PARTIE POLITYCZNE I SYSTEMY PARTYJNY UE
Partie polityczne nie działają wyłącznie w ramach narodowych systemów politycznych, gdyż procesy: globalizacji, transnacjonalizacji oraz europeizacji otworzyły nowe możliwości i nowe przestrzenie.
GLOBALIZACJA-funkcjonowanie sieci wzajemnych powiązań, dzięki którym geograficzny dystans traci na znaczeniu, granice terytorialne są coraz mniej istotne.
Na poziomie UE funkcjonują dwa typy organizacji: transnarodowe(pozaparlamentarne) federacje partii politycznych(tzw. europartie)- są organizacjami aktywnymi w ramach UE skupiającymi partie polityczne reprezentujące określoną ideologiczno-programową rodzinę partii,które nie muszą posiadać swojej reprezentacji w PE, frakcje- to polityczna organizacja skupiająca rzedstawicieli określonych rodzin partii, prezentujących zbliżoną ofertę programowo- ideologiczną,którzy uzykali mandat do PE.
OBA TYPY ORGANIZACJI PARTII POLITYCZNYCH NIE SĄ TOŻSAME, ALE W RAMACH OKREŚLONEJ RODZINY POLITYCZNEJ BLISKO ZE SOBĄ WSPÓŁPRACUJĄ.
PARTIA EUROPEJSKA-inaczej europartia, ponadnarodową partią polityczną, transnarodową partią polityczną, zinstytucjonalizowana forma organizacji na poziomie UE, reprezentowana w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich przez posłów do PE, parlamentów narodowych lub regionalnych .
GRUPY POLITYCZNE:
Istnienie grup partyjnych sięga początków europejskiej integracji, czyli okresu funkcjonowania EWWiS. Pierwsze grupy reprezentowały tradycyjne rodziny partii, czyli chadecką, liberalną i socjaldemokratyczną. Po 1973powstały dwie nowe frakcje: konserwatywna i komunistyczna.
PE jest zdominowany przez diw największe frakcje : socjalistyczną i chrześcijańsko-demokratyczną, które od początku istnienia PE mają razem absolutną większość. Przed sesją ustalają stanowiska polityczne jakie będą zajmować podczas obrad.
Wielka różnorodność partii całej Europy reprezentowanych w PE i wiążąca się z nią odmienność tradycji. Wiele z nich działa pod wpływem konkurujących ze sobą nacisków ze strony UE i własnego kraju. Dyscyplinę partyjną w głosowaniu łatwiej jest zachować w przypadku głosowań dotyczących wewnętrznych spraw PE.
Istniejące:
Europejska Partia Ludowa (Chrześcijańscy Demokraci) (EPP) – najliczniejsza obecnie frakcja w PE. Składa się z polityków o poglądach: umiarkowanie konserwatywnych, chadeckich i konserwatywno-liberalnych.
Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów (S&D) – druga co do wielkości grupa w PE. Skupia deputowanych o poglądach: socjalistycznych i socjaldemokratycznych.
Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) – trzecia co do wielkości grupa w PE. Reprezentuje deputowanych o orientacji: liberalnej i demokratycznej.
Zieloni - Wolny Sojusz Europejski (Greens/EFA) - czwarta co do wielkości frakcja w PE. Zasiadają w niej deputowani o poglądach: ekologicznych, pacyfistycznych i regionalistycznych.
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR) - piąta pod względem wielkości siła polityczna w PE. Zrzesza deputowanych o poglądach: konserwatywnych, konserwatywno-liberalnych, narodowo-konserwatywnych, katolicko-narodowych i część o orientacji eurosceptycznej.
Zjednoczona Lewica Europejska - Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL) - szósta pod względem wielkości frakcja w PE. Gromadzi deputowanych o poglądach: komunistycznych, socjalistycznych i ekosocjalistycznych.
Europa Wolności i Demokracji (EFD) - siódma, najmniej liczna frakcja w PE. Jej deputowani to głównie konserwatyści, konserwatywni liberałowie, narodowi konserwatyści, narodowi katolicy i eurosceptycy.
(EPP-ED )GRUPA EUROPEJSKIEJ PARTII LUDOWEJ I EUROPEJSKICH DEMOKRATÓW- grupa licząca we wrześniu 2008 288 posłów ze wszystkich 27 krajów UE. Stanowi największą siłę na arenie polityki europejskiej. Biorąc pod uwagę narodowość większość deputowanych stanowią Niemcy jest ich 49. Grupa składa się z chrześcijańskich demokratów i konserwatystów, czyli partii centroprawicowych. Początki tej grupy przypadają na 1953 rok, kiedy to chrześcijańscy demokraci zasiadali w Zgromadzeniu EWWiS. Frakcja ta obecnie opowiada się za reformą struktur europejskich polegającą na, zwiększeniu elastyczności, zmniejszeniu biurokracji, zwiększenie konkurencyjności Europy poprzez inwestycje w badania naukowe i kształcenie ustawiczne, co doprowadzi do rozwoju gospodarczego i da możliwość stworzenia członkom UE nowych miejsc pracy.( funkcjonuje do 2009r)
GRUPA SOCJALISTYCZNA W PE( PES):
Posłowie należący do PES są obecnie drugą pod względem liczebności grupąw Pe.Jej cłownkowie we wreśniu 2008 r. zajmowali 217 miejsc w ławach PE i pochodzili z 25 krajów ( z wyjątkiem Cypru i Łotwy). Przewodniczącym frakcji jest Martin Schulz. Programowo usytuowane na lewicy, kładzie nacisk na dobrobyt polegający na zwalczaniu bezrobocia i zwiększaniu miejsc prac. Dążenie do likwidacji dyskryminacji i nierównego traktowania. PES charakteryzuje się od wcześniej omawianej frakcji chrześcijańsko-demokratycznej , wysoki indeks zgodności w trakcie głosowań, co jest dowodem na istnienie nie wielkich różnic programowych dzielących partie członkowskie.
GRUPA POROZUMIENIA LIBERAŁOW I DEMOKRATÓW NA RZECZ EUROPY ( ALDE): licząca 100 posłów z 22 krajów( stan wrzesień 2008) Grupa Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy ( ALDE) jest trzecim pod względem wielkości ugrupowaniem w PE. Przewodniczącym frakcji jest Brytyjczyk Graham Watson. Jeśli chodzi o skład delegacji narodowych , najliczniej reprezentowani są w ALDE Włosi, zaraz po nich Brytyjczycy i Francuzi .Jej początki sięgają EWWiS. Do 2004 roku Liberałowie zasiadali we frakcji Partii Liberalnych, Demokratycznych i Reformatorskich . W zakresie orientacji programowej grupę można usytuować na jednowymiarowej osi lewica-prawica w centrum lub jednoznacznie prawica.
GRUPA UNI NA RZECZ EUROPY NARODÓW (UEN)(istniało do 2009 ) grupa powstała w 1999 roku , w 2008r.- 43 z 6 krajów.Deputowani jednoczą się w celu popierania Europy opartej na wolności narodów do decydowania, w której zwycięża różnorodność.
GRUPA ZIELONYCH- Grupę tworzy 43 posłów z 14 krajów( Niemcy najliczniejsi, po jednym przedstawicielu Luksemburg, Dania, Finlandia, Rumunia, Szwecja, Łotwa W porównaniu do innych frakcji Zieloni są młodą frakcją. Na początku zieloni koncentrowali się na kwestiach ekologii. Z czasem ich pole działania rozszerzyło się na całość politycznego spektrum. Obecnie ich działaniem jest budowanie społeczeństwa opartego na poszanowaniu podstawowych praw człowieka i środowisk, pogłębienie demokracji poprzez decentralizację. Jeśli chodzi o funkcjonowanie UE każde istotne zmiany w traktatach założycielskich chcą poddawać pod referndum.
(GUE/NGL) KONFEDERACYJNA GRUPA ZJEDNOCZONEJ LEWICY EUROPEJSKIEJ/NORDYCKA ZIELONA LEWICA – 6 pod względem liczebności w PE, 41 posłów z 14 krajów UE, orientacja lewicowa.Delegacja Włoska, niemiecka- najliczniejsze(7) następnie czeska (6)pozostałe od 1 do 4 przedstawicieli. Grupa nie sprzeciwia się integracji europejskiej, lecz widzi potrzebę rozwoju UE w innym niż dotychczas obszarze, wyrównywanie szans poziomu życia najuboższych obyateli i bezrobotnych.
GRUPA NIEPODLEGŁOŚĆ/DEMOKRACJA(IN/DEM)- sprzeciw wobec Konstytucji Europejskiej oraz przeciwstawianie się centralizacji i biurokratyzacji Europy. Wrzesień 2008 r liczyła 22 posłów z 8 krajów, krytycy UE, eurosceptycy. Utworzyli je antyeuropejskie partie z Czech, Dani, Francji, Grecji, Holandii, Irlandii, Polski, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Partia Niepodległości ( brytyjska) , jako jedyna prowadzi otwartą kampanię postulując wystąpienie Wielkiej Brytani z UE, reszta partii akceptuje przynależność do UE, ale domaga się mniejszej centralizacji. Grupa zrezygnowała z dyscypliny.
NIEISTNIEJĄCA GRUPA TOŻSAMOŚĆ, SUWERENNOŚĆ, TRADYCJA( IST) zawiązana przez deputowanych skrajnej prawicy w styczniu 2007 r to najkrócej istniejąca grupa polityczna PE. Spoiwem nowej frakcji była niechęć do UE, imigrantów i do rozszerzenia wspólnoty( co było paradoksalne bo nowe państwa pozwoliły na utworzenie tej frakcji)
Termin partia europejska pojawił się w latach 70. XX w.Powstanie tych partii proklamowali politycy działający w frakcjach PE, by przygotować się do bezpośrednich wyborów do PE pod jedny , ogólnoeuropejskim szyldem partyjnym. W reczywistości zmiany zaszły tylko w strefie pojęciowej. Po wyborach 1979 podstawową częścią organizacyjną ,, partii europejskiej” nadal pozostawała frakcja w PE, a status prawny pozostawał nieuregulowany do początku lat 90 XX w., wtedy to właśnie w ue nastał czas na debatę nad deficytem demokratycznym oraz nastąpił koniec ery na tzw przyzwolenie społeczne na rozwój integracji europejskiej.
ABY UZNAĆ PARTIĘ TRANSNARODOWĄ ZA PRAWDZIWIE EUROPEJSKĄ MUSI SPEŁNIAĆ NASTĘPUJĄCE KRYTERIA:
POWINNA ZAJMOWAĆ OGÓLNE STANOWISKO WOBEC KWESTII OGÓLNOEUROPEJSKICH
POWINNA BYĆ REPREZENTOWANA BĄDŹ DĄŻYĆ DO ZDOBYCIA REPREZENTACJI W PE
MUSI BYĆ AKTYWNA W PRZYNAJMNIEJ DWÓCH KRAJACH CZŁONKOWSKICH UE
JEJ CELEM MOŻE BYĆ TYLKO STWORZENIE ZAPLECZA ORGANIZACYJNEGO DLA GRUPY W PE
WG. POSŁA D. TSATSOSA- ORGANIZACJA PRAGNĄCA UZYSKAĆ STATUS EUROPEJSKIEJ PARTII POLITYCZNEJ POWINNA SPEŁIĆ NASTĘPUJĄCE WYMOGI:
WYDAWAĆ OPINIE A TEMATY BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANE Z POLITYKĄ EUROPEJSKĄ LUB MIĘDZYNARODOWĄ
POSIADAĆ REPREZENTACJĘ W PE LUB ZMIERZAĆ DO JEJ UZYSKANIA
BYĆ CZYMŚ WIĘCEJ NIŻ PODMIOTEM UCZESTNICZĄCYM W WYBORACH
POSIADAĆ STATUT I PROGRAM POLITYCZNY DO KTÓREGO MIELI BY DOSTĘP OBYWATELE EUROPEJSCY.
ROZPORZĄDZENIE (PE I RADY) Z DNIA 4 LISTOPADA 2003 WARUNKI JAKIE MUSI SPEŁNIĆ PARTIA POLITYCZNA NA POZIOMIE EUROPEJSKIM;
MUSI POSIADAĆ OSOBOWOŚĆ PRAWNĄ W PAŃSWTWIE CZŁONKOWSKIM, W KTÓRYM NA SWOJĄ SIEDZIBĘ
MUSI BYĆ REPEZENTOWANA W CO NAJMNIEJ JEDNEJ CZWARTEJ PAŃSTWIE CZŁONKOWSKICH ALBO PRZEZ CZŁONKÓW PE LUB PARLAMENTACH NARODOWYCH, BĄDŹ MUSI ZEBRAĆ CO NAJMNIEJ ¼ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH 3 PROC ODDANYCH GŁOSÓW PODCZAS WYBORÓW DO PE
MUSI PRZESTRZEGAĆ , W SZCZEGÓLNOŚCI W SWOIM PROGRAMIE I W SWOICH DZIAŁANIACH ZASAD A KTÓRYCH OPIERA SIĘ UE( ZASAD WOLNOŚCI, DEMOKRACJI POSZANOWANIA PRAW CZŁOWIEKA ETC ETC)
MUSI UCZESTNICZYĆ W WYBORACH DO PE LUB WYRAZIĆ TAKI ZAMIAR.
Aby utrzymać finansowanie z budżetu, funkcjonująca na poziomie europejskim partia polityczna musi każdego roku złożyć wniosek do PE. Wszelkie otrzymane środki mają być przeznaczone wyłącznie na pokrycie wydatków bezpośrednio związanych z celami sformułowanymi w programach politycznych partii.
Na początku 2008 zarejestrowanych było 10 organizacji, którym przyznano status partii na poziomie europejskim:
EUROPEJSKA PARTIA LUDOWA(EPP)- 41 państw członkowskich 10 państw stowarzyszonych, 15 partii ma status obserwatora. EPP swoim zasięgiem obejmuje szeroko rozumianą Europę, a partie o nieczłonkowskim statusie pochodzą spoza UE np. Ukraina, Turcja etc. etc.
PARTIA EUROPESJKICH SOCJALISTÓW(PES)- założona w 1992 federacja partii socjalistycznych i socjaldemokratycznych w której skład wchodzą partie z krajów członkowskich i spoza UE( z Norwegii Islandii )Partie z Izraela i San Marino mają status obserwatora, państwa stowarzyszone ugrupowania socjalistyczne z Turcji i Szwajcarii.
EUROPEJSKA PARTIA LIBERALNA , DEMOKRATYCZNA i REFORMATORSKA(ELDR)-federacja liberalnych partii pod tą nazwą funkcjonuje od 1993 w jej skład wchodzą partie z całej Europy m.in. Albani,Andorry,Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Serbii i Czarnogóry.
PARTIA ZIELONYCH(EGP)( nazwa od 2004)-składa się z 32 partii członkowskich z całej Europy.
WOLNY SOJUSZ EUROPEJSKI- jej głównym zadaniem to dostarczenie demokratycznemu regionalizmowi struktury politycznej, która pozwoli na stworzenie przestrzeni dla politycznych inicjatyw na arenie europejskiej oraz stworzenie szansy partiom , które ze względu na swoją wielkość lub obszar które reprezentują nie były wykluczane z areny europejskiej.
PARTIA EUROPEJSKIEJ LEWICY(PEL) założona w 2004 roku przez partie socjalistyczne, komunistyczne oraz pozostałe partie demokratycznej lewicy. Określa się jako zdecentralizowane stowarzyszenie niezależnych i suwerennych partii oraz organizacji politycznych europejskiej lewicy.
EUROPEJSKA PARTIA DEMOKRATYCZNA
SOJUSZ NA RZECZ EUROPY NARODÓW
DEMOKRACI UE
SOJUSZ NA RZECZ EUROPY NIEPODLEGŁOŚCI IDEMOKRACJI
Politycy partyjni i część badaczy proeuropejskich wskazuje na duży potencjał europejskich partii i możliwość utworzenia europejskiego sytemu partyjnego.
MIĘDZYNARODÓWKI –organizacje polityczne o podobnej tożsamości ideologicznej, powstały w celu wymiany poglądów integracji ruchu politycznego czy wymiany doświadczeń bez aspiracji odgrywania samodzielnej roli politycznej.Nie ograniczają swojej działalności tylko do Europy
MIĘDZYNARODÓWKA LIBERALNA- założona w 1947 w Wielkiej Brytanii,na początku należało do niej 25 państw głównie z Europy zachodniej , indywidualni członkowie z USA, obecnie należy do niej ok 70 partii m. in Liberalni Demokraci, niemiecka Partia Wolnych Demokratów etc. Siedziba: LONDYN
MIĘDZYNARODÓWKA SOCJALISTYCZNA- największa z istniejących obecnie międzynarodówek, powstała w 1864 aktywowana w 1951, skupia 100 partii socjaldemokratycznych, socjalistycznych m. in Socjaldemokratyczną Partię Niemiec, z Polski : SLD i UP(Unia Pracy), brytyjską Partię Pracy itd.
MIĘDZYNARODÓWKA PARTI CHRZEŚCIJAŃSKO-DEMOKRATYCZNYCH I LUDOWYCH- skupia partie chadeckie powstała w roku 1961 w wyniku połączenia europejskiej i amerykańskiej organizacji chadeckiej. Składa się z 3 organizacji regionalnych: Europejska Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna, Unia Chrześcijańskich Demokratów Europy Środkowej oraz Organizacja Chrześcijańskich Demokratów Ameryki.
MIĘDZYNARODOWA UNIA DEMOKRATÓW- skupiająca partie konserwatywne.
FUNKCJE EUROPEJSKICH PARTII POLITYCZNYCH:
Pośrednicząca- związana z agregacją i artykulacją interesów obywateli.
Mobilizacyjna i wyborcza-funkcja mobilizacyjna jest związana bezpośrednio z zaangażowaniem obywateli UE w udzielanie poparcia określonym i ugrupowaniom odnoszących się do zagadnień związanych z integracją europejską
Rządzenia i legislacyjna- Partie polityczne państw członkowskich nie mają wpływu na formowanie rządu. Frakcje partyjne zasiadając w PE uczestniczą w procesie legislacyjnym, federacje partii nie biorą bezpośredniego udziału w wyborach , musiały wytworzyć stałe formy współpracy z grupami politycznymi PE, bo tylko w ten sposób są w stanie zapewnić sobie ustawodawstwo.
RYWALIZACJA POLITYCZNA JEST KLUCZOWA DLA ZAINICJOWANIA DEBATY POLITYCZNEJ.
WYBORY ODGRYWAJĄ OGROMNĄ ROLĘ W STOPNIOWYM TWORZENIU TOŻSAMOŚCI POLITYCZNEJ
Partie polityczne i konkurencja międzypartyjna , organizacja partii.
Polityka unijna jest polityką partyjną. Politycy działający na poziomie krajowym i unijnym są politykami partyjnymi., których obecna pozycja i dalsza kariera zależy od wygranej w wyborach i pozycji politycznej ich partii.Partię odgrywają główną rolę w wyborach krajowych. Partie stanowią główne spoiwo między sceną krajową i europejską.
Od stopnia poparcia w wyborach i pozycji politycznej partii zależy jakie będą się tworzyć koalicje. Według danych z 2004 roku, żadna partia w UE nie dominuje,Socjaliści mają największe poparcie zwolenników lewicy wszystkich państw, natomiast prawica jest podzielona na zwolenników chrześcijańskiej-demokracji,a w niektórych państwach i konserwatystów.
WIĘKSZOŚĆ PODZIAŁÓW NA POZIOMIE KRAOWYM JEST WYKONYWANA NA POZIOMIE PRAWICA-LEWICA.
PODZIAŁ NA POZIOMIE EUROPEJSKIM:
Zwolennicy dalszej integracji
Zwolennicy statusu quo
Przeciwnicy integracji
Naturalnym sojuszem jest porozumienie chrześcijańskich demokratów , konserwatystów i liberałów- poglądy centroprawicowe i proeuropejskie.
Socjaliści- blok centroplawicowy połączenie z blokiem centroprawicowym i utworzenie jednej platformy proeuropejskiej, regionalistów lub sojusz z zielonymi i radykalną lewicą
Różne kształty elipsy pokazuje że większość rodzin partyjnych jest podzielona w kwestii integracji europejskiej. Oznacza to, że w kwestii integracji Europy rodzinny partyjne w poszczególnych krajach mie będą miały jednego stanowiska, ponieważ różne partie działają w odmiennym kontekście politycznym, będą w różny sposób postrzegały kwestię polityki unijnej.. Dlatego one mają też określenie na skali integracji, a nie skali prawica-lewica.
Większości partii istnieją mniejszości, które sprzeciwiają się integracji europejskiej i są to partie zarówno prawicowe i lewicowe Dominacja partii prawicowo-lewicowej i sojuszu proeuropejskiego zapobiegł rywalizacji między głównymi partiami w kwestiach europejskich w czasie wyborów krajowych i debat.
Potrzeba utworzenia międzypartyjnego sojuszu proeuropejskiego jest charakterystyczna dla połowy lat 80 i początku 90.
Istnieją da rodzaje struktur organizacji partii na szczeblu europejskim. Najważniejsze z nich to FRAKCJE PARTYJNE- powstały z partii narodowych, PONADNARODOWE FEDERACJE PARTYJNE- które powstały w czasie przygotowań do pierwszych bezpośrednich wyborów w połowie lat 70. Np. Konfederacja Grupy Socjalistycznej Wspólnot Europejskich etc. Każda organizacja wzmocniła swoje relacje z frakcjami partyjnymi w PE i zamiast pełnić rolę organizacji ponadnarodowych, organizujących wybory do PE,rozwijają się w kierunku pozaparlamentarnych organizacji partyjnych.
Nastąpił silny rozwój ponadnarodowych federacji w latach 70, na początku spotykały się one nieformalnie,( lata 80) z czasem jednak za konsultacją Rady Europejskiej i w jej siedzibie co miało znaczący wpływ dla UE, gdyż po raz pierwszy doszło do wspólnych negocjacji i wypracowania wspólnego stanowiska liderów z tej samej rodzinny partyjnej. Federacje nie wywierały one jednak dużego wpływu na decyzje Rady Europejskiej.
WYBORY:
UE; dwa rodzaje rywalizacji wyborczej- wybory do PE( zgodnie z określonym terminarzem) i referenda ( dotyczące reformy unijnych traktatów lub wprowadzenia zmian w Uni; odbywają się sporadycznie i nie we wszystkich państwach)
WYBORY DO PE:
- pierwsze bezpośrednie wybory 1979
- odbywają się co 5 lat
- badacze: przyczynią się do wzmocnienia legitymizacji Uni ; przewidywania daleko siężne nie odzwierciedlają rzeczywistości.
- drugorzędny charakter wyborów do PE: mniej istotne dla ludności, gdyż decyzje nie dotyczą ich bezpośrednio, słaba kampania wyborcza; media mniej o tym informują; mniejsza motywacja, mniejsza frekwencja niż w wyborach krajowych
- głosowanie ,,sercem”- wybierane są partie które odpowiadają nam ideologicznie, a nie te które mają największą szansę rządzić.; chęć ukarania obecnych rządów głosowanie na partię opozycyjną
- model wyborów drugorzędnych nie znajduje poparcia
- wybory do PE są prowadzone pomiędzy partiami narodowymi – istnieje możliwość połączenia wyborów do PE z procesem wyboru przewodniczącego Komisji.
REFERENDA DOTYCZĄCE CZŁONKOWSTWA:
- w referendach na przykładzie Dani i Irlandii wygrywają strony prounijne
- Na podstawie referendów przeprowadzonych w Dani, Francji i Irlandii w sprawie traktatu z Maastricht zauważono tendencję, że o poparciu UE decydowało poparcie lub nie do partii rządzącej, Np. Francja miała duże poparcie dla UE, ale chcąc ukarać ówczesną władzę wykorzystało do tego właśnie referendum.
Wielka Brytania; nie przeprowadza referendów, dlatego jej przyjęcie do UE stało pod znakiem zapytania, władza wymyśliła, żeby wejście do uni połączyć z głosowaniem na zaufanie wobec ówczesnej partii rządzącej, w ten sposób przyjęto traktat.
- referenda wpływają na postawy rządów narodowych i wyborców wobec UE dlatego oddziałują na UE jako całość
-przeprowadzenie referendum zmusza do dyskusji elity polityczne, w rezultacie
- przeprowadzanie referendum zwiększa ryzyko, że reforma ta zostanie odrzucona, wzmacnia również pozycję kraju, który jest bardziej krytycznie nastawiony do UE.
Unia jest od połowy lat 80 na etapie ciągłych reform. Liderzy obiecywali zająć się tematem odpowiedzialności UE jednak spychali ten temat na dalszy plan, a negocjatorzy skupiają się na kompetencjach uni, jej wydajności lub które państwa skorzystają najwięcej/ najmniej. Dwa obszary reform miały większy wpływ na wybory głosujących i partii i przez to odpowiedzialności demokratycznej.
Od lat 80 możemy zauważyć wpływ PE na wyniki polityczne w UE.Wzrost zakresu władzy PE partie w nim będące stały się bardziej spójne i bardziej wobec siebie konkurencyjne. więcej jest do wygrania w PE tym większa jest chęć rywalizowania i podziału prac w ramach parlametu.
- Frakcje w PE decydują o obsadzaniu kluczowych stanowisk parlamentarnych.
- bez przeprowadzania modyfikacji w traktatach organizacja PE mogłaby mieć większe znaczenie, jeśli jego organizacja byłaby inna.