Sprawozdanie

Wydział Fizyki Technicznej Edukacja Techniczno- Informatyczna	Milena Jażdżyk	19.10.2012r
Nr grupy: 1 Nr zespołu: 1	Ćwiczenie nr 1	Dr E. Górnicka- Koczorowska

1. Temat ćwiczenia: Zależność prężności pary od temperatury- destylacja.

2. Cel ćwiczenia: Wyznaczenie krzywych destylacyjnych dla układu dwuskładnikowego- skład roztworu i skład par nad tym roztworem jako funkcja temperatury wrzenia.

3. Pomiary:

Próbka nr 1:
Temperatura wrzenia 130-132°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,524

Próbka nr 2:

Temperatura wrzenia 120°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,5180; kondensatu 1,4915

Próbka nr 3:

Temperatura wrzenia 101,5°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,5140; kondensatu 1,4945

Próbka nr 4:

Temperatura wrzenia 82,5°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,5110; kondensatu 1,4770

Próbka nr 5:

Temperatura wrzenia 72°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,4925; kondensatu 1,3815

Próbka nr 6:

Temperatura wrzenia 67°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,4410; kondensatu 1,3680

Próbka nr 7:

Temperatura wrzenia 56°C
Współczynnik załamania światła: wyjściowy 1,426

Numer próbki	Temperatura wrzenia [°C]	Współczynnik załamania światła
		Próbka wyjściowa
1	132	1,524
2	120	1,5180
3	101,5	1,5140
4	82,5	1,5110
5	72	1,4925
6	67	1,4410
7	56	1,426

1. Obliczenia: BRAK.

2. Wykresy:

1. Wnioski:

Naszym zadaniem było zmierzenie współczynnika załamania światła w pięciu z 7 próbek oraz przeprowadzenie pomiarów temperatur wrzenia dla tych próbek. Podczas destylacji mieszanin zauważyłyśmy, że temperatury wrzenia kolejnych próbek malały. Próbki zawierające większą ilość chlorobenzenu miały wyższą temperaturę wrzenia, niżeli te zawierające w przewadze aceton. Z kolei współczynnik załamania światła malał wraz ze spadkiem zawartości chlorobenzenu. Analogicznie wartość współczynnika załamania światła dla acetonu wzrastała, gdy zawartość tegoż składnika przeważała nad chlorobenzenem.