenia płynów zewnątrzkomórkowych
powstawanie wewnątrzkomórkowych kryształów
wzrost stężenia płynów wewnątrzkomórkowych
TEORIE TŁUMACZĄCE ŚMIERĆ MIKROORGANIZMÓW:
teoria mechaniczna → kryształki lodu miażdżą komórki bakterii, a wewnątrz komórek niszczą organelle
teoria substancji wewnątrzkomórkowych → uszkodzenie błon komórkowych powoduje wypływ substancji wewnątrzkomórkowych, które są toksyczne dla innych komórek
STOPIEŃ SCHŁADZANIA DANEGO CIAŁA zależy od:
ilości usuniętego ciepła
ilości substancji
właściwości chemicznych i stanu fizycznego substancji
warunków, w jakich ciepło jest usuwane
wielkość ΔT dla danej ilości substancji jest wprost proporcjonalna do usuniętego
lub doprowadzonego ciepła (Q) i i charakteryzowana jest przez pojemność cieplną
$\mathbf{}\mathbf{T =}\frac{\mathbf{Q}}{\mathbf{C}}\mathbf{\text{\ \ \ \ }}\lbrack kJ/kg/K\rbrack\ lub\ \lbrack cal/g/K\rbrack$
pojemność cieplna = ciepło właściwe - ilość ciepła pobranego lub oddanego przez układ zmieniające jego temperaturę o 1K
woda 1 cal/g/K
lód 0,5 cal/g/K
ciepło przemiany fazowej = ciepło utajone - ilość ciepła ulegająca zmianie towarzysząca przemianie fazowej, ale bez zmiany temperatury
[kJ/kg] → ilość ciepła potrzebna, aby zmienić 1kg cieczy w ciało stałe bez zmiany temperatury
CIEPŁO = forma energii przenoszona na skutek różnicy temperatur, za pomocą:
przemieszczania molekuł
rotacji całych lub części molekuł
wibracji całych lub części molekuł w stosunku do innych
SPOSOBY PRZENOSZENIA CIEPŁA
kondukcja
przenoszenie ciepła na skutek zderzeń pomiędzy sąsiednimi atomami
zachodzi pomiędzy materiałami (głównie ciałami stałymi), ale tylko w momencie ich stykania
konwekcja
przenoszenie ciepła, na skutek ruchu molekuł
zachodzi głównie pomiędzy powierzchnią ciał stałych, a otaczającą je cieczą lub gazem
jest podstawowym sposobem przenoszenia ciepła podczas chłodzenia i mrożenia
promieniowanie
przenoszenie ciepła, na skutek emisji energii elektromagnetycznej z materiału o wyższej
do materiału o niższej temperaturze
zachodzi pomiędzy materiałami, które nie kontaktują się ze sobą (nawet poprzez próżnię)
najbardziej efektywne, gdy występuje duża różnica temperatur pomiędzy materiałami
CHŁODZENIE PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH:
produkty zwierzęce -2°C trwałość: ok. 2 tygodnie (mięso -1÷-2°C, wędliny 2-6°C)
produkty roślinne +2°C trwałość: kilka dni
SZYBKOŚĆ CHŁODZENIA ZALEŻY OD:
właściwości środowiska chłodzącego (temperatura, wilgotność, szybkość ruchu powietrza)
wielkości i stanu powierzchni chłodzonego produktu
właściwości cieplnych produktu (m.in. przewodnictwo cieplne λ, ciepło właściwe cp
i przewodnictwo temperaturowe α)
intensywności oddawania ciepła do środowiska
różnicy temperatur pomiędzy chłodzonym produktem a środowiskiem
początkowej temperatury chłodzonego produktu
rodzaju i i własności cieplnych opakowania
ŚRODOWISKA CHŁODZĄCE:
gazowe powietrze, CO2, azot
CHŁODZENIE POWIETRZEM
warunki chłodzenia
temperatura -3÷-4°C
wilgotność zbliżona do stanu nasycenia
sposoby chłodzenia
pośrednie → parownik poza komorą i wymuszony ruch powietrza
bezpośrednie → parownik w komorze
mieszane → parownik w komorze + wentylator
zaleta: najbardziej uniwersalne środowisko chłodnicze
wada: niski współczynnik przejmowania ciepła α i powstanie ususzki
na przebieg procesu ma wpływ:
temperatura
wilgotność
szybkość owiewu
ciekłe woda, solanka, topniejący lód lub śnieg
CHŁODZENIE W SOLANCE
rodzaje solanek
NaCl -21,2°C
MgCl2 -33,6°C
CaCl2 -55,0°C
MgCl2 i CaCl2 nie mogą mieć bezpośredniego kontaktu z produktem – stosowane tylko do żywności w opakowaniach
stałe lód, płyty metalowe
CHŁODZENIE LODEM
wymiana ciepła pomiędzy:
powierzchnia produktu ↔ lód
powierzchnia produktu ↔ woda
powierzchnia produktu ↔ powietrze
szybkie chłodzenie w lodzie zależy od:
różnicy temperatur pomiędzy produktem a lodem (↓ z czasem)
stopnia przylegania lodu do powierzchni produktu (↑ z czasem)
CZAS CHŁODZENIA:
ilość ciepła przejmowanego z produktu przez środowisko chłodzące [kJ]
Q1 = S · α · (Tp - Tśr) · t
ilość ciepła oddawanego przez produkt [kJ]
Q2 = m · Cw · (Tp0 – Tk0)
ponieważ Q1=Q2, to:
S · α · (Tp - Tśr) · t = m · Cw · (Tp0 - Tk0)
stąd:
$\mathbf{t =}\frac{\mathbf{m \bullet}\mathbf{C}_{\mathbf{w}}}{\mathbf{S \bullet \alpha}}\mathbf{\bullet}\frac{\mathbf{T}_{\mathbf{p}\mathbf{0}}\mathbf{-}\mathbf{T}_{\mathbf{k}\mathbf{0}}}{\mathbf{T}_{\mathbf{p}}\mathbf{-}\mathbf{T}_{\mathbf{sr}}}$
w rzeczywistości temperatura produktu zmienia się zgodnie z funkcją logarytmiczną
$\mathbf{t =}\frac{\mathbf{2,32\ m \bullet}\mathbf{C}_{\mathbf{w}}}{\mathbf{S \bullet \alpha}}\mathbf{\bullet lg\ }\frac{\mathbf{T}_{\mathbf{p}\mathbf{0}}\mathbf{-}\mathbf{T}_{\mathbf{0}}}{\mathbf{T}_{\mathbf{k}\mathbf{0}}\mathbf{-}\mathbf{T}_{\mathbf{o}}}$
TEORETYCZNA ILOŚĆ LODU:
ilość lodu potrzebnego do schłodzenia surowca wyliczona z bilansu cieplnego chłodzenia
Q = m · Cw · (Tp – Tk)
$\mathbf{M =}\frac{\mathbf{Q}}{\mathbf{r}}$
LÓD SZTUCZNY:
RODZAJE LODU SZTUCZNEGO:
lód wodny
blokowy
- najbardziej rozpowszechniona postać lodu sztucznego
- otrzymywany w trzech postaciach:
matowy → mlecznobiały (ze wzg. na pęcherzyki powietrza oraz rozpuszczone sole Ca)
przejrzysty → z mlecznobiałym rdzeniem – częściowo odpowietrzony
krystaliczny → całkowicie odpowietrzony, produkowany z wody destylowanej
łuskowy
taflowy
rurkowy
płatowy
lód z solą
do jego produkcji używa się najczęściej NaCl – obniża temperaturę
w Polsce zabrania się stosowania tego typu mieszanin m.in. w transporcie kolejowym
ze względu na korozje metalowych części wagonów, torów i mostów kolejowych
lód eutektyczny
wodne r-r niektórych soli wydzielają podczas zamarzania lód eutektyczny
temperatura lodu eutektycznego zależy od rodzaju użytej soli:
KCl 10,2% -11,1°C
NaCl 23,1% -21,2°C
NaNO3 37,7% -18,5°C
CaCl2 30,0% -55,0°C
diagram fazowy układu eutektycznego prostego:
lód suchy
zestalony i sprasowany CO2
temp. lodu wynosi -78,5°C
otrzymywany przez gwałtowne rozprężenie skroplonego pod ciśnieniem 60 atm. CO2
w normalnych warunkach atmosferycznych przechodzi natychmiastowo ze stanu stałego
w stan gazowy w procesie sublimacji
podczas transportu nie może mieć bezpośredniego kontaktu z produktem
lód aseptyczny = lód antybakteryjny
otrzymywany poprzez dodatek do lodu składników chemicznych (podchloryn wapnia, azotyn sodu) powodujących zahamowanie rozwoju mikroflory
środki można stosować w formie kąpieli przed lodowaniem (np. dodanie do wody do mycia) lub jako dodatek do lodu
stosowany do produktów surowych pochodzenia morskiego (ryby, owoce morza), ze względu na ich szybkie psucie się
lód antybiotykowany
otrzymywany poprzez dodatek antybiotyku głównie o szerokim spektrum działania (chlorotetracyklina, chloromycetyna) w ilości 1-10g/1t lodu
przygotowywany zwykle w formie blokowej lub łuskowej, aby była możliwość równomiernego rozprowadzenia antybiotyku
w bloku stosuje się również dodatek koloidów naturalnych lub syntetycznych oraz kwasy jako stabilizatory
PRODUKCJA LODU WODNEGO
lód blokowy
wytwornica działająca w sposób okresowy
forma: pojemniki wkładane do wanny z solanką
czynnik chłodzący: wężownica
wady:
- długi okres zamrażania
- niska wydajność
- korodujący wpływ solanki
wytwornica działająca w sposób ciągły
(wytwornica japońska YAMADA)
forma: parownik o kształcie ściętego ostrosłupa
zalety:
- ciągłość procesu
- wysoka wydajność
lód taflowy
wytwornica amerykańska TURBO
lód rurkowy
produkcja: rury lodowe o średnicy 5cm
czas zamrażania: 20-30 min
działanie:
- woda wpada do rur, które otacza amoniak
- wytworzenie w rurach lodu
- lekkie ogrzewanie ciepłym amoniakiem (odklejenie)
lód łuskowy
wytwornica duńska ATLAS
lód zamarza na powierzchni bębna z chromowanej
stali nierdzewnej, wewnątrz którego znajduje się
czynnik chłodzący
lód jest usuwany przez nóż od powierzchni bębna
wada:
- duża powierzchnia sublimacji
- zbrylanie
PRZECHOWYWANIE CHŁODNICZE SUROWCÓW ROŚLINNYCH:
aby uzyskać maksymalny czas przechowywania surowców roślinnych, należy:
pozwolić na kontynuowanie oddychania tlenowego - z małą szybkością, aby zachować życie
i wykorzystać naturalną obronę żywych organizmów przed atakiem drobnoustrojów
intensywna respiracja ↔ krótszy czas przechowywania
(groszek zielony, fasolka, sałata, maliny, truskawki)słaba respiracja ↔ dłuższy czas przechowywania
(jabłko, pomarańcza, brzoskwinia, śliwki, marchew, seler, kalafior, burak)
zachować na tyle niską temperaturę, aby proces psucia się zachodził jak najwolniej
OWOCE KLIMAKTERYLNE:
w climacteric maximum owoce uzyskują pełną dojrzałość, a następnie przechodzą przez przejrzałość aż do stanu zepsucia
pomimo stałej temperatury przechowywania wykazują zmienną intensywność oddychania
maksimum oddychania następuje po optymalnej dojrzałości owoców
ostry spadek oddychania po przejściu poziomu maksimum wiąże się z przejrzałością
maksimum oddychania = punkt dzielący wzrost i dojrzewanie od zepsucia i śmierci
owoce, u których stwierdza się to zjawisko: jabłko, morela, awokado, banan, mango, gruszka
CZYNNIKI DECYDUJĄCE O WARUNKACH PRZECHOWYWANIA:
temperatura
temperatura ma wpływ na aktywność mikrobiologiczną patogenów
10-37°C szybki wzrost
3,3-10°C wolny wzrost
<3,3°C zahamowanie wzrost
owoce i warzywa zwłaszcza pochodzenia tropikalnego i subtropikalnego ulegają w niższych temperaturach uszkodzeniom chłodniczym, polegającym na zaburzeniu równowagi fizjologicznej – przyczyną są zmiany strukturalne w membranach komórkowych, jako rezultat przemian fazowych w lipidach oraz zmian konformacyjnych w białkach
wilgotność
nie powinna być ani za duża, ani za mała
zbyt ↑ - rozwój drobnoustrojów, pękanie owoców (straty jakościowe)
zbyt ↓ - więdnięcie, wysuszenie (straty ekonomiczne)
warunki wilgotności dla poszczególnych produktów:
0°C 90% mięsa, wędliny, jaja, tłuszcz, rośliny okopowe
10°C 85-90% owoce i warzywa
dostęp światła
owoce i warzywa nie preferują światła w przechowalniach, ponieważ powoduje pobudzanie procesów kiełkowania i wpływa na zmiany barwy
pasteryzacja
zanurzenie w wodzie o temp. 46-54°C przez 1-4 minuty, powodujące redukcję mikrobiologicznych zanieczyszczeń powierzchniowych
poddawane pasteryzacji są: cytryny, nektarynki, brzoskwinie, papaja
kontrolowana atmosfera
obniżenie zawartości O2 i zwiększenie zawartości CO2
wpływa na spowolnienie procesów oddychania
działa synergistycznie z niższą temperaturą
środki chemiczne
związki chemiczne w postaci aerozoli lub dodawane do materiałów opakowaniowych
opóźniają lub hamują wzrost mikroorganizmów i insektów (SO2, Cl, bromek metylu, difenyl)
kontrolują dojrzewanie bananów (etylen)
opóźniają oparzenia jabłek (difenyloaminy)
inhibitory kiełkowania ziemniaków i cebuli (karbaminiany fenylowe, hydrazyd maleinowy)
PRZECHOWYWANIE CHŁODNICZE SUROWCÓW ZWIERZĘCYCH:
schładzanie półtusz wieprzowych
schładzanie wstępne -12°C 1,5h
dochładzanie -5°C 2h
składzanie wyrównawcze +2°C 6-8h
schładzanie półtusz wołowych
schładzanie właściwe -5°C 4h bardzo silny obieg powietrza
schładzanie wyrównawcze +0°C 8h wolny obieg powietrza
schładzanie drobiu
schładzanie owiewowe - klasyczne 0°C V=2-3 m/s
schładzanie w wodzie 2°C 45 min (drób patroszony) – 4h (drób nie patroszony)
schładzanie w wodzie z lodem
*** metody z zastosowaniem wody chronią przed ususzką i utlenianiem, wpływając na jakość
schładzanie ryb
schładzanie w lodzie
schładzanie w wodzie morskiej schładzanie najbardziej trwałe
schładzanie w solance -2÷-4°C
*** maksymalna trwałość ryb lodowanych natychmiast po złowieniu kształtuje się w zależności
od ich gatunku w granicach 12-21dni
schładzanie jaj
zalecane jest schładzanie wolne z prędkością <0,5°C/h
temperatura powietrza nie może być niższa niż 0°C, a jego wilgotność względna do 80%
jako dodatkowe zabiegi stosuje się parafinowanie
chłodzenie uważa się za zakończone, gdy temp. wnętrza jaja osiągnie 0°C – jaja można przechowywać przez okres 5-9 miesięcy, wahania temperatury nie mogą przekraczać ±2°C
jaja można również przechowywać w kontrolowanej atmosferze: 90% CO2+10% N2
w warunkach chłodniczych
schładzanie mleka
mleko po udoju wykazuje 35°C
natychmiastowe schładzanie mleka <10°C chroni przed jego kwaśnieniem przez kilkanaście godzin
schładzanie mleka obejmuje szereg etapów (od producenta aż do odbiorcy detalicznego) – łańcuch chłodniczy nie może zostać przerwany
KRYSTALIZACJA WODY:
WODA:
podstawowy składnik komórek i tkanek
od jej ilości zależy przebieg i efekty zamrażania
rozpuszczalnik
wysoka stała dielektryczna (ε=80 w 20oC)
wysoka pojemność cieplna
wysokie ciepło parowania
niska lepkość
wysoka gęstość stanu ciekłego w porównaniu ze stanem stałym
napięcie powierzchniowe
formy strukturalne powstającego z wody lodu zależą od ciśnienia i temperatury mrożenia
lód heksagonalny – typowy, tworzący się w warunkach normalnych
KRYSTALIZACJA:
dla procesu krystalizacji charakterystyczne są dwa zjawiska
powstawanie zarodków kryształków
wzrost kryształków
przechłodzenie – obniżenie temperatury poniżej punktu zamarzania bez powstawania kryształków lodu
w praktyce dąży się do realizacji procesu przy maksymalnej ilości zarodków kryształków
i minimalnej szybkości ich wzrostu
SZYBKOŚĆ OBNIŻANIA TEMPERATURY a forma i rozmieszczenie kryształów:
powolne heksagonalne – kryształy sześciokątne
średnie i duże dendryty – kryształy nieregularne
szybkie i ultraszybkie kuliste
zamarzanie powolne – kryształy:
duże i nieregularne
tworzą się w przestworach międzykomórkowych
powodują znaczne niszczenie komórek
występuje różnica ciśnienia osmotycznego – woda z komórki przechodzi do przestrzeni międzykomórkowych, co powoduje wysychanie
zamarzanie szybkie – kryształy:
małe, w dużych ilościach
tworzą się w komórkach i przestworach międzykomórkowych
powodują mniejsze uszkodzenia komórek
nie występuje różnica ciśnienia osmotycznego – woda z komórki nie przechodzi do przestrzeni międzykomórkowych
ILOŚĆ NIE ZAMROŻONEJ WODY zależy od:
typu i składu żywności
temperatury składowania
np. dla -20°C:
baranina 88% lodu
ryby 91% lodu
białko jaja 93% lodu
ZAMRAŻANIE ŻYWYCH KOMÓREK I TKANEK:
temperatura krioskopowa systemów biologicznych - podczas zamrażania żywe komórki charakteryzują się niższą temperaturą krioskopową w porównaniu do komórek i tkanek martwych oraz wyciśniętego soku
przemiany dyfuzyjne – utrata półprzepuszczalności błon, zachwianie równowagi dynamicznej – aktywny transport
czas przebywania w niskiej temperaturze – jest ograniczony, ze względu na życie mikroorganizmów, działanie enzymów oraz zachodzenie przemian w żywej komórce
ZAMRAŻANIE ŻYWNOŚCI
CELE STOSOWANIA UJEMNYCH TEMPERATUR:
zabezpieczenie trwałości produktów w czasie długotrwałego przechowywania
oddzielenie wody przy zagęszczaniu – kriokoncentracja (soki owocowe i inne płynne produkty żywnościowe)
przygotowanie produktów do liofilizacji
wyprodukowanie specyficznych produktów żywnościowych
KRZYWA ZAMRAŻANIA – zjawiska fizyczne wywołane zamrażaniem:
AS (1) – chłodzenie od temp. początkowej do temp. leżącej poniżej temp. krioskopowej produktu – nie występuje krystalizacja
SB (2) – gwałtowny wzrost temperatury do punktu zamarzania – uwalnia się utajone ciepło krystalizacji
BC (3) – obniżanie punktu zamarzania, w wyniku wzrostu stężenia nie zamarzniętego roztworu - krystalizacja większości wody w tkankach
CD (4) – jedna z rozpuszczonych substancji osiąga stan nasycenia – krystalizacja oraz uwolnienie utajonego ciepła krystalizacji i niewielki wzrost temperatury
DE (5) – dalsza krystalizacja wody i substancji rozpuszczonych
EF (6) – spadek temp. do temperatury otoczenia - zakończenie zamrażania
S – przechłodzenie
B – gwałtowna krystalizacja
C – temp. eutektyczna
D – krystalizacja 1 z substancji
F – temp. otoczenia
ISTOTA SZYBKIEGO ZAMRAŻANIA:
krzywa bardziej pionowa i krótszy odcinek przechłodzenia
mrożenie szybkie przez tzw. strefę maksymalnego tworzenia kryształów lodu od -1÷-5°C
najwolniej wymarzają koloidy, dlatego zachodzą nieodwracalne zmiany po rozmrożeniu koloidowych r-r
temp. w zakresie -4÷-6°C najbardziej uszkadzają białka
temp. eutektyczna = temp. przy której kryształy danej substancji pozostają w równowadze
z kryształami lodu i z nie zamrożonym płynem
glukoza -5°C
sacharoza -14°C
NaCl -21°C
CaCl2 -55°C
końcowa temp. eutektyczna = najniższa temp. eutektyczna substancji rozpuszczonych w żywności
lody -55°C
mięso -50÷-60°C
chleb -70°C
ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNYCH W CZASIE ZAMRAŻANIA
TEMP. KRIOSKOPOWA = temp. rozpoczęcia krystalizacji
zależy od:
stężenia substancji i stopnia ich dysocjacji
rodzaju rozpuszczalnika - stałej krioskopowej rozpuszczalnika
ciepła właściwego roztworu
prawo Roulta – wyraża obniżenie temp. krioskopowej roztworu w stosunku do czystego rozpuszczalnika
ΔTkr = Kkr · n
na temp. krioskopową nie ma wpływu zawartość tłuszczu i białek
na temp. krioskopową mają wpływ tylko związki drobnocząsteczkowe rozpuszczalne w soku komórkowym:
sole mineralne
kwasy organiczne
cukry
przykładowe początkowe temp. krioskopowe (powstanie pierwszego kryształka lodu):
mięso -0,6÷-1,2°C
ryby -0,6÷-2°C
warzywa -1,1÷-1,5°C
owoce -0,9÷-4,5°C
ZMIANA OBJĘTOŚCI i GĘSTOŚCI
woda po zamrożeniu zmniejsza gęstość
dwody = 3,98 g/cm3
dlodu = 0,92 g/cm3
CIEPŁO WŁAŚCIWE = ilość ciepła, którą należy odprowadzić/doprowadzić do ciała o jednostkowej masie by zmienić jego temperaturę o 1°C
ciepło właściwe po zamrożeniu spada:
Cwwody = 4,178 kJ/kg·K
Cwlodu = 2,093 kJ/kg·K
najintensywniejszy spadek ciepła właściwego zachodzi w zakresie 0÷-10°C:
PRZEWODNICTWO CIEPLNE
wyrażane za pomocą wsp. przewodnictwa cieplnego λ
przewodnictwo cieplne po zamrożeniu wzrasta
λwody = 0,59 W/mK
λlodu = 2,24 W/mK
DYFUZYJNOŚĆ CIEPLNA = zdolność do wyrównywania temperatury
wyrażania za pomocą wsp. wyrównania temperatury α
w produktach zamrażanych wyrównanie temperatury zachodzi szybciej niż w produktach nie mrożonych
$\mathbf{\alpha =}\frac{\mathbf{\lambda}}{\mathbf{Cw \bullet d}}$
CIEPŁO USUWANE PODCZAS ZAMRAŻANIA
GLOBALNA ILOŚĆ USUWANEGO CIEPŁA:
ciepło chłodzenia
ciepło zamarzania
ciepło chłodzenia lodu i niewymarzniętych części produktu do określonej temp. końcowej
ciepło związane z innymi przemianami fazowymi
CZAS PROCESU ZAMRAŻANIA zależy od:
wymiarów i kształtu ciała
czas wzrasta proporcjonalnie do kwadratu długości/średnicy
najszybciej zamrażają się produkty kuliste, najwolniej w kształcie prostopadłościennej płyty
czynnej różnicy temperatur pomiędzy produktem a medium chłodzącym
im większa różnica temperatur, tym szybsze zamrażanie
wsp. wnikania ciepła (α)
im wyższy, tym szybsze mrożenie
komory owiewowe 3-4 W/m2·K
tunele owiewowe 23-40 W/m2·K
fluidyzacyjne 100-140 W/m2·K
kontaktowe 500-1000 W/m2·K
immersyjne 300-700 W/m2·K
kriogeniczne (ciekły azot) 1000-2000 W/m2·K
w aparatach współczynnik owiewowych współczynnik α można regulować dobierając prędkość przepływu powietrza – wzrost szybkości przepływu powietrza wiąże się ze zwiększonym zapotrzebowaniem na energię, ale np. wzrost szybkości owiewu z 3-4 m/s powoduje wzrost współczynnika α o 21%
wsp. przewodzenia ciepła (λ)
opakowania
opakowanie produktu wydłuża czas zamrażania
czas zamrażania produktów w opakowaniach zależy od rodzaju opakowania i rodzaju materiału z jakiego jest wykonane
efektywny czas zamrażania = czas wymagany do obniżenia temperatury żywności
od temp. początkowej do założonej temp. końcowej w środku termicznym produktu
nominalny czas zamrażania = czas, który upływa od chwili kiedy produkt na powierzchni osiągnie 0°C do chwili kiedy w środku termicznym produktu temp. osiągnie -15°C
$\mathbf{t =}\frac{\mathbf{i}_{\mathbf{p}}}{\mathbf{2}\mathbf{B \bullet}\mathbf{T}_{\mathbf{\text{cr}}}}\mathbf{\bullet}\mathbf{d}_{\mathbf{\text{pz}}}\left( \frac{\mathbf{l}}{\mathbf{\alpha}}\mathbf{+}\frac{\mathbf{l}^{\mathbf{2}}}{\mathbf{}\mathbf{\lambda}_{\mathbf{\text{pz}}}} \right)\mathbf{\ }$
efektywna szybkość zamrażania = stosunek minimalnej odległości środka termicznego od powierzchni produktu do efektywnego czasu zamrażania
nominalna szybkość zamrażania = stosunek minimalnej odległości środka termicznego od powierzchni produktu do nominalnego czasu zamrażania
PODZIAŁ ZAMRAŻANIA wg. szybkości zamrażania:
powolne 0,1-1cm/h
średnie 1-5 cm/h
szybkie 5-20 cm/h
PODZIAŁ PRODUKTÓW wg. szybkości zamrażania – wg. Kuprianoffa:
szybkość nie ma znaczenia, brak wymagań – groszek zielony
szybkość nie ma znaczenia, ale nie należy zbyt wolno – ryby
szybkie i ultraszybkie mrożenie – delikatne owoce i warzywa (maliny, truskawki, pomidory, ogórki, szparagi)
nie wskazane bardzo szybkie mrożenie – tusze, półtusze, ćwierćtusze, duże ryby całości
CZYNNIKI CHŁODNICZE
AMONIAK:
toksyczny i wybuchowy
dobrze rozpuszczalny w wodzie i słabo rozpuszczalny w olejach
trujący dla dróch oddechowych i śluzówki
instalacje amoniakowe należą do najbardziej wydajnych i łatwych w eksploatacji, ze względu na wysokie ciepło parowania: 1388,1 kJ/kg
FREONY (R12, R22, R502, 12B1, R134a):
nietoksyczne i niewybuchowe
ograniczona rozpuszczalność w wodzie, ale całkowicie mieszają się z olejami
instalacje freonowe pracują sprawnie w agregatach chłodniczych, gdzie sprężarka ze skraplaczem i parownik tworzą oddzielny układ zamknięty
ciepło parowania 175 kJ/kg
obecnie wycofywane zgodnie z Protokołem Montrealskim (Cl zawarty w cząsteczkach freonów jest katalizatorem rozkładu ozonu i przyczynia się do powstawania dziury ozonowej
w atmosferze)
OBIEGI CHŁODNICZE
zamknięte – czynnik chłodzący nie wydostaje się poza obieg
absorpcyjne
sprężarkowe
otwarte– czynnik chłodzący wydostaje się poza obieg
LIN →N2
LIC →CO2 skroplone
ZAKRESY TEMPERATUR
I zakres: -38÷-40°C - zamrażanie (odbiorniki temp. ujemnych)
II zakres: -10÷-15°C - chłodzenie (odbiorniki temp. dodatnich)
UKŁAD SPRĘŻARKOWY
skraplacz
dławik
parownik
sprężarka
skroplony czynnik przepływa do zaworu dławiącego, gdzie zostaje zdławiony do niskiego ciśnienia panującego wewnątrz parownika, a następnie jest wprowadzany do parownika
ciekły czynnik w stanie nasycenia po obniżeniu ciśnienia staje się parą mokrą o niskiej temperaturze
przez zasysające działanie sprężarki w parowniku zostaje wytworzone niskie ciśnienie,
co powoduje, że ciecz zawarta w parze mokrej zaczyna wrzeć w niskiej temperaturze
ciepło potrzebne do wrzenia zabierane jest z ciepła doprowadzonego z produktem, który się zamraża
czynnik ze stanu pary nasyconej staje się parą nasyconą suchą
z parownika sprężarka zasysa parę nasyconą suchą, która zostaje sprężona do odpowiedniego ciśnienia, przy czym jej temperatura wzrasta
wytłoczona przez sprężarkę para dopływa do skraplacza, gdzie najpierw od pary przegrzanej jest odprowadzane ciepło i następuje obniżenie temperatury, a potem następuje skroplenie, któremu nie towarzyszy zmiana temperatury
jednostopniowy czynnik chłodniczy utrzymuje temp. ok. 0°C, jeżeli chce się uzyskać temperatury niższe, należy zespolić kilka takich układów
NOŚNIKI ZIMNA
substancje stosowane do pośredniego przekazywania zimna produktom (najpierw są one schładzane przy zastosowaniu instalacji chłodniczej)
CaCl, NaCl – powodują korozję metali
glikole – toksyczne i narkotyczne
metanol – toksyczny dla organizmu człowieka, ze względu na możliwość zatrucia
wodne r-r gliceryny – wysoka lepkość w niskich temperaturach
ekosole (karbinol etylu) – nowa generacja nośników
LÓD BINARNY - NOŚNIK ZIMNA NOWEJ GENERACJI
mieszanina malutkich kryształków lodu (0,01-0,05mm) i wody
wykazuje różne właściwości, w zależności od stopnia koncentracji i udziału kryształków:
<20% lodu płynny o cechach czystej wody, ale o 450% większa wydajność ziębnicza
40% lodu płynny, widoczne kryształki lodu i o 700% większa wydajność ziębnicza
>40% lodu w konsystencji przypomina mokry śnieg
90% lodu traktowany jak zwykły lód
zalety:
może być stosowany w solankowych urządzeniach chłodniczych
wysoka wydajność ziębnicza
wysoki współczynnik wymiany ciepła α
neutralność wobec środowiska
SPOSOBY ZAMRAŻANIA
powietrzne
owiewowe (tunelowe, taśmowe, tacowe, spiralne – automatyczne lub sterowane)
fluidyzacyjne (rynnowe, taśmowe)
kontaktowe
płytowe (pionowe/poziome)
taśmowe
bębnowe
immersyjne → w cieczach niewrzących
r-r NaCl, CaCl2, MgCl2
r-r cukrów
glikol
kriogeniczne → w cieczach wrzących
LIN - tunelowe
LIC - spiralne
LNF = ciekły azot
LAF = ciekłe powietrze
LCO2F = ciekły CO2
LFF = ciekły freon
ZAMRAŻANIE IMMERSYJNE – w cieczach niewrzących
zalety:
wysoki współczynnik wnikania ciepła
szybkość zamrażania
wady:
absorbowanie soli przez produkty
utrata barwy
silna korozja urządzeń
trudny do utrzymania standard higieny
APARAT DO ZAMRAŻANIA DROBIU – firma Linde
wanna o dł. 10m i szer. 1m wypełniona nośnikiem zimna (najczęściej solanką w temp.
-16÷-18°C), a następnie chłodzenie owiewowe
α = 300-700 W/m2·K
nośniki zimna: NaCl, chlorek wapnia, glikol propylenowy
ZAMRAŻANIE KRIOGENICZNE – w cieczach wrzących (< -150°C)
w chwili obecnej czynnikami chłodniczymi są:
skroplony N2 (LIN)
skroplony CO2 (LIC)
zalety:
wysoki współczynnik przenikania ciepła (α = 1000-2000W/m2·K przy bezpośrednim kontakcie z ciekłym azotem)
duże różnice temperatur
krótki czas zamrażania
wady:
wysokie koszty eksploatacyjne
znaczne zużycie czynnika chłodniczego
zastosowanie:
w przemyśle piekarniczym i cukierniczym jako urządzenie rezerwowe w okresie szczytów produkcyjnych
usprawnianie pracy tuneli fluidyzacyjnych
zamrażanie preparatów farmaceutycznych
długotrwałe utrwalanie kultur starterowych stosowanych w przemyśle mleczarskim
rodzaje konstrukcji - urządzenia:
tunelowe
spiralne
zanurzeniowe = immersyjne
komorowe = szafowe
bębnowe
ZAMRAŻANIE CIEKŁYM AZOTEM (LIN)
– wentylatory osiowe (słabe)
– wentylatory ośrodkowe (silne)
I faza wstępnego schładzania ↔ wstępne wychłodzenie i powierzchniowe omrożenie
II faza intensywnego zamrażania ↔ zamrożenie produktu do połowy
III strefa natrysku bezpośredniego ↔ całkowite zamrożenie produktu i pojawienie znacznej różnicy temperatur
pomiędzy powierzchnią produktu a jego środkiem termicznym
IV faza wyrównywania temperatur
zapobieganie wnikaniu ciepłego wilgotnego powietrza do wewnątrz produktu osiąga się przez:
99% par porusza się przeciwnie do ruchu taśmy
1% par porusza się zgodnie z ruchem taśmy
ZAMRAŻANIE CIEKŁYM CO2 (LIC)
specjalnie przechowywany pod odpowiednim ciśnieniem i obniżoną temperaturą (-20°C)
różnica: dysze natryskowe występują w miejscu wejścia produktu – strefa I
korzystniejsze pod względem energetycznym i ekonomicznym w porównaniu do ciekłego azotu (wydatek energetyczny jest ok. 4x mniejszy, a cena 3x niższa)
ze względu na mniejszą różnicę temperatur i niższy współczynnik przewodzenia ciepła jest to zamrażanie nieco dłuższe
URZĄDZENIA ZAMRAŻALNICZE
TUNEL OWIEWOWY OKRESOWY
komorę stanowi wydłużony prostokąt
produkt zawieszany jest na hakach lub układany na stojakach (tace, sita)
cechy:
- prędkość powietrza: 4-6 m/s
- wsp. przejmowania ciepła: α = 15-25 W/m2·K
- temp. wrzenia czynnika chłodniczego: -40÷-45°C
- czas zamrażania: 2h – porcja jednostkowa
12-18 h – mięso (półtusze, ćwierćtusze)
24-40h – drób w kartonach lub skrzynkach
TUNEL TAŚMOWO-SPIRALNY
w zależności od produktu istnieje możliwość regulacji kierunku przepływu powietrza – równolegle lub prostopadle:
przeciwprąd (z góry na dół)= produkty luzem
współprąd (z dołu do góry)= produkty pakowane
składa się z izolowanej obudowy, w której znajduje się bęben a wokół niego ruszt
po ruszcie spiralnie przemieszcza się taśma o specjalnej konstrukcji, która kiedy osiągnie szczyt bębna wychodzi
zalety:
- zmniejszenie powstania ususzki (↓50%)
- zmniejszenie zapotrzebowania na powierzchnię (↓30%)
czas zamrażania:
60 min – produkty drobne luzem
180-240 min – dania gotowe
TUNEL SPIRALNO-TACOWY
stosowany do mrożenia produktów drobnych, zazwyczaj w opakowaniach jednostkowych (lody, pieczywo)
TUNEL AUTOMATYCZNY DO PRODUKTÓW W KARTONACH
w zależności od produktu istnieje możliwość regulacji kierunku przepływu powietrza – równolegle lub prostopadle:
przeciwprąd (z góry na dół)= produkty luzem
współprąd (z dołu do góry)= produkty pakowane
składa się z izolowanej obudowy, w której znajduje się bęben a wokół niego ruszt
po ruszcie spiralnie przemieszcza się taśma o specjalnej konstrukcji, która kiedy osiągnie szczyt bębna wychodzi
Tunel automatyczny do produktów w kartonach:
Stosuje się go do zamrażania drobiu oraz mięsa bez kości w blokach. Czas zamrażania wynosi od 3 do 7 h. Wydajność wynosi 3-7 ton/h. V = 5-6 m/s
ZAMRAŻANIE TKANEK
TKANKI ROŚLINNE | TKANKI ZWIERZĘCE |
---|---|
|
|
TKANKI ROŚLINNE
usuwanie ciepła z komórek roślinnych – 2 warianty:
wolne usuwanie ciepła + wysoka/niska przepuszczalność H2O – wysychanie komórki
szybkie usuwanie ciepła + niska przepuszczalność H2O – zamarzanie wnętrza komórki
szybkie usuwanie ciepła + wysoka przepuszczalność H2O – wysychanie komórki
TKANKI ZWIERZĘCE
przed zamrażaniem musi nastąpić kondycjonowanie i dojrzewanie
w trakcie kondycjonowania zachodzi glikogenoliza (wieloetapowe przemiana glikogenu
w kw. mlekowy oraz enzymatyczny rozkład nukleotydów)
ATP → ADP → AMP → IMP → inozyna → hipoksantyna
rigor mortis = stężenie pośmiertne
występuje po 2-10h po udoju
następuje w wyniku łączenia się miofibrylli miozynowych i aktynowych w kompleks
aktynomiozynowy, którego rozpad kończy stężenie pośmiertne i rozpoczyna dojrzewanie (autolizę)
cold shortening = zimne skrócenie
następuje na skutek niewłaściwego traktowania mięsa zaraz po uboju – pozostawienie
w temperaturze < 10°C
zapobieganie:
odczekanie do chwili wystąpienia rigor mortis
bezpośrednio po zamrożeniu umożliwienie przebiegu rigor mortis, jeżeli mięso było mrożone przed rigor mortis
zastosowanie elektrostymulacji
- działanie prądem elektrycznym o napięciu 100-600V przez 4 min bezpośrednio po uboju
- elektrostymulacja przyspiesza glikogenolizę, powoduje szybszy spadek pH i rozkład ATP
- stosuje się ją przede wszystkim w stosunku do mięsa wołowego i baraniego
- występuje po 2-10h po udoju
thow rigor = stężenie rozmrażalnicze
pojawia się w mięsie, które nie przeszło rigor mortis ani przed zamrożeniem ani w czasie składowania zamrażalniczego
zapobieganie:
zamrażanie mięsa po rigor mortis
zaplanowanie długiego składowania zamrażalniczego
podniesienie temp. przed rozmrożeniem (do -3÷-4°C)
ŁAŃCUCH CHŁODNICZY
cykl działań mający na celu zachowanie warunków temperatury na drodze producent ↔ konsument
produkt (surowiec) po wytworzeniu (pozyskaniu) powinien być możliwie natychmiastowo schłodzony lub zamrożony w sposób uznany dla niego za najwłaściwszy, a następnie przechowywany w możliwie niezmienionych warunkach aż do czasu przygotowania go do konsumpcji
OGNIWA ŁAŃCUCHA CHŁODNICZEGO
chłodzenie zakładowe (produkcyjne)
zlokalizowane bezpośrednio przy przetwórniach
pod względem konstrukcji i eksploatacji nie różnią się od chłodni składowych, ale mają 5x większą zdolność zamrażania
chłodzenie składowe
punkt łączący produkcję z dystrybucją
działają usługowo na rzecz przetrzymywania żywności rożnych producentów
obecnie stosowane są tylko chłodnie parterowe – zalety:
- pełna mechanizacja robót przeładunkowych
- większa pojemność komór
- łatwy dostęp do komór
- tańszy koszt eksploatacji
- eliminacja głębokiego fundamentowania
konstrukcja: lekki stalowy szkielet wypełniony izolacją w kształcie wydłużonego prostokąta
wyposażenie: palety 80x120cm i wózki widłowe
specjalnie zamykane drzwi oraz dodatkowe zabezpieczenia w postaci zasłon i kurtyn
chłodzenie dystrybucyjne
służą do krótkiego przechowywania artykułów spożywczych przeznaczonych do sprzedaży w sieci handlu detalicznego
chłodzenie za zapleczach hipermarketów
meble chłodnicze w sklepach (lady samoobsługowe, witryny, regały)
lodówki i zamrażalki domowe
* to temp. i trwałość przez 1 tydzień,
** to temp. i trwałość 1 miesiąc,
*** to temp. i trwałość 3 miesiące
transport chłodniczy łączący poszczególne ogniwa
ZASADY NOWOCZESNEGO ŁAŃCUCHA CHŁODNICZEGO
należy tak organizować dystrybucje, aby produkt jak najdłużej przebywał w chłodni składowej (gdzie maja najlepsze warunki), a jak najkrócej w ladach sklepowych
należy ograniczyć liczbę lad do niezbędnego minimum, natomiast na zapleczu wybudować chłodnię o temp. -25°C
należy eliminować z łańcucha chłodniczego dystrybucje jako oddzielne ogniwo
TRANSPORT CHŁODNICZY
drogowy – izotermiczne lub dodatkowo wychładzane samochody chłodnicze
kolejowy
morski
kontenerowy – szybki, wydajny, dobrze zachowujący jakość produktów
CZAS TRANSPORTU W SAMOCHODACH IZOLACYJNYCH – wzór Liedinga
$\mathbf{t =}\frac{\mathbf{M \bullet Cw\ (}\mathbf{T}_{\mathbf{k}}\mathbf{-}\mathbf{T}_{\mathbf{p}}\mathbf{)}}{\mathbf{Q \bullet k \bullet F \bullet}\mathbf{T}_{\mathbf{m}}}$
SYSTEMY CHŁODZENIA
transport drogowy:
chłodzenie mechaniczne (agregaty z własnym silnikiem)
chłodzenie ciekłym azotem (zbiornik z przewodami i dysze natryskowe)
chłodzenie za pomocą płyt eutektycznych (rozmieszczone na ścianach płyty z r-r eutektycznym utrzymującym po wychłodzeniu temperaturę w zakresie -3÷-50°C)
kolejowy
suchy lód
ciekły azot
płyty eutektyczne